บ่วงนาง

"อื้อ..อย่ากวนสิ่ จะนอน"กวางน้อยเริ่มรำคาญเมื่อมีคนมาคลอเคบียอยู่ข้างๆแก้มของเธอ แต่พอรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอจึงรีบลืมตาแล้วสะดุ้งขึ้นตื่นทันที
"แกเป็นใคร ออกไปน้ะ ไอชั่ว! ไอเลว! จับตัวฉันมาทำไม!! "
"ฉันก็จะเป็นสามีใหม่ของเธอไงอัสมา "ชินภัทรพูดพลางยักคิ้วให้ เขายอมรับว่ากวางน้อยตัวนี้สวยมากทีเดียว ผิวขาวอมชมพูเหมือนเด็กน้อย ตาหวาน จมูกโด่งเชิด แสดงถึงความรั้น ปากบางๆนั่นน่าจูบจริงๆ เห้ยนี่เขาคิดอะไรเนี่ย พอรู้ตัวจึงรับสะบัดหลังงจากที่ตกในภวังค์อยู่นานทีเดียว
"แกไม่ใช่และไม่มีวัน ไอ้สารเลว!"เธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง แล้วเขาเป็นใคร แล้วพี่เธออยู่ไหน นี่มันเกิดอะไรขึ้นอัสมาคิดได้ดังนั้นน้ำตาใสๆจึงเริ่มคลอออกมา
"ไอ้สารเลวคนนี้แหล้ะที่จะเป็นผัวเธอ"
"อื้อ... อ่อยอ้ะ..."หญิงสาวอ้าปากจะด่าแต่ไม่ทันเสือร้ายที่ชื่อชินภัทรเสียแล้ว เขาจูบเธอด้วยความดุดันในตอนแรก ขบเม้มริมฝีปากเบาเพื่อให้เธอยอมรับลิ้นน้อยของเขาไปชิมน้ำหวานในปากของเธอ
"หวาน..หวานเหลือเกินสาวน้อย เธอทำให้ฉันทนไม่ได้แล้วสิ่" มือใหญ่เริ่มไม่อยู่สุขทั้งลูบไล้และบีบเค้นตั้งแต่ทรวงอกนุ่มนิ่มของเธอ หน้าท้องแบนราบ และเนินสามเหลี่ยมของเธอ 
"อือ อื้อ อย่าน้ะ "เสียงหวานเริ่มควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ เมื่อมือใหญ่ลูบไล้น้องสาวสุดหวงของเธอ 
 
แควก!! แควก !!! แควก!!!
เมื่อสิ้นสุดความอดทนชินภัทรจึงฉีกเสื้อของเธอ จนเหลือแต่บราตัวจ้อยที่ปกปิดทรวงอกนุ่มนิ่มของเธอไม่อยู่ คิดได้ดังนั้นเขาก้ก้มลงไปชิมออกสวยสล้างทันที
*แอร้กก ตันแล้วอ้ะเดี๋ยวมาต่อน้ะฤฤ*ข้อสักเม้นได้มั้ยTT