I am first 'ฉันจะเป็นที่หนึ่ง ในใจนาย'

ตอนที่ 9
เปลี่ยน 2
โกรธงั้นหรอ.........
ความรู้สึกนั้น...มันหายไปตั้งแต่เมื่อไหร่...
ตัวเราเอง....ก็ยังไม่รู้เลย
"ไม่โกรธหรอก......หรือเพราะความรู้สึกอย่างอื่นน่ะ มันอาจจะเกิดขึ้นแทนความรู้สึกนั้นไปแล้วมั้ง"
"อะไรหรอ"เจ้าตัวเล็กเงยหน้าขึ้นมาถามผมในขณะที่เส้นยังคาปาก 
"กินไปซะไป เห็นแล้วสงสารเหมือนหมากินแล้วเงยหน้ามาหาเจ้าของ"
"ไอ้บ้า!"มันพูดแล้วเอื้มมือมาตีผมแต่ดันแขนสั้นหรือโต๊ะอาหารผมมันกว้างเกินไปก็ไม่แน่ใจอะนะ
"โทษๆ กินไปไป๊ อิ่มหรือเปล่าเนี่ย ทำมานิดเดียวเอง"
"อิ่มๆ ไม่ต้องเอามาแล้วนะ เดี๋ยวอ้วน"เจ้าตัวเล็กข้างหน้าผมบอกก่อนจะสวาปามเอ้ย!กินอาหารจนหมดภายในเวลาไม่ถึง 5 นาทีเลยซะด้วยซ้ำ
"นี่กินหรือว่าสูบเข้าไปเนี่ย ฉันยังกินไม่หมดเลย"
"ก็นายเดินไปในครัวเดินกลับมามานั่งมองหน้าฉันอย่างเดียวไม่ได้กินอะไรเลย แล้วนายจะกินหมดได้ไงฮะ อย่าพูดมาก หรือนายใส่อะไรลงไปให้ฉันกิน นายถึงไม่กินมัน!"
"ใส่.....ใส่เส้นใส่เครื่องปรุงไง"ผมกวนมันไปแต่มันก็สวนนะ แรงซะด้วย
"กวนตีนหาพ่_งมึงหรือไง"
"อุ้ย แรงว่ะ ไม่กวนและ เอาจานวางไว้นี่แหละ เดี๋ยวเก็บไปล้างเอง"
"อืมมม กินให้หมดนะ เดี๋ยวถ้ากินไม่อิ่มแล้วจะหิวขึ้นมาอีก แล้วพอหิวมันจะปวดท้อง"
น่ารักจัง......
ไอ้เจมึงเป็นไรวะเนี่ย
"เป็นไร.."เจ้าตัวเล็กถามแต่ผมส่ายหน้าแล้วก้มลงกิน
หรือว่า....ความรู้สึกที่เกิดขึ้นมาแทน.....
มันจะเป็นความรัก......
"เจ......ถ้าฉันถามนายเรื่องนึงจะได้ใหม?" เจ้าตัวเล็กกลับมานั่งหน้าผมอีกครั้ง
"ได้สิ แต่ฉันไม่สัญญานะว่าจะตอบทุกเรื่อง"
"อืมม...........ทำไมนายถึงมีอะไรกับฉันหรอ?"
พรวด!.....
ผมแทบจะสำลักเส้นสปาเก็ตตี้ตัวเองตาย คำถามที่ผมกลัวที่สุดมันได้เกิดขึ้นแล้ว.....ซึ่งคำตอบของมันคือ....
"ไม่รู้"
พรึบ!
"ฉันรู้อยู่แล้วล่ะ ว่านายจะตอบแบบนี้.......เอาล่ะ.......ฉันจะกลับเมืองไทยในอีกไม่กี่วันแล้วเพราะว่าฉันเรียนจบตั้งนานแล้ว พ่อกับแม่ของฉันคงห่วงแย่แล้ว ส่วนนายถ้าจะอยู่ที่นี่ ก็.....ขอให้โชค...อ๊ะ..."ผมรีบจู่โจมริมฝีปากบางทันที ถ้าเกิดปล่อยให้พูดมากกว่านี้ ผมเองที่จะเป็นฝ่ายเสียใจและอาจจะฆ่าตัวตายได้เมื่อขาดมัน เฮ้อ!.......นี่ผมเป็นอะไรไปเนี่ย
"ขอโทษนะ....แต่ฉันไม่อยากให้นายกลับบ้านเลย อยู่กับฉันก่อนนะ....ขอร้อง ถ้าเกิดนายยังสงสารคนเลวๆอย่างฉัน อยู่กับฉันก่อนนะ"
"แล้วจะให้ฉันอยู่ในฐานะอะไร เรียนก็เรียนจบแล้ว งานก็ไม่ได้ทำ ไม่มีอะไรที่ฉันจำเป็นจะต้องอยู่"
"อยู่ในฐานะภรรยาของผมไงครับคุณใบไผ่!"
"อะไรนะ.....! ฉันจะอยู่ในฐานะภรรยานายไดอย่างไง ฉันน่ะยังไม่ได้ตกลงอะไรกับนายเลยนะ!"
"งั้นก็ กระผมขอให้คุณนั้นนเป็นภรรยาของผมได้ใหมครับ!!"