รักนะยัยน้องสาวตัวดี
10.0
เขียนโดย mewoon
วันที่ 7 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.46 น.
8 ตอน
6 วิจารณ์
11.63K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 18.50 น. โดย เจ้าของนิยาย
8) ไม่ร้องนะ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ลิลลี่ part"
อีก1อาทิตย์ ก็จะถึงงานโรงเรียนเเล้วสินะเเล้วฉันจะต้องทำอะไรมั่งละเนี่ย
"เออ คุณลิลลี่ค่ะ"
"อะไรหรอ"
"เออคือว่า ช่วยมาเล่นเปียนโนเเสดงในวันงานโรงเรียนได้ไหมค่ะ"
"เดี๋ยวต้องดูก่อนนะ ว่าเเต่กี่โมงละ"
"ประมาณสิบโมงเช้านะคะ"
"สิบโมงเช้าหรอได้สิ"
"จริงหรอค่ะขอบคุณมากนะค่ะ"
หลังจากนั้นก็มีตัวเเทนชมรมต่างๆมาขอให้ฉันเป็นตัวให้เเต่ละชมรมส่วนใหญ่จะเป็นวิชาเสริมละนะจนมาถึงชมรมนี้
"ท่านลิลลี่ครับได้โปรดช่วยเป็นตัวเเทนเเสดง ศิลปะการต่อสู้ให้ชมรมของพวกเราได้ไหมครับ"
"การต่ิสู้หรอ..."
"ลุ้นๆท่านลิลลี่จะตกลงไหมนะ"
"ได้สิ..ว่าเเต่"
"บ่ายโมงตรงครับ"
"อ๋อขอบคุณนะ"
"ไม่หรอกครับทางเราตางหากที่ต้องขอบคุณท่านลิลลี่ ขอบพระคุณมากนะครับท่านลิลลี่"
"อะไรกันนะถึงกับต้องให้หัวหน้าชมรมคาราเต้มาก้มหัวขอร้องเเบบนี้ไม่มากไปหน่อยหรอ เเต่ก็เถอะพวกเรียกร้องความสนใจนินะ"
"นิเเมรี่ถ้าจะว่ากันก็พูดตรงๆสิ เเต่ก็นะใครจะไปว่างเหมือนเธอละไม่มีคนมากขอให้ไปเเสดงให้คงว้างมากสินะ"
(เอ้าเเล้วเธอดูสิเเมรี่เข้าไปหาเรื่องท่านลิลลี่อีกเเล้วถ้าท่านลิลลี่รำคาญละก็ยัยเเมรี่เเย่เเน่เเต่ก็สมน้ำหน้าอยากเเรงกับทุกคนดีนัก//โดยเเก๊งเม้าส์)
"หน่อยเเกยัยลิลลี่.."แหนะๆกางมืออีกละอย่าหวังว่าครั้งนี้ฉันจะยอมครั้งที่เเล้วเธอทำฉันไว้มากนะหน้าช้ำเป็นอาทิตย์เลย
"หยุดเดี๋ยวนี้นะยัยเเมรี่คร้งนี้อย่าหวังว่าจะได้ตบฉันฟรีๆอีก"
"ทำมะเเกจะทำมะก็ฉันจะตบเเกจะทำไม"
"ก็ไม่ทำไมหรอก/งั้นก็ดี..เฟี้ย..""ไม่นะท่านลิลลี่โดนตบอีกเเล้ว"ซุบซิบจึงนะพวกเธอเนี้ย
"เสียมารยาทจังนะทั้งๆที่ฉันยังพูดไม่จบเลยเเท้ๆ"
"นึกว่าจะเเน่ที่เเท้ก็เก่งเเต่ปาก"เอ๊ะ!!ทำไมท่านลิลลี่ถึงใจเย็นนักละ
"พี่สาวครับ...!!"
"รินทำไมถึงมาที่ตึกของมอปลายละครับ"
"ริน..ริน"
"รินเป็นอะไรหรือป่าวครับบอกพี่สาวได้ไหมครับ"
"ก็ตอนที่รินไปเข้าห้องน้ำรินวางไวโอลินที่ยืมพี่สาวมาไว้บนโต๊ะหนังสือเเต่พอกลับมาไวโอลินของพี่สาวก็หักอะครับพอรินถามเพื่อนๆก็ไม่มีใครรู้เรื่องเลยครับ ริน.. รินขอโทดนะครับ ฮือๆ"มายน้าาา ไวโอลินเเห่งความทรงจำของฉันนน
"ไม่เป็นไรนะครับรินไวโอลินตัวเดียวเองพี่ซื้อใหม่ได้ครับเเต่รินต้องเลิกร้องไห้ก่อนนะ"เเต่ไวโอลินนั่นนะเเพงมากเลยนะเสียดายจังเเต่รินไม่น่ามาตอนนี้เลยนะอุส่าจะสั่งสอนคนไร้มารยาทเลย
"พี่สาวไม่โกดรินหรอครับ"
"พี่ไม่โกดรินหรอกครับเเต่รินต้องหยุดร้องนะ ไม่งั้นพี่จะโกดรินนะครับ"
"ฮึ ฮึ หยุด ฮึ หยุดเเล้วครับ"
"ดีมากครับ งั้นน้องรินต้องกลับห้องได้เเล้วนะไม่งั้นเดี๋ยวไม่ทันเข้าเรียนนะครับ"
"ครับ ว่าเ้ต่ทำไมหน้าพี่สาวถึงเเดงจังเลยครับ"
"ไม่มีอะไรหรอกครับริน พี่เเค่ร้อนเฉยๆ"
"ครับงั้นรินไปก่อนนะครับ"
"จร้า"ทีนี้ก็สั่งสอนคนไร้มารยาท
"เฟี้ย..เฟี้ย.."
"ทําไรของเธอเนี้ย"
"ก็ตบสั่งสอนที่เธอเคยทํากับฉันไง"
"นี้เเก!!"
"หยุดเดี๋ยวนนี้นะถ้าไมหยุดเธอโดนดีเเน้"
กรี๊ด!! ฉันอดทที่สุดเเล้วนะ ช่วยไม่ได้
อีก1อาทิตย์ ก็จะถึงงานโรงเรียนเเล้วสินะเเล้วฉันจะต้องทำอะไรมั่งละเนี่ย
"เออ คุณลิลลี่ค่ะ"
"อะไรหรอ"
"เออคือว่า ช่วยมาเล่นเปียนโนเเสดงในวันงานโรงเรียนได้ไหมค่ะ"
"เดี๋ยวต้องดูก่อนนะ ว่าเเต่กี่โมงละ"
"ประมาณสิบโมงเช้านะคะ"
"สิบโมงเช้าหรอได้สิ"
"จริงหรอค่ะขอบคุณมากนะค่ะ"
หลังจากนั้นก็มีตัวเเทนชมรมต่างๆมาขอให้ฉันเป็นตัวให้เเต่ละชมรมส่วนใหญ่จะเป็นวิชาเสริมละนะจนมาถึงชมรมนี้
"ท่านลิลลี่ครับได้โปรดช่วยเป็นตัวเเทนเเสดง ศิลปะการต่อสู้ให้ชมรมของพวกเราได้ไหมครับ"
"การต่ิสู้หรอ..."
"ลุ้นๆท่านลิลลี่จะตกลงไหมนะ"
"ได้สิ..ว่าเเต่"
"บ่ายโมงตรงครับ"
"อ๋อขอบคุณนะ"
"ไม่หรอกครับทางเราตางหากที่ต้องขอบคุณท่านลิลลี่ ขอบพระคุณมากนะครับท่านลิลลี่"
"อะไรกันนะถึงกับต้องให้หัวหน้าชมรมคาราเต้มาก้มหัวขอร้องเเบบนี้ไม่มากไปหน่อยหรอ เเต่ก็เถอะพวกเรียกร้องความสนใจนินะ"
"นิเเมรี่ถ้าจะว่ากันก็พูดตรงๆสิ เเต่ก็นะใครจะไปว่างเหมือนเธอละไม่มีคนมากขอให้ไปเเสดงให้คงว้างมากสินะ"
(เอ้าเเล้วเธอดูสิเเมรี่เข้าไปหาเรื่องท่านลิลลี่อีกเเล้วถ้าท่านลิลลี่รำคาญละก็ยัยเเมรี่เเย่เเน่เเต่ก็สมน้ำหน้าอยากเเรงกับทุกคนดีนัก//โดยเเก๊งเม้าส์)
"หน่อยเเกยัยลิลลี่.."แหนะๆกางมืออีกละอย่าหวังว่าครั้งนี้ฉันจะยอมครั้งที่เเล้วเธอทำฉันไว้มากนะหน้าช้ำเป็นอาทิตย์เลย
"หยุดเดี๋ยวนี้นะยัยเเมรี่คร้งนี้อย่าหวังว่าจะได้ตบฉันฟรีๆอีก"
"ทำมะเเกจะทำมะก็ฉันจะตบเเกจะทำไม"
"ก็ไม่ทำไมหรอก/งั้นก็ดี..เฟี้ย..""ไม่นะท่านลิลลี่โดนตบอีกเเล้ว"ซุบซิบจึงนะพวกเธอเนี้ย
"เสียมารยาทจังนะทั้งๆที่ฉันยังพูดไม่จบเลยเเท้ๆ"
"นึกว่าจะเเน่ที่เเท้ก็เก่งเเต่ปาก"เอ๊ะ!!ทำไมท่านลิลลี่ถึงใจเย็นนักละ
"พี่สาวครับ...!!"
"รินทำไมถึงมาที่ตึกของมอปลายละครับ"
"ริน..ริน"
"รินเป็นอะไรหรือป่าวครับบอกพี่สาวได้ไหมครับ"
"ก็ตอนที่รินไปเข้าห้องน้ำรินวางไวโอลินที่ยืมพี่สาวมาไว้บนโต๊ะหนังสือเเต่พอกลับมาไวโอลินของพี่สาวก็หักอะครับพอรินถามเพื่อนๆก็ไม่มีใครรู้เรื่องเลยครับ ริน.. รินขอโทดนะครับ ฮือๆ"มายน้าาา ไวโอลินเเห่งความทรงจำของฉันนน
"ไม่เป็นไรนะครับรินไวโอลินตัวเดียวเองพี่ซื้อใหม่ได้ครับเเต่รินต้องเลิกร้องไห้ก่อนนะ"เเต่ไวโอลินนั่นนะเเพงมากเลยนะเสียดายจังเเต่รินไม่น่ามาตอนนี้เลยนะอุส่าจะสั่งสอนคนไร้มารยาทเลย
"พี่สาวไม่โกดรินหรอครับ"
"พี่ไม่โกดรินหรอกครับเเต่รินต้องหยุดร้องนะ ไม่งั้นพี่จะโกดรินนะครับ"
"ฮึ ฮึ หยุด ฮึ หยุดเเล้วครับ"
"ดีมากครับ งั้นน้องรินต้องกลับห้องได้เเล้วนะไม่งั้นเดี๋ยวไม่ทันเข้าเรียนนะครับ"
"ครับ ว่าเ้ต่ทำไมหน้าพี่สาวถึงเเดงจังเลยครับ"
"ไม่มีอะไรหรอกครับริน พี่เเค่ร้อนเฉยๆ"
"ครับงั้นรินไปก่อนนะครับ"
"จร้า"ทีนี้ก็สั่งสอนคนไร้มารยาท
"เฟี้ย..เฟี้ย.."
"ทําไรของเธอเนี้ย"
"ก็ตบสั่งสอนที่เธอเคยทํากับฉันไง"
"นี้เเก!!"
"หยุดเดี๋ยวนนี้นะถ้าไมหยุดเธอโดนดีเเน้"
กรี๊ด!! ฉันอดทที่สุดเเล้วนะ ช่วยไม่ได้
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ