รุ่นน้องตัวเเสบกับรุ่นพี่จอมโหด
5.5
เขียนโดย Akira
วันที่ 9 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.53 น.
2 ตอน
1 วิจารณ์
5,920 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 10 มกราคม พ.ศ. 2557 17.44 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) รับน้องงง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความZzzZzzzZzz
"พัพฟ์"เสียงสไมล์เรียกฉันขณะที่ฉันยังนอนหลับอยู่
''มีอาารายยหรอออ"เสียงของฉันที่พึ่งตืนนอนมาหมาดๆ
"พรุ่งนี้ก็จะเปิดเทอมเเล้วนะ"สไมล์พูดกับฉันเเต่สไมล์นั่งมองกระจกอยู่
"อืมมม"ฉันตอบไปอย่างห้วนๆเเล้วก็หลับต่ออย่างไม่สนใจใครก็เเน่ละสิเมื่อคืนล่อซะนอนต3กว่าเลย
กรี๊ดดดดดดดดด
"กะ...เกิดอะไรขึ้นหรอสไมล์"ฉันตกใจจนเปลือกตาโตเลยอ่ะ สไมล์ก็ได้ทำหน้าเหมือนจะตายอย่างไงอย่างงั้นอ่ะ
"ฮืออออ"สไมล์ก็ได้เเต่นํ้าตาคลอออกมาไม่หยุด
"เป็นอะไรหรอสไมล์"ฉันถาม
"สิวขึ้นนะ2เม็ดฮือออ"สไมล์บอก หล่อนจะอะไรหนักหนากับสิววะรำคาญจะดวยวายไรหนักหน้ากะอีกเเค่สิวไปนอนละ
วันรุ่งขึ้น
ฉันก็ได้เดินมาถึงมหาวิทยาลัยเเล้วก็กำลังจะเดินไปหาปีหนึ่งเเล้วชั้นก็ได้ยินพวกปีสองเเต่ไม่ค่อยสนิทกันกระซิบ
"จริงหรอพัพฟ์คุมหรอเอาเเล้วไงปีหนึ่งศึกหนักละงานนี้"ปีสองกระซิบกันเเต่ฉันก็ไม่เเคร์หรอก
เเล้วฉันก้เดินไปถึงหน้าเเถวปีหนึ่งเเล้ว
"สวัสดี ฉันพัพฟ์"ฉันตะโกนบอก
เเล้วฉันก็เดินดูหน้าตาทีละคนเเล้วก็ได้ยินปีหนึ่งสองสามคนกระซิบ
"ยัยป้าบ้าอำนาจ"เเล้วฉันได้ยินเลยขึ้นละงานนี้
"พวกคุณนะพูดอะไรกันหรอค่ะ"ฉันมอง
"จะบอกไหมว่าพูดอะไรกัน"ฉันถาม
เงียบบบ
"ปีหนึ่งทุกคนลุกนั่ง200ครั่ง ปฎิบัติ!!!"ฉันสั่งเเต่ไม่มีใครทำพวกปีหนึ่งทำไมกวน...จังว่ะ
"ทำไมไม่ทำ เพิ่มเป็น300ครั่ง"ฉันเริ่มขึ้นเเล้วนะ ฉันเดินไปจับที่หนีบผ้ามา
"ใครไม่ทำจะโดนหนีบจมูกทั้งหมด"ฉันบอก เเล้วทุกคนก้เริ่มลุกนั่งต่อไปอย่างไม่บ่นจนไปถึง236ครั้งมีผู้หญิงคนหนึ่งล้มลงมาเเล้วฉันก็เดินไปหาผู้หญิงคนที่ล้มลง
"เป็นอะไรรึป่าว"ฉันถาม
"มะ..ไม่เป็นไรค่ะ"ผู้หญิงคนนั้นตอบ จะไม่เป็นไรได้ไงหน้าซีดซะยังกะศพเเหนะ
"เทอไปพักได้ที่เหลือปฎิบัติต่อ!!!"ฉันตะโกนสั่งเเล้วก็เดินไปนั่งมองปีหนึ่งลุกนั่ง
โอยยยสะใจโวยยยยรับน้องนี้หนุกจัง ตอนฉันพึ่งเข้ามาโดนรุ่นพี่ปี2รับน้องซะโหดเลยให้กิ่งกือไต่เเขนอ่ะขยะเเขยงมากเเต่ก็ไม่เท่าวิ่งรอบสนาม30รอบหรอกสนามก็เเมร่งโคตรใหญ่เลยเอานํ้าหนักฉันไปตั้ง3กิโลเเหนะเเต่มันก็ผ่านมาละ
ผ่านไป3นาที
ทุกคนก็ลุกนั่งเสร็จเเล้วก็พากันทรุดตัวลงนั่งกะพื้นเหมือนหมาขาหักเลยเเล้วฉันก็เดินไป
"ใครสั่งให้นั่ง"ฉันถาม
"เหนื่อยครับ/ค่ะ"ปีหนึ่งทุกคนตอบยกเว้นคนหนึ่งเป็นผู้ชายผมสีนํ้าตาลที่เเปลกคือตาเขาสีดำกับสีเเดงอ่ะสิ
"ผู้ชายคนนั้นอ่ะเหนื่อยไหม"ฉันมองไปทางผู้ชายคนที่ไม่พูดว่าเหนื่อยเลย
"ไม่เหนื่อยครับ"เขาตอบหน้าตาเฉยมาก
"งั้นก็ดีปีหนึ่งทุกคนวิ่งรอบสนาม20รอบยกเว้นผู้ชายคนที่ตอบว่าไม่เหนื่อยเนี่ย"ฉันสั่งเเล้วก็เดินไปหาผู้ชายคนนั้น
"นายนะชื่ออะไรหรอ"ฉันถาม
"ผมชื่อเอกภพครับเรียกสั้นๆว่าเอกครับ"เขาตอบเเบบหน้าเฉยมากๆ กวนทีนละตอบเเบบดีใจไม่เป็นรึไงที่ไม่ต้องไปวิ่งรอบสนาม
พอทุกคนวิ่งเสร็จ
"อ่าววทุกคนไปพักที่ห้องตัวเองได้เเล้วพรุ่งนี้มารวมตัวกันที่นี่นะ"ฉันบอกเพื่อสลายกลุ่มปีหนึ่ง
_________________________________________________________
เหนื่ยละไปพักละ
"พัพฟ์"เสียงสไมล์เรียกฉันขณะที่ฉันยังนอนหลับอยู่
''มีอาารายยหรอออ"เสียงของฉันที่พึ่งตืนนอนมาหมาดๆ
"พรุ่งนี้ก็จะเปิดเทอมเเล้วนะ"สไมล์พูดกับฉันเเต่สไมล์นั่งมองกระจกอยู่
"อืมมม"ฉันตอบไปอย่างห้วนๆเเล้วก็หลับต่ออย่างไม่สนใจใครก็เเน่ละสิเมื่อคืนล่อซะนอนต3กว่าเลย
กรี๊ดดดดดดดดด
"กะ...เกิดอะไรขึ้นหรอสไมล์"ฉันตกใจจนเปลือกตาโตเลยอ่ะ สไมล์ก็ได้ทำหน้าเหมือนจะตายอย่างไงอย่างงั้นอ่ะ
"ฮืออออ"สไมล์ก็ได้เเต่นํ้าตาคลอออกมาไม่หยุด
"เป็นอะไรหรอสไมล์"ฉันถาม
"สิวขึ้นนะ2เม็ดฮือออ"สไมล์บอก หล่อนจะอะไรหนักหนากับสิววะรำคาญจะดวยวายไรหนักหน้ากะอีกเเค่สิวไปนอนละ
วันรุ่งขึ้น
ฉันก็ได้เดินมาถึงมหาวิทยาลัยเเล้วก็กำลังจะเดินไปหาปีหนึ่งเเล้วชั้นก็ได้ยินพวกปีสองเเต่ไม่ค่อยสนิทกันกระซิบ
"จริงหรอพัพฟ์คุมหรอเอาเเล้วไงปีหนึ่งศึกหนักละงานนี้"ปีสองกระซิบกันเเต่ฉันก็ไม่เเคร์หรอก
เเล้วฉันก้เดินไปถึงหน้าเเถวปีหนึ่งเเล้ว
"สวัสดี ฉันพัพฟ์"ฉันตะโกนบอก
เเล้วฉันก็เดินดูหน้าตาทีละคนเเล้วก็ได้ยินปีหนึ่งสองสามคนกระซิบ
"ยัยป้าบ้าอำนาจ"เเล้วฉันได้ยินเลยขึ้นละงานนี้
"พวกคุณนะพูดอะไรกันหรอค่ะ"ฉันมอง
"จะบอกไหมว่าพูดอะไรกัน"ฉันถาม
เงียบบบ
"ปีหนึ่งทุกคนลุกนั่ง200ครั่ง ปฎิบัติ!!!"ฉันสั่งเเต่ไม่มีใครทำพวกปีหนึ่งทำไมกวน...จังว่ะ
"ทำไมไม่ทำ เพิ่มเป็น300ครั่ง"ฉันเริ่มขึ้นเเล้วนะ ฉันเดินไปจับที่หนีบผ้ามา
"ใครไม่ทำจะโดนหนีบจมูกทั้งหมด"ฉันบอก เเล้วทุกคนก้เริ่มลุกนั่งต่อไปอย่างไม่บ่นจนไปถึง236ครั้งมีผู้หญิงคนหนึ่งล้มลงมาเเล้วฉันก็เดินไปหาผู้หญิงคนที่ล้มลง
"เป็นอะไรรึป่าว"ฉันถาม
"มะ..ไม่เป็นไรค่ะ"ผู้หญิงคนนั้นตอบ จะไม่เป็นไรได้ไงหน้าซีดซะยังกะศพเเหนะ
"เทอไปพักได้ที่เหลือปฎิบัติต่อ!!!"ฉันตะโกนสั่งเเล้วก็เดินไปนั่งมองปีหนึ่งลุกนั่ง
โอยยยสะใจโวยยยยรับน้องนี้หนุกจัง ตอนฉันพึ่งเข้ามาโดนรุ่นพี่ปี2รับน้องซะโหดเลยให้กิ่งกือไต่เเขนอ่ะขยะเเขยงมากเเต่ก็ไม่เท่าวิ่งรอบสนาม30รอบหรอกสนามก็เเมร่งโคตรใหญ่เลยเอานํ้าหนักฉันไปตั้ง3กิโลเเหนะเเต่มันก็ผ่านมาละ
ผ่านไป3นาที
ทุกคนก็ลุกนั่งเสร็จเเล้วก็พากันทรุดตัวลงนั่งกะพื้นเหมือนหมาขาหักเลยเเล้วฉันก็เดินไป
"ใครสั่งให้นั่ง"ฉันถาม
"เหนื่อยครับ/ค่ะ"ปีหนึ่งทุกคนตอบยกเว้นคนหนึ่งเป็นผู้ชายผมสีนํ้าตาลที่เเปลกคือตาเขาสีดำกับสีเเดงอ่ะสิ
"ผู้ชายคนนั้นอ่ะเหนื่อยไหม"ฉันมองไปทางผู้ชายคนที่ไม่พูดว่าเหนื่อยเลย
"ไม่เหนื่อยครับ"เขาตอบหน้าตาเฉยมาก
"งั้นก็ดีปีหนึ่งทุกคนวิ่งรอบสนาม20รอบยกเว้นผู้ชายคนที่ตอบว่าไม่เหนื่อยเนี่ย"ฉันสั่งเเล้วก็เดินไปหาผู้ชายคนนั้น
"นายนะชื่ออะไรหรอ"ฉันถาม
"ผมชื่อเอกภพครับเรียกสั้นๆว่าเอกครับ"เขาตอบเเบบหน้าเฉยมากๆ กวนทีนละตอบเเบบดีใจไม่เป็นรึไงที่ไม่ต้องไปวิ่งรอบสนาม
พอทุกคนวิ่งเสร็จ
"อ่าววทุกคนไปพักที่ห้องตัวเองได้เเล้วพรุ่งนี้มารวมตัวกันที่นี่นะ"ฉันบอกเพื่อสลายกลุ่มปีหนึ่ง
_________________________________________________________
เหนื่ยละไปพักละ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ