love story รักเธอได้มั๊ยพี่ชายผู้แสนดี

ฉันรู้สึกแปลกๆแฮะปกติฉันไม่เคยเห็นพี่เทรนเป็นแบบนี้มาก่อนเลย ฉันรู้สึกเหมือนพี่เทรนเป็นห่วงฉัน รู้สึกว่าพี่เทรนหวงฉัน และรู้สึกว่า ถ้าฉันรู้สึกอะไรไปมากกว่านี้มันจะดูว่าฉันเข้าข้าวตัวเอง -*- อย่าว่าฉันอย่างงั้นอย่างงี้เลยน่ะค่ะ แต่ตอนนี้ฉันมีความรู้สึกว่ามันเงียบเกินไปน่ะ ฮือๆ TT เดินมาเกือบครึ่งทางแล้วน่ะเรายังไม่ได้คุยกันซักประโยคเลยอ่ะ

                “พี่เทรนค่ะ”

                “………”

                “พี่เทรน นี่พี่เทรนเป็นอะไรไปอ่ะ พี่เทรนไม่คิดจะคุยกับข้าวเลยหรอ” ฉันว่านี่มันชักจะเกินไปแล้วน่ะ พี่แกจะไม่คุยกับฉันจริงๆหรอ

                “ข้าว ข้าวชอบไอ้พายหรอ” อะไรอ่ะ อยู่ดีๆพี่แกก็ถามอะไรฉันเนี่ย

                “ก็...เอ่อ....”

                “ข้าวชอบมันใช่มั๊ย บอกพี่มาเถอะ” ทำไมฉันรู้สึกว่าแววตาของพี่เทรนมันดูเศร้าไปน่ะ ทำไมล่ะ หรือว่าพี่เทรนจะชอบพี่พาย O_o ไม่น่ะ!!

                “พี่เทรนชอบพี่พายหรอค่ะ!!”

                “O_o” หน้าพี่แกดูตกใจมากเลยอ่ะ เพราะฉันรู้ความจริงใช่มั๊ยพี่แกเลยตกใจ พี่แกคงไม่อยากให้ใครรรู้สิน่ะพี่แกก็เลยตกใจ

                “นี่พี่เทรนชอบพี่พายจริงๆหรอค่ะ??”

                “จะบ้าหรอข้าว! นี่เราคิดอะไรอยู่เนี่ย แหวะ ขนลุกอ่ะ เรานี่ชอบคิดอะไรบ้าอยู่เรื่อยเลยน่ะ”

                “อ้าว ดูพี่เทรนทำน้าสิค่ะ พี่เทรนทำหน้าเหมือนคนไม่ผายลมมาเป็นอาทิย์งั้นแหละ 5555.”

                “ไปกันใหญ่แล้วน่ะเราเนี่ย เฮ้อ.. ข้าวพี่รู้หมดแล้วน่ะว่าเรื่องตอนเช้ามันเป็นยังไง เรากำลังทำอะไรอยู่ เรารู้มั๊ยว่าเราทำอะไรลงไป มีอะไรทำไมไม่มาปรึกษาพี่ คิดว่าที่ทำลงไปมันเป็นทางออกที่ดีที่สุดแล้วหรอ” พี่เทรนรู้เรื่องหมดแล้วงั้นหรอ แล้วเราจะทำยังไงล่ะ ทำไงดีล่ะ TT

                “……”

                “ข้าว ทำแบบนี้มันไม่ทำให้อะไรดีขึ้นหรอกน่ะ ยิ่งข้าวทำแบบนี้คนที่เจ็บมากที่สุดก็คือข้าว ข้าวคิดหรอว่าข้าวทำแบบนี้ไอ้เนมันจะกลับมารักข้าวเหมือนเดิม แล้วคิดหรอว่าทำแบบนี้ไอ้เนมันจะเจ็บแบบที่ข้าวเจ็บ...”

                “…....” และฉันก็ยังคงเงียบไม่พูดอะไรเหมือนเดิม ก็จะให้ฉันพูดอะไรได้ล่ะ ในเมื่อที่พี่เทรนพูดมันถูกทุกอย่าง

                “พี่ขอพูดอะไรอีกอย่างน่ะข้าว พี่ไม่ว่าหรอกน่ะ ถ้าข้าวจะชอบไอ้พาย แต่พี่ขอเตือนข้าวไว้ก่อนน่ะ ถ้าข้าวยังไม่รู้จักไอ้พายดีพอข้าวอย่าได้คิดจะคบกับมันเด็ดขาด เพราะพี่คิดว่ามันยังไม่คิดจะจริงจังกับใครแน่นอน”

                “พอแล้ว!! พอได้แล้วค่ะพี่เทรน ข้าวจะเป็นยังไง ข้าวจะทำอะไรก็เรื่องของข้าว พี่เทรนอย่าทำเป็นรู้ดีไปหน่อยเลย พี่เทรนไม่ใช่ข้าว พี่เทรนไม่มีวันรู้หรอกว่าข้าวรู้สึกยังไง ไม่มีวัน!! ฮือๆ TT” ฉันพูดกับพี่เทรนอยู่ดีๆแต่ทำไมฉันถึงได้รู้สึกแปลกๆน่ะ ทำไมฉันถึงต้องเป็นแบบนี้ด้วย ทำไมฉันถึงต้องร้องไห้ ทำไม ทำไม ฮือๆ TT

                “พี่ขอโทษน่ะข้าว ถ้าพี่ยุ่งเรื่องของข้าวมากเกินไป พี่อาจจะเป็นห่วงข้าวมากเกินไปพี่ก็เลยทำอะไรแย่ๆ แต่ข้าวไม่ต้องห่วงน่ะ หลังจากวันนี้ พี่จะไม่ทำให้ข้าวลำบากใจอีกแล้ว ข้าวหยุดร้องไห้เถอะแต่ถ้าข้าวมีอะไรที่ไม่สบายใจแล้วไม่รู้จะไประบายกับใคร ข้าวก็มาระบายกับพี่ได้น่ะ พี่ยินดีJ”

                ทำไมล่ะ รอยยิ้มบนใบหน้าของพี่เทรนมีนทำให้ฉันสับสนน่ะ พี่เทรนยิ้มแต่ฉันกับรู้สึกว่าพี่แกเศร้า แววแต่พี่แกมันบอกฉันว่าพี่เทรนไม่ได้ยิ้มอย่างมีความสุขเลยสักนิด

                “T^T”

                “เอาล่ะข้าว เราไปกันเถอะ อย่ามัวมาเสียเวลาพูดเรื่องไร้สาระอยู่เลยเนอะ” พี่เทรนเดินพาฉันมาส่งที่บ้านโดนที่พี่แกบอกว่าอย่าคิดมากกับคำพูดของแก และแกก็บอกให้ฉันพักผ่อนเยอะๆ แต่จะไม่ให้ฉันคิดมากได้ไงล่ะ ตั้งแต่รู้จักกันมาพี่เทรนไม่เคยเป็นแบบนี้ พี่เทรนไม่เคยพูดกับฉันแบบนี้เลยซักครั้งแล้ววันนี้มันเกิดอะไรขึ้น ‘ถ้าข้าวยังไม่รู้จักกับไอ้พายดีพอก็อย่าคิดจะคบกับมัน’ อะไรกัน พี่พายงั้นหรอ ทำไมล่ะพี่พายก็ดูเป็นคนดี แล้วทำไมพี่เทรนถึงได้พูดกับฉันแบบนั้นล่ะ แต่ชั่งมันเถอะฉันยังไม่อยากจะคิดอะไรมาก เพราะว่าตอนนี้ฉันปวดหัวมากเหลือเกิน......

Trane talk

ตอนนี้ผมสับสนกับตัวเองมาก ผมไม่รู้ว่าทำไมผมต้องเป็นห่วงข้าวปั้นมากขนาดนี้ ไม่รู้ว่าผมมีสิทธิอะไรไปสอนน้องเค้า ผมรู้แค่ว่าผมห่วงและหวงน้องมาก ครั้งแรกที่ผมเห็นสภาพเธอผมก็ตกใจไม่น้อยเหมือนกันเพราะเธอดูแย่มากพอผมถามว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ก็บอกว่ามีเรื่องเข้าใจผิดหน่อย คำว่าเข้าใจผิดนิดหน่อยของเธอมันทำให้ผมสงสัยมากว่าเรื่องมันเป็นยังไงผมก็เลยไปถามกับไอ้พาย แต่พอรู้คำตอบเท่านั้นแหละผมก็รู้เลยว่าเธอคิดจะทำอะไรอยู่ แต่นั้นมันยังไม่ทำให้ผมเศร้าเท่ากับผมได้รู้ว่าข้าวปั้นชอบไอ้พาย ผมขอสารภาพตรงๆอย่างลูกผู้ชายเลยว่า ผมชอบเธอ แต่จะทำไงได้ล่ะ ก็เธอมองผมแค่พี่ชาย อีกอย่างถ้าผมบอกความรู้สึกของผมออกไปแล้วถ้าเธอไม่เข้าใจมันก็เท่ากับผมกำลังทำลายความสัมพันธ์ของเราสองคน ผมอึดอัดมากที่ผมทำอะไรไม่ได้ ในใจของผม ผมไม่อยากให้ข้าวปั้นยุ่งกับไอ้พายเลยเพราะไอ้พายมันมีแฟนแล้ว แต่ว่าไม่มีใครรู้เพราะแฟนไอ้พายนั้นอยู่ต่างประเทศ ผมไม่อยากเห็นข้าวปั้นเสียใจเลย นี่ผมควรทำยังไงดี L

ในที่สุดผมก็ตัดสินใจโทรหาไอ้พาย…

(อาโหลลล ว่างายย นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้วว่ะโทมาไมฮ่ะ คนจะหลับจะนอน) ปลายสายตอบแบบคนพึงตื่น ก็พึ่งตื่นจริงๆนั้นแหละ ผมคงโทรมารบกวนมันแต่ช่วยไม่ได้นี่ ผมร้อนใจมาก

“ห้าทุ่ม อีกอย่างแกอย่าพึ่งหลับน่ะไอ้พาย ฉันมีเรื่องสำคัญจะคุยกับแก”

(เรื่องสำคัญอะไรของแกว่ะไอ้เทรน มันสำคัญขนาดโทรหาฉันตอนห้าทุ่มเนี่ยน่ะ) แกจะไปรู้อะไรว่ะไอ้พาย เรื่องนี้มันสำคัญกับฉันมากเลยน่ะโว๊ย!!

                “มันเป็นเรื่องที่สำคัญมากสำหรับฉันเลยแหละ และอีกอย่างแกต้องตอบฉันมาตรงๆห้ามอ้อมค้อมด้วย!!”

                (เออๆ มีรัยว่ามา คนจาได้รีบๆไปนอน ง่วงเฟ้ย!!)

                “ไอ้พายแกชอบข้าวปั้นใช่มั๊ย” ผมตัดสินใจถามกับไอ้พายไปตรงๆ

                (ก็น้องเค้าก็น่ารักดีนี่หว่า แกจะถามฉันทำไมว่ะ)

                “ไอ้พาย นี่แกตอบไม่ตรงคำถามน่ะ”

                (อ่าๆ ก็ชอบน่ะทำไมว่ะ)

                “แกชอบข้าวปั้นทั้งๆที่แกมีแฟนอยู่แล้วเนี่ยน่ะ แกทำแบบนี้ได้ไงว่ะ แกเคยคิดบ้างป่ะว่าผู้หญิงสองคนนั้นเค้าจะรู้สึกยังไงฮ่ะ จิตใจแกทำด้วยอะไรว่ะ แกกำลังจะทำให้ผู้หญิงสองคนเสียใจเพราะแกเป็นต้นเหตุเนี่ยน่ะ ไอ้เพื่อนเลว!!” ผมโวยวายสุดขีด ไอ้พายมันทำแบบนี้ได้ยังไงผมไม่เข้าใจมันเลยจริงๆ ถ้ามันทำกับผู้หญิงคนอื่นผมจะไม่ว่าอะไรเลยสักคำ แต่นี้มันกำลังจะทำให้ข้าวปั้นเสียใจ ผม ยอม ไม่ ได้!!

                (ไอ้เทรนนี่แกเป็นอะไรของแกว่ะ แกโทรมาหาเพื่อที่จะด่าฉันเนี่ยน่ะ อีกอย่างน่ะ แกช่วยฟังฉันก่อนได้ป่ะ กับข้าวปั้นฉันยอมรับว่าฉันชอบเพราะน้องเค้าเป็นผู้หญิงที่น่ารักและน้องเค้าก็นิสัยดี แต่กับยัยมินแกก็รู้นี่หว่าว่าฉันรักยัยนั้นมากแค่ไหนอีกอย่างน่ะแกไม่ต้องห่วงหรอกว่าผู้หญิงสองคนนั้นเค้าจะเสียใจเพราะฉันกับมินเราเข้าใจกันดี ส่วนข้าวปั้น น้องเค้าก็ไม่ได้ชอบฉันอยู่แล้ว) ที่ไอ้พายพูดก็มีเหตุผลแต่ถ้าข้าวปั้นชอบไอ้พายล่ะ ผมจะยังไง นี่ผมควรทำยังไงดี

                “เออก็ดี แกจำคำพูดของแกไว้ก็แล้วกันน่ะ งั้นก็แค่นี่แหละ”

ตู๊ด ตู๊ด

                ผมตัดสินใจตัดสายไอ้พายทิ้ง ถึงผมจะได้คุยกับไอ้พายแต่มันก็ไม่ทำให้ผมสบายใจได้เลย ตอนนี้ผมแค่อยากรู้ว่าข้าวปั้นคิดยังไงกับไอ้พาย แต่จะทำไงได้ล่ะ ผมคงไม่มีหน้าจะไปคุยกับน้องเค้าแล้วแหละ น้องเค้าคงโกรธผมมากจนไม่อยากให้อภัยผมเลยด้วยซ้ำ....