แผนรักร้ายของนายเจ้าชายและยัยเปิ่นโก๊ะ

Chapter 5 : คนไม่มีคู่ไม่รู้หรอก(?)
           
            เอาล่ะ…… ผ่านมาหนึ่งชั่วโมงกว่าๆ  พี่เซซิลก็ยังไม่มา….  .___. ฉันก็แต่งตัวเตรียมยั่วพี่เซซิลอย่างที่เคบอกแหละนะ  =[]=!! ฉันนี่ก็บ้าจี้ทำตามหมอนั้นเนอะ  ปกติฉันก็ไม่ใช่คนเซ็กซี่หรือแต่งตัวยั่วใครนะ  ฉันค่อนข้างจะแต่งตัวมิดชิด แต่นิสัยฉันมันอาจจะห้าวๆ ซึ่งมันแตกต่างจากพี่ริน….  ผู้ใดที่ได้พบเจอพี่อมิทรินต้องถึงกับมองชนิดเหลียวหลัง  เพราะพี่ อมิทรินเซ็กซี่มว๊ากกกกกกก!!! แต่เอ่ออ… ถึงพี่รินจะเซ็กซี่อย่างนั้น  การแต่งตัวเปิดเว้าๆวับแวมๆ  แต่บอกเลย พี่รินรู้ว่าอะไรสมควรไม่สมควร และที่สำคัญ!!! พี่รินนิสัยเรียบร้อยแตกต่างจากการแต่งตัวมาก!!! เอ๊ะ!!! =[]=!!! หรือพี่เซซิลจะชอบผู้หญิงเซ็กซี่  อ๋อ~　อย่างนี้นี่เองสินะ  พี่เซซิลถึงชอบพี่ริน  เพราะพี่เซซิลชอบผู้หญิงเซ็กซี่  ถึงว่าล่ะ  ทำไมเคถึงให้แต่งตัวยั่วพี่เซซิล  แหมม … หมอนี่มันแผนสูงเจรงๆ~ =.,= หุหุ
       ติ๊งต๊อง ~
       คงจะมาถึงแล้วสินะ  โอ๊ะ ฉันไม่มั่นใจเลยกับเสื้อกล้ามสายเดี่ยวสีดำกับเกงกีฬาสปอร์ตสั้นสมีเหอ (?) อุ้ย  มันก็ไม่ได้สั้นอะไรขนาดนั้น  นี่  โอลิเวีย  แดนซิเจอร์ นะ  ไม่ใช่ ใบตาล อาร์สแหยม -_____-   ช่างเหอะ  ยั่วขนาดนี้แล้ว  อุตส่าห์ลงทุนไปรื้อมาจากตู้เสื้อผ้าของพี่ริน  ก็ใส่ๆให้มันคุ้มๆเถอะ ลิเวียเอ้ยยยยย   เอ้า! ฮึบๆๆๆ หายใจลึกๆ ลิเวีเอ้ยยย
            แอ๊ดดด~~
            “สวัสดีค่ะ  พี่เซซิล”ฉันไหว้พร้อมกับโค้งตัวไปข้างหน้าเล็กน้อย
       “เซซงเซซิลที่ไหนกันล่ะ  ยัยบ้า -____-”
อะจะปะคะ!!!! =[]=!!!! เสียงนี่คุ้นๆยังย่าบอกนะ ว่า…..
“ฉัน เคธิส เอง  นี่เซซิลมันเข้ามาหาเธอหรือเปล่า?”
“โหยยยยยย  รอนานเป็นแม่สายบัวรอเก้อละยะ ยั่ว อ่อย จนจะเหี่ยวแล้ว -.,-”
ฉันก็บ่นๆๆ แว้ดๆ กลับไปตามประสาคนสวยปากร้ายแหละนะ  เอ.. ทำไมหมอนั้นเงียบๆไปล่ะ
“นี่  จะเงียบหาพระง้าวอะไรไม่ทราบฮะ  เข้าบ้านก่อนเหอะ  ถ้าใครผ่านมาแล้วเห็นฉันอยู่ในสภาพนี้กับนาย  มันไม่ดีแถมมีหวังได้เป็นข่าวกันพอดี -3-”
“อ่า….”
“นี่ เคธิส นายเป็นอะไรหรือเปล่า  ฉันว่านายแปลกๆนะ”
หมอนี่ไปเจอเรื่องสะทกสะเทือนอกสั่นขวัญแขวนอะไรหรือเปล่าเนี่ย  นิ่งเชียว
“เปล่า  ฉันไม่ได้เป็นอะไร  แค่กลางทางเจอเซซิลน่ะ… ก็เลยโดนชิงตัดหน้าไป”
“แหม เรื่องแค่นี้เองย่ะ วันหน้ายังมีใหม่ย่ะ  คิดไรมาก -____-”
“นี่  เธอจะฟังให้ฉันเล่าให้จบก่อนไม่ได้หรือไงฮะ  ยัยต๊อง”
“อะจ๊ะ ….. ฉันฟังแล้ว  (_ _)”
“คือ….ฉันโทรถามธันย่าว่านัดกับรินเรื่องอะไร  ธันย่าบอกว่านัดตัดชุดแต่งงาน                     -____-”
“O_O!!!!!!!!”
งานแต่ง??????????  เครื่องหมายคำถามร้อยตัวอยู่เต็มหัวช้านนนนนนนนนน!!!!!
“หยุดทำหน้าเอ๋อได้แล้ว…… ฉันโทรถามรินและเซซิลสรุปเป็นชุดแต่งงานของแอเรียลกับแฮรี่ต่างหากล่ะ ฮ่าฮ่า”
ฮะ!!! แอเรียล  น้องหมาชิวาว่าตัวน้อยนิดของพี่รินน่ะนะ! เข้าใจว่าพี่รินและพี่เซซิลรักสัตว์มาก แต่นี่ถึงขนาดจัดงานแต่งงานให้น้องหมาเลยหรือออออออ  อลังการแท้  พี่ช้านนนนนน มายก๊อดดดดดดด  =[]=!!!!!
“แล้วเจ้าแฮรี่น่ะ….ก็น้องหมาพันธุ์ชิสสุของเซซิลมัน -_____-”
“เออน่า  ไม่บอกก็น่ารู้  แต่งานแต่งมันคงไม่ได้จัดไวไวนี่หรอกน่า”
“อีกสองอาทิตย์นะเธอ = =’”
“แหม ก็แค่หมาแต่งงานกัน  นายทำซีเรียสไปได้  พี่รินกับเซซิลไม่ได้แต่งงานกันซักหน่อย  ^^”
ฉันพูดปลอบๆ  ขำๆ  ยิ้มๆ ไป  ท่าทางนายเคจะซีเรียสนะนิ่
“แหม  ถ้าเกิดว่ามันไม่ได้มาเกี่ยวข้องกับฉันและเธอ   ฉันก็คงไม่มานั่งเหงื่อตกแบบนี้หรอก  โอลิเวีย แดนซิเจอร์  =”=”
แหมะ  แสดงว่าเขาซีเรียสจริงๆนะเนี่ยย  ถึงขนาดเรียกชื่อเต็มของฉัน  เอ๊ะ! นายนี่บอกว่าเป็นปัญหาที่เกี่ยวข้องกับันและเขาด้วย  ปัญหาโลกแตกอะไรหนออ~ ทำไมเรื่องหมาๆต้องทำให้คนซีเรียสสสสสสสส!!!!!!!!
“แล้วที่นายนั่งเครียดเนี่ย ?  เพราะอะไรล่ะฮะ ????”
“ก็……..รินกับเซซิลจะขอให้เธอกับฉันร่วมกันร้องเพลงบรรเลงบทเพลงรักหวานซึ้งในงานแต่งของน้องหมายังไงล่ะ =.,=”
“ฮะ!!!!!  ว่าไงนะ ????  =[]=!!!!!!!!!”
เอ่อ….พวกเขารักกันขนาดที่ว่าต้องเอาของทั้งสองมาแต่งงานกันด้วยเลยหรือออ…….สวยไม่เข้าใจ  โอ๊ะ!อย่างว่าแหละนะ   คนไม่มีคู่ไม่รู้หรอกว่าฟีลลิ่งนั้นเป็นเยี่ยงไร  แต่อย่าเอาสวยกับเคมาร่วมงานนอกเหนือจากการทำให้พี่ทั้งสองห่างกันเซ่! หายนะมาแล้ว อาเมน~