เจ้าชายหน้าใส มัดใจ ยัยความจำเสื่อม

เฮ้อ... ฉันทิ้งตัวลงนอนบนเตียงนอนกระทั้งน้ำตา
   ก๊อกๆๆ
เอะ ! ใครมานะ ...
   " โซเฟียจ๊ะ แม่ขอเข้าไปได้ไหม ? "  -0-  แม่ของออสการ์... ฉันรีบเช็ดน้ำตาแล้ววิ่งไปเปิดประตู
   ตุบ !
   " โอ๊ยยย T^T" แง๊ๆ ฉันรีบวิ่งจัด เลยสะดุดขาตัวเอง TT'
   " เอะ ! หนูเป็นอะไรมากไหม แจ๋ว ! เอาคุณแจห้องนี้มาทีสิ "
   " ค่ะ " << แจ๋ว
   กึกๆๆ
   แอดดด... 
   คุณแม่รีบวิ่งเข้ามาหาฉันทันทีที่เปิดประตูเสร็จ
   " ไหนๆ แม่ขอดูหน่อยนะ "
   " มะ..ไม่เป็นไรมากหลอกค่ะ ^^;"
   " เชื่อเธอก็แย่สิ แดงซะขนาดนี้น่ะ " เง้อ = ='  แค่หัวเข่าแดงเอง
   " ไม่เป็นไรจริงๆค่ะ ดูสิคะหนูยังกระโดดได้เลย ^O^ " เหมือนจิงโจ้เลยฉัน กระโดดไปกระโดดมา แกล้งทำเป็นอาการดีแต่จริงๆเจ็บมากก T^T
   " เอ้า.. งั้นมานั้งนี่สิจ๊ะ แม่มีอะไรจะคุยด้วย ^^" คุณแม่เดินไปที่เตียงนอนแล้วนั้งลง ฉันเลยเดินตามไป นั้งบนพื้น
   " มีอะไรเหรอค่ะ O_o "
   " เรื่อง ออสการ์น่ะจ่ะ "
   " ... "
   " เธอรู้แล้ว ..."
   " ค่ะ... "
   " จริงๆแม่ ก็ชอบหนูจะแต่...แม่ไม่เคยขัดใจพ่อเลย แต่ ! เรื่องนี้แม่ได้ยอม ลูกต้องเป็นคู่หมั้นของ ออสการ์ ฮ่ะๆ ^^"  บางทีคุณแม่ก็เหมือนนางมารนะ = ='
   " ไม่เป็นไรหลอกค่ะคุณพ่อเค้าชอบ ไอ...เอ่อ...ผู้หญิงคนนั้นน่ะค่ะ "
   " งั้น แม่จะไปคุยกับพ่อเอง เชื่อใจแม่เถอะ ><"
   " เอ่อ... " ฉันยังไม่ได้พูดคุณแม่ก็ลุกขึ้นพลวดแล้วออกจากห้องไป
ไม่ได้การแล้วฉันต้องทำอะไรซะอย่างที่ไม่ให้ ฉันต้องเสียใจ หรือร้องไห้ให้กับ ออสการ์อีก
 
   5 นาทีผ่านไป...
คิดออกแล้ว ><  ฉันรีบเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าแล้ว เดินไปที่ตู้เก็บกระเป๋า แล้วเอาเสื้อผ้าใส่กระเป๋า ที่นี้ฉันก็เดินลงกะได ( กี่รอบแล้วย่ะ บันไดๆ !! ) เดินให้เบาที่สุด จนมองออกไปไม่มีใครอยู่ ฉันเลยรีบวิ่งออกมาจากบ้าน ( วัง ในความคิดฉัน = =' ) 
 
 
# ทีนี้รู้ยัง ฉันจะทำอะไร ^O^ ความคิดเจ๋ง ใช่ม้าาา