IceCream G-love ตักไอติมชิมรักให้สุดโคน

ของฝากนักเขียน: เลตไปวันหนึ่ง ขอโทษค้าา   
             ตอนที่ 1
ซุปเปอร์มาร์เก็ต
ณ ซุปเปอร์มาร์เก็ต
เวลา 6.11 น.
โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยย !!! เบื่อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ยัยพี่สาวจอมงี่เง่าทำไมต้องใช้ฉันมาซื้อของตอนเช้า
ด้วยน้าาาาาา ไม้กวาดเครียดดด !!! บอกตรงๆเลยนะ
ว่านี่คงเป็นนิยายเรื่องแรกที่ชื่อนางเอกเห่ย สุดๆ อ่ะ - -
อะแฮ่มมม!! เเนะนำตัวกันก่อนเลยนะ ฉันชื่อ ไม้กวาด
ชื่อจริงชื่อ มาริสรา อายุ 19 ปี ฉันอยู่มหาลัย แต่
ที่บ้านฉันนะสิเปิดร้านขายไอติมมาเป็น 10 ทศวรรษ
กันละ - -*ไม่รู้จะเปิดอะไรนานกันนะ แถมจริงๆ วันนี้
เป็น เวรพี่สาวของฉันต้องมาซื้อของ แต่ดันมาใช้ฉัน
ซึ่งถ้าฉันไม่ทำละก็ 'เตรียมพบกับหายนะได้เลย'
โอ้ววววว แม่เจ้าาา หายนะ !!!! ฉันมาเดินหน้าโง่อยู่
ในซุปเปอร์มาร์เก็ตทำไมกันเล่าา รีบซื้อจะได้รีบไป
มาดูรายการของที่ซื้อดีกว่า ฉันหยิบใบรายการออกมา
รายการซื้อของ
วิปครีม  x2 กระป๋อง
คาราเมล x1 ขวดใหญ่
สตอร์เบอร์รี่สดๆ 1 กก.
น้ำผึ้งแท้ x1 โหล
นมสด x 3 ขวด
ซอสช็อกโกแลต x 1 ขวด
แอลม่อน x 2 ถุง
ครีมชีส x1 ห่อ
เชอร์รี่ 1 กก.
กล้วย 1 กก. 
เอาเงินให้ไป  3,000 บาท เหลือคืนด้วย
ปล. ของไม่ครบ ตาย !! กลับมาให้ทัน
ก่อน 8.00 นะจ้ะ ^^
แม่เจ้าาาาาา จะเหมาทั้งซุปเปอร์มาร์เก็ตเลยรึ - -*
แถมทิ้งท้ายไว้อีกว่า ไม่ครบตาย !! ชีวิตไม้กวาด
ช่างน่าเศร้า (เกลียดชื่อตัวเองบ่องตง) วิปครีมเหรอ
มุมโน้นละมั่ง ฟิ้วววววว!! (เสียงวิ่ง)
ผ่านไป 30 นาที
เอาล่ะ !! ครบหมดละ เหลือแต่ น้ำผึ้งสินะ อยู่ใกล้ๆ
นี่เอง ลัลล้า ๆๆๆ จะเสร็จแล้ว โฮะๆๆ 
เอ๊ะ !!! มองไกลๆ น้ำผึ้งเหลือโหลเดียว !! 0_o
ของไม่ครบตาย!! วิ่งสิ ๆๆๆๆๆ
ตึก ! ตึกๆๆๆๆ!! เอาละคว้าาาาา >[]<
พรึ่บบบบ !! เย่ ๆๆๆ ได้ละ ฉันกำลังจะเอาใส่ตะกร้า
ก็พบว่าได้แต่ลมมา 0[]0 !! แล้วน้ำผึ้งละ ??
ฉันหันไปข้างพบผู้ชายหน้าตาดี เอ้ยยย !! หน้าตางั้นๆ
ถือขวดน้ำผึ้งอยู่ โอ้วววว ไม่จริงนะ
"คุณค่ะ ขอโทษนะค่ะฉันมาก่อนขอขวดน้ำผึ้งด้วยค่ะ"
ฉันพูดจาเเบบสุภาพที่สุดในชีวิตออกไป *----*
เขามองหน้าแบบหาเรื่องแล้วพูดออกมา . . . .  .
"แต่ ตอนนี้มันอยู่ในมือผม ฉะนั้นมันเป็นของผม ^ ^ "
กรี๊ดดดดดด ยอมไม่ได้ !!!! น้ำผึ้งจ๋าาาาา กลับไป
ฉันต้องตายแน่ๆ ถ้าไม่ได้มันมา TT ^ TT 
"ขอเถอะนะค่ะ พี่ฉันจำเป้นต้องใช้จริงๆ T^T "
ฉันอ้อนวอนสุดขีดพยายามสบตาเาทำหน้าวิ้งๆ
"ก็เรื่องของพี่คุณสิ - -* " ดูเขาพูดสิ !!!!!!
"ไม่ได้นะ!!ถ้าไม่ได้มันฉันตายแน่ๆ ขอนะ T^T "
ฉันพยายามอ้อนวอนเขาเเบบสุดแล้วจริงๆนะ U U
"นั่นก็เรื่องของคุณผมไปละ บายยย " เขาพูดพร้อมกับ
เดินจากไป ขะ...ขวดน้ำผึ้งฉ้านนนน ไม่น้าา แงๆๆๆ
"คุณ ไม่ได้นะขอเถอะน้าาาาา >[]< " ฉันวิ่งไป
ขวางทางเขา เขาทำสีหน้ารำคาญ 
" เฮ้ !! คุณพูดรู้เรื่องมั้ยเนี่ย !! " เขาบ่นพลางตะคอก
"ฉันรู้เรื่องแต่คุณต่างหากไม่เอาให้ฉัน  -3- " ฉันบ่นอุบ
" หลีกไป !!! " เขาตะคอกใส่หน้าฉัน
"ไม่หลีก ! " ฉันตะคอกบ้าง
"หลีกเดี๋ยวนี้ !!!  " ท่าทางเขาเริ่มโมโห
" ไม่ !! กล้าทำร้ายผู้หญิงก็เชิญ " ไม่ให้ไปหรอกย่ะ
"ได้ !! คุณไม่หลีกผม หลีกเอง ! " พอเขาพูดจบ
เขาก็เดินอ้อมฉันไปแล้ววิ่งทันที !!! 
"ไม่น้าาาาาาาาาาา น้ำผึ้งของช้านนนนนนน " 
ฉันตะโกนออกไป ไม่อายแล้วว !! ไอผู้ชายเฮงซวย
ขออย่าได้เจออีกเลย สาธุ!!!!
ฮืออออออออออออ T^T
 
*โปรดติดตามตอนต่อไป*