รุ่นน้องตัวเเสบกับรุ่นพี่จอมโหด
5.5
เขียนโดย Akira
วันที่ 9 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.53 น.
2 ตอน
1 วิจารณ์
5,921 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 10 มกราคม พ.ศ. 2557 17.44 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) รุ่นพี่ตัวเเสบ!!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเอกภพ Part
วันนี้เป็นวันที่อากาศดีวันหนึ่งเลยละ ท้องฟ้าที่ไม่ค่อยเปิดมากเห็นเมฆเเสงไม่เเรงมาก
นับว่าอากาศดีเลยทีเดียวอ่ะนะเเต่อากาศดีไม่ใช่คนจะอารมณ์ดีไปด้วยนิ
ผมโดนไปเเถวๆตึกวิทย์ เเล้วผมก็เห็นรุ่นพี่พัพฟ์ที่เป็นคนคุมเเถวทำโทษเด็กปี1เมื่อวาน
เเล้วผมก็โดนผ่านพี่พัพฟ์อย่างไม่ได้ใส่ใจอะไร เเต่ทว่า
"นี่นายนั้นอ่ะเอ่อชื่อไรนะ"พัพฟ์ได้พูดขึ้นมา
"เอกภพครับ"ผมได้ตอบรุ่นพี่พัพฟ์ไปอย่างไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนักหรอก
"ว่าเเต่นายเมื่อวานนี้อ่ะโดนเพื่อนด่าไหมอ่ะที่ทำให้เพื่อนต้องวิ่งรอบสนามอ่ะ คิก"
พัพฟ์พูดออกมาเเล้วเเอบรอบยิ้มโดยที่เอกไม่เห็นเเล้วก็ต้องหุบยิ้มไปเมื่อเอกได้พูดขึ้น
"ไม่นิครับจะถามไปทำไม"ผมทำหน้าเหมือนนักโทษคดีปล้นของกำลังถูกไต่สวน
"ป่าวๆ ถามเฉยๆ 5555"พัพฟ์หัวเราะเสียงดังมาก
ผมมองพี่พัพฟ์หัวเราะเเล้วผมก็เเอบยิ้มกับท่าทางเหมือนคนไม่เต็มซักเท่าไหร่นัก
ผู้หญิงอะไรหัวเราะออกมาเสียงดังจนขี้หูลุกขึ้นมาเต้นระบำได้ละ
เเต่ที่ได้ยินมานี้ใครๆก็บอกว่าพี่พัพฟ์อ่ะโหดมากเปรียบเหมือนซาตานเเต่
สำหรับผมว่าไม่ค่อยโหดนะเเต่เธอเเค่เป็นคนพูดตรงๆเเค่นั้นละเเต่ผมว่านิสัยเหมื่อนพี่พัพฟ์
ก็ดีนะมีอะไรก็พูดออกมาตรงๆไม่ต้องเสเเสร้ง
"ยัยพัพฟ์" เสียงบุคคลที่3นี้ทำให้ผมสนใจจนหันไปมอง
"ไงสไมล์" อ่อชื่อสไมล์นี่เองก็นึกว่าอะไร
"อ่าวพัพฟ์เเฟนหรอ" ผมหันไปมองเเต่ก็๋ไม่ได้พูดอะไรเเต่มองไปด้วยสายตาที่เย็นชา
"เห้ยยป่าวววๆใครจะเอาคนหน้าไม่รับเเขกมาเป็นเเฟนกัน" อ่าวอยู่เฉยโดนซะงั้น
"ผมไปละ"ผมบอกไปเพราะรำคาญผมยื่นอยู่ตรงนี้ก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอก
เเล้วผมก็เดินเลี่ยงสองคนนั้นออกมาเเล้วเข้าเรียนในคาบเเรก
พัพฟ์ Part
ว่าเเต่วันนี้เเปลกๆเนอะทำไมรู้สึกใจเต้นเมื่อเจอเด็กคนนั้นน้าา โอ้ยยยสงสัยตรูต้องบ้าไปเเล้่วเเน่ๆ
พึ้งเจอกันไม่กี่วันเองง เเล้วทำไมถึงหัวใจเต็นละมันคืออะไรกันเเน่นะ
ห้องเรียนเเพทย์
"อ่าววพัพฟ์หวัดดีๆๆๆ" ชั้นอยากจะบ้าตายยยกับอีตากุมภ์เป็นรุ่นพี่เเต่ทำตัวน่ารักกุ๊กกิ๊กกระดิ่งเเมวมากกกกก
"ดี กุมภ์บอกกี่ครั่งเเล้วว่าอย่าเอาเค้กมากินในห้องเรียน!!!!" เราตวาดไปทำให้อีกฝ่ายถึงกะบ่อนำ้ตาเเตก เห้ยยอะไรเห้ยยยไม่ได้มาเป็นเพื่อนกับเด็กอนุบาล
"พัพฟ์ตะโกนทำไมเค้ากลัวนะ" คนในห้องเริ่มมองมาทางเรา อ่าวววเห้ยสุดท้ายยคือตรูผิด
"เออๆ ขอโทษเเล้วกันทีหลังก็อย่าเอาเข้ามากินละ" ฉันบอกเเบบปัดๆไปเพราะรำคาญ
"พัพฟ์ๆๆๆๆๆๆ" เอ้าไอนี่เกิดมาไม่เคยเรียกคนชื่อพัพฟ์รึไง
"อะไร"ตอบเเบบหงุดหงิด
"ป่าววว" เอ้าไอนี่มันน่า!##@^#$%&*@((#@@$%^
"พัพฟ์ๆ" เเล้วยัยสไมล์ก็เรียกชื่อฉันออกมาเเล้วก็เลยต้องหันไปทางต้อนเสียง
"อะไรหรอ" (หน้าเเบบตามอีโมเลยยย)
"เเกๆรุ่นน้องคนที่เเกเจอเมื่อเช้าอ่ะชื่อไรเเก หล่ออ่ะ" อ๋อนึกว่าเรื่องอะไร
"เอกภพ อ่ะ ชื่อเล่นเอก เรียนคณะเดียวกับเรานี่ละ ทำไมหรอ" เออถามมาตอบไป
"ป่าววเเกชั้นว่าจะไปจีบอ่ะ" อ๋อยอีนี่เเร...จิงมีเเฟนกี่คนละ
"เออ เเค่นี้นะไปช่วยงานอาจารย์ละ" ตอบไปพร้อมกับลุกออกจากโต๊ะเเล้วเดินตรงไปห้องอาจารย์เเล้วกำลังจะเปิดประตูเเต่บังเอิญเห็นอะไรบางอย่าง
"อ่ะ อืมมม!!!"โอ้ยยใครว่าเนี่ยยยยย
___________________________________________________
เสดตี1.00พอดี
วันนี้เป็นวันที่อากาศดีวันหนึ่งเลยละ ท้องฟ้าที่ไม่ค่อยเปิดมากเห็นเมฆเเสงไม่เเรงมาก
นับว่าอากาศดีเลยทีเดียวอ่ะนะเเต่อากาศดีไม่ใช่คนจะอารมณ์ดีไปด้วยนิ
ผมโดนไปเเถวๆตึกวิทย์ เเล้วผมก็เห็นรุ่นพี่พัพฟ์ที่เป็นคนคุมเเถวทำโทษเด็กปี1เมื่อวาน
เเล้วผมก็โดนผ่านพี่พัพฟ์อย่างไม่ได้ใส่ใจอะไร เเต่ทว่า
"นี่นายนั้นอ่ะเอ่อชื่อไรนะ"พัพฟ์ได้พูดขึ้นมา
"เอกภพครับ"ผมได้ตอบรุ่นพี่พัพฟ์ไปอย่างไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนักหรอก
"ว่าเเต่นายเมื่อวานนี้อ่ะโดนเพื่อนด่าไหมอ่ะที่ทำให้เพื่อนต้องวิ่งรอบสนามอ่ะ คิก"
พัพฟ์พูดออกมาเเล้วเเอบรอบยิ้มโดยที่เอกไม่เห็นเเล้วก็ต้องหุบยิ้มไปเมื่อเอกได้พูดขึ้น
"ไม่นิครับจะถามไปทำไม"ผมทำหน้าเหมือนนักโทษคดีปล้นของกำลังถูกไต่สวน
"ป่าวๆ ถามเฉยๆ 5555"พัพฟ์หัวเราะเสียงดังมาก
ผมมองพี่พัพฟ์หัวเราะเเล้วผมก็เเอบยิ้มกับท่าทางเหมือนคนไม่เต็มซักเท่าไหร่นัก
ผู้หญิงอะไรหัวเราะออกมาเสียงดังจนขี้หูลุกขึ้นมาเต้นระบำได้ละ
เเต่ที่ได้ยินมานี้ใครๆก็บอกว่าพี่พัพฟ์อ่ะโหดมากเปรียบเหมือนซาตานเเต่
สำหรับผมว่าไม่ค่อยโหดนะเเต่เธอเเค่เป็นคนพูดตรงๆเเค่นั้นละเเต่ผมว่านิสัยเหมื่อนพี่พัพฟ์
ก็ดีนะมีอะไรก็พูดออกมาตรงๆไม่ต้องเสเเสร้ง
"ยัยพัพฟ์" เสียงบุคคลที่3นี้ทำให้ผมสนใจจนหันไปมอง
"ไงสไมล์" อ่อชื่อสไมล์นี่เองก็นึกว่าอะไร
"อ่าวพัพฟ์เเฟนหรอ" ผมหันไปมองเเต่ก็๋ไม่ได้พูดอะไรเเต่มองไปด้วยสายตาที่เย็นชา
"เห้ยยป่าวววๆใครจะเอาคนหน้าไม่รับเเขกมาเป็นเเฟนกัน" อ่าวอยู่เฉยโดนซะงั้น
"ผมไปละ"ผมบอกไปเพราะรำคาญผมยื่นอยู่ตรงนี้ก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอก
เเล้วผมก็เดินเลี่ยงสองคนนั้นออกมาเเล้วเข้าเรียนในคาบเเรก
พัพฟ์ Part
ว่าเเต่วันนี้เเปลกๆเนอะทำไมรู้สึกใจเต้นเมื่อเจอเด็กคนนั้นน้าา โอ้ยยยสงสัยตรูต้องบ้าไปเเล้่วเเน่ๆ
พึ้งเจอกันไม่กี่วันเองง เเล้วทำไมถึงหัวใจเต็นละมันคืออะไรกันเเน่นะ
ห้องเรียนเเพทย์
"อ่าววพัพฟ์หวัดดีๆๆๆ" ชั้นอยากจะบ้าตายยยกับอีตากุมภ์เป็นรุ่นพี่เเต่ทำตัวน่ารักกุ๊กกิ๊กกระดิ่งเเมวมากกกกก
"ดี กุมภ์บอกกี่ครั่งเเล้วว่าอย่าเอาเค้กมากินในห้องเรียน!!!!" เราตวาดไปทำให้อีกฝ่ายถึงกะบ่อนำ้ตาเเตก เห้ยยอะไรเห้ยยยไม่ได้มาเป็นเพื่อนกับเด็กอนุบาล
"พัพฟ์ตะโกนทำไมเค้ากลัวนะ" คนในห้องเริ่มมองมาทางเรา อ่าวววเห้ยสุดท้ายยคือตรูผิด
"เออๆ ขอโทษเเล้วกันทีหลังก็อย่าเอาเข้ามากินละ" ฉันบอกเเบบปัดๆไปเพราะรำคาญ
"พัพฟ์ๆๆๆๆๆๆ" เอ้าไอนี่เกิดมาไม่เคยเรียกคนชื่อพัพฟ์รึไง
"อะไร"ตอบเเบบหงุดหงิด
"ป่าววว" เอ้าไอนี่มันน่า!##@^#$%&*@((#@@$%^
"พัพฟ์ๆ" เเล้วยัยสไมล์ก็เรียกชื่อฉันออกมาเเล้วก็เลยต้องหันไปทางต้อนเสียง
"อะไรหรอ" (หน้าเเบบตามอีโมเลยยย)
"เเกๆรุ่นน้องคนที่เเกเจอเมื่อเช้าอ่ะชื่อไรเเก หล่ออ่ะ" อ๋อนึกว่าเรื่องอะไร
"เอกภพ อ่ะ ชื่อเล่นเอก เรียนคณะเดียวกับเรานี่ละ ทำไมหรอ" เออถามมาตอบไป
"ป่าววเเกชั้นว่าจะไปจีบอ่ะ" อ๋อยอีนี่เเร...จิงมีเเฟนกี่คนละ
"เออ เเค่นี้นะไปช่วยงานอาจารย์ละ" ตอบไปพร้อมกับลุกออกจากโต๊ะเเล้วเดินตรงไปห้องอาจารย์เเล้วกำลังจะเปิดประตูเเต่บังเอิญเห็นอะไรบางอย่าง
"อ่ะ อืมมม!!!"โอ้ยยใครว่าเนี่ยยยยย
___________________________________________________
เสดตี1.00พอดี
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ