Feel The Love ความรู้สึกว่ารัก
9.7
เขียนโดย LemonJuice
วันที่ 11 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 20.45 น.
3 chapter
0 วิจารณ์
6,332 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 12 มกราคม พ.ศ. 2557 15.05 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) เพื่อน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ โรงเรียน
"หนูชื่อเยอบีร่าค่ะ" ฉันได้สมัครโรงเรียนใหม่อยู่ใกล้บ้านฉันมันทำให้สะดวกสบาายต่อการไป
โรงเรียนมากขึ้น
"จ้ะ ไปนั่งที่ติดหน้าต่างนะ" คุณครูชี้ไปที่นั่งที่ติดหน้าต่างและบอกให้ฉันไปนั่ง
ตลอดเวลาที่ฉันกำลังเดินไปนั่ง สายตาทุกคู่ที่อยู่ในห้องต่างจ้องฉันเป็นตาเดียว มันคงจะ
เป็นเรื่องปกติธรรมดาสำหรับเด็กใหม่ล่ะมั้ง
"สวัสดีจ้ะเธอชื่อเยอบีร่าใช่มั้ย" ตอนพักมีผู้หญิงคนนึงเดินเข้ามาหาฉันและพูดกับฉัน
"ใช่ฉันชื่อเยอบีร่า"
"ยินดีที่ได้รู้จักนะฉัน โอลีฟ ไปกินข้าวด้วยกันนะ" ยังไม่ทันที่ฉันจะได้พูดเธอก็ดึงมือฉันไปที่
โรงอาหารและสั่งอาหารให้ฉันเสร็จสรรพเลย
"ไม่ว่าใช่มั้ย ที่ฉันลากเธอมาอย่างนี้"
"ไม่" ฉันตอบเธอกลับไปแต่ดูเธอจะไม่สนใจคำพูดฉันเลยดูเธอดี๊ด๊ามากเลยที่ได้กินข้าวกับ
ฉัน
"ทำไมถึงต้องตื่นเต้นด้วยล่ะ" ฉันถามเธอไป
"ก็เธอยอมมากินข้าวกับฉันด้วยล่ะสิ"
"เธอก็กินกับคนอื่นก็ได้นี่" ฉันถามเธอกลับ
"ก็ฉันไม่มีเพื่อนเลยล่ะสิ เห็นเธอมาใหม่ดูเข้าหาง่ายเลยอยากจะเป็นเพื่อนกับเธอน่ะ ตอนที่
ฉันไม่มีเพื่อนฉันเหงาแล้วก็เศร้ามากเลยล่ะ" เธอพูดไปก็ทำหน้าเศร้าลงเรื่อยๆ
"เศร้า เหงา งั้นหรอ"
"ใช่ งั้นเรามาเป็นเพื่อนกันนะ" เธอยื่นมือมาจับมือฉันแล้วทำสายตาอ้อนๆใส่ฉัน"
"อะ..อืม"
"เย้ เพื่อนกันๆ" เธอร้องออกมาเสียงดังแล้วพูดคำเดิทซ้ำแล้วซำเล่า
"หนูชื่อเยอบีร่าค่ะ" ฉันได้สมัครโรงเรียนใหม่อยู่ใกล้บ้านฉันมันทำให้สะดวกสบาายต่อการไป
โรงเรียนมากขึ้น
"จ้ะ ไปนั่งที่ติดหน้าต่างนะ" คุณครูชี้ไปที่นั่งที่ติดหน้าต่างและบอกให้ฉันไปนั่ง
ตลอดเวลาที่ฉันกำลังเดินไปนั่ง สายตาทุกคู่ที่อยู่ในห้องต่างจ้องฉันเป็นตาเดียว มันคงจะ
เป็นเรื่องปกติธรรมดาสำหรับเด็กใหม่ล่ะมั้ง
"สวัสดีจ้ะเธอชื่อเยอบีร่าใช่มั้ย" ตอนพักมีผู้หญิงคนนึงเดินเข้ามาหาฉันและพูดกับฉัน
"ใช่ฉันชื่อเยอบีร่า"
"ยินดีที่ได้รู้จักนะฉัน โอลีฟ ไปกินข้าวด้วยกันนะ" ยังไม่ทันที่ฉันจะได้พูดเธอก็ดึงมือฉันไปที่
โรงอาหารและสั่งอาหารให้ฉันเสร็จสรรพเลย
"ไม่ว่าใช่มั้ย ที่ฉันลากเธอมาอย่างนี้"
"ไม่" ฉันตอบเธอกลับไปแต่ดูเธอจะไม่สนใจคำพูดฉันเลยดูเธอดี๊ด๊ามากเลยที่ได้กินข้าวกับ
ฉัน
"ทำไมถึงต้องตื่นเต้นด้วยล่ะ" ฉันถามเธอไป
"ก็เธอยอมมากินข้าวกับฉันด้วยล่ะสิ"
"เธอก็กินกับคนอื่นก็ได้นี่" ฉันถามเธอกลับ
"ก็ฉันไม่มีเพื่อนเลยล่ะสิ เห็นเธอมาใหม่ดูเข้าหาง่ายเลยอยากจะเป็นเพื่อนกับเธอน่ะ ตอนที่
ฉันไม่มีเพื่อนฉันเหงาแล้วก็เศร้ามากเลยล่ะ" เธอพูดไปก็ทำหน้าเศร้าลงเรื่อยๆ
"เศร้า เหงา งั้นหรอ"
"ใช่ งั้นเรามาเป็นเพื่อนกันนะ" เธอยื่นมือมาจับมือฉันแล้วทำสายตาอ้อนๆใส่ฉัน"
"อะ..อืม"
"เย้ เพื่อนกันๆ" เธอร้องออกมาเสียงดังแล้วพูดคำเดิทซ้ำแล้วซำเล่า
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ