My first kiss กูรักมึง

                                                                                                                    
 
 
 
 
 
 

'บางครั้ง ความรัก
ก็สามารถเปลี่ยนคนทั้งคน
จากคนที่เคยมีเหตุผล กลายมาเป็นคนที่งี่เง่าฺ'
   แสงแดดยามเช้าช่างเป็นคนอะไรที่วิเศษณ์ มันทำให้ผมตื่นจากความฝันได้เป็นอย่างดี ผมไม่ชอบความมืด มันทำให้ผมนิดถึงตอนเด็กๆที่โดนแม่เลี้ยงจับขังไว้ในห้องตนเดียว ชีวิตของผมไม่เหมือนกับในนิยาย ไม่สววยหรู ไม่เพอเฟ็ค อาจจะตรงกันข้ามซะด้วยซ้ำU_U
    พ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่เด็กผมเลยต้องมาอยู่กับพ่อ ส่วนแมม่ก็ไปแต่งงานใหม่โดยเอาน้องชายของผมไปด้วย แต่เรื่องนี้ก็ผ่านมาหลายปีมาแล้วตั้งแต่ผมอยู้มัธยมต้น ตอนนี้ผมอยู้มหาลัยแล้ว ผมไม่คิดน้อยใจที่แม่ไม่ยอมเอาผมไปอยู่ด้วยหรอก ดีซะอีกเพราะผมไม่อยากไปอยู่ต่างประเทศ 
 หลังจากที่นอนคิดอะไรเรื่อยเปลือยก็มีเสีบงเคาะประตูดังขึ้น 
ก็อก ก็อก ก็อก 
     มันทำให้ผมสะดุ้งโหยงเพราะความตกใจ ผมเดินไปเปิดประตูโดยที่ใส่แค่เสื้อกล้ามกับบ๊อกไว้ทำนั้น คงเป็นแม่บ้านมาตามให้ลงไปกินอาหารเช้า มันเป็นแบบนี้ทุกๆวัน ชีวิตที่แสนน่าเบื่อ
"คุณยูคะ มีเพื่อนมาหาที่บ้านคะ จะให้บอกว่าอะไรดีคะ" หญิงสาวสวมชุดสีดำสีผ้ากันเปื้อนเอ่ยขึ้น
เพื่อนหรอ
ใคร
คงไม่ใช่ไอ้วิปหรอกมั้ง
คำถามในใจมันเกิดขึ้นทีละคำถาม
 
"บอกให้รอก่อนเดี๋ยวฉันลงไป" ผมตัดบทของหญิงสาวแสนน่ารักโดยการปิดประตู และหยิบช้าขนหนูเข้าห้องน้ำ 
   ใช้เวลาวักพักก่อนจะอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ มันไม่ได้นานมาก แต่ก็คงนานสำหรับคนรอพอสมควร ผมเดินลงบันไดเพ่อไปหาเพื่อนปริศนาของตนเอง เดินไปดูที่ห้องรับแขก ผมต้องหน้าเหวอเมื่อเห็นบุคคลปริศนาที่อยู่ตรงหน้า
 
"เฮ้ย ไอ้นิว มาทำอะไรที่นี่ว้ะ" ผมเดินเข้าไปกอดเพื่อนรักที่หายหน้าหายตากันไปนานมาก พอมาเจอก็เลยคิดถึงอยากกอดขึ้นมาซะเฉยๆ
 
"เฮ้ยๆๆๆๆ อย่าๆกูขนลุกเว้ย ฮ่าๆๆ" มันทำท่าขยะแขยง แต่พวกผมสนิทกันมากพอที่จะไม่คิดอะไร เล่นกันแบบนี้ประจำ
 
"แล้วมึงมาไทยทำไมว้ะ ไหนบอกอยู่อังกฤษไง" ผมเดินไปนั่งข้างๆมัน
 
"เออ กูมีเหตุผลของกู วันนี้กผุจะชวนมึงไปเที่ยว" มันเอ่ยชวน
"ก็ได้นะเพราะมันยังไม่เปิดเทอม ไปไหนอ่ะ" ผมไม่ได้อะไรอยู่แล้วอยากไปวะด้วยซ้ำ ไม่ได้เจอกันมาเป็นเวลาโครตนานเลย
 
"ไปทะเล ไปประมาณ 4วัน 3คืน อ่ะ สนุกนะเว้ยคราวนี้ไปกับพวกรุ่นพี่ที่ม."
ผมทำหน้างงเพราะมันกลับมานานแล้วหรอ หรือว่าอะไร แล้วม.ที่มันหมายถึงคือม.เดียวกับผมรึเปล่า
"ไม่ต้องทำหน้างงเลย กูย้ายมาม.มึงนานแล้วแต่ไม่ได้บอกมึงเองอะ ด้วยความที่กูเป็นคนเฟรนลี่อะนะ กูเลยสนิทกับพวกรุ่นพี่ไว ฮ่าๆๆ" มันทำหน้าภาคภูมิใจ เห็นแล้วหมั่นไส้
 
"อ๋อเออๆ ไปวันไหน จะได้เตรียมของทัน"
 
"แหะๆ วันนี้หว่ะมึง" มันตอบโดนที่ไม่มองหน้าผม สงสัยคงสำนึกที่พึ่งมาบอกวันนี้ แม่งก็น่าโดนอยู่หรอก--
 
"ไอ้...ไอ้นิว มึงนี่แม่ง" ผมทำท่าจะตบหัวมัน มันเลยเอามือขึ้นมาบังไว้ ท่ามันฮามาก ฮ่าๆๆ มีความสุขที่ได้แกล้งคนเว้ย
 
"เออๆรอก่อนเดี๋ยวกูขึ้นไปเตรียมของก่อนแล้วเราก็ค่อยไปรุ่นพี่มึงละหันื" ผมบอกพร้อมกันลุกขึ้นจากโซฟาแล้วเดินหันหลังให้มัน ไอ้นิวมันตะโกนตามหลังมา
 
"มึงมีทดสอบความกล้านะเว้ย อย่าปอดแหกนะเว้ย ฮ่าๆ" ยังๆ ยังไม่สลดเดี๋ยวก่อนเหอะไอ้เพื่อนรัก มึงตาย
 
"เออๆ"
    ผมตอบปัดๆ แล้วเดินขึ้นไปเตรียมของเพื่อไปทะเล ก็ไม่มีอะไรมาก ก็เสื้อผ้าไปหลายชุดหน่อยเพราะอยู่นาน เน้นที่ใส่สบายๆ กางเกงขาสั้นถึงเขา หมวกไปใบนึงเผื่อร้่อน คงไม่ต้องเผื่อหรอกเพราะแม่งร้อนแน่ๆ ทะเลเมืองไทยนะครับ ไม่ใช่ขั่วโลกเหนือฮ่าๆ แต่ผมก็หวั่นใจนิดๆกับสิ่งที่ไอ้นิวมันพูด 
'มึงมีทดสอบความกล้สนะเว้ย อย่าปวดแหกนะเว้ย ฮ่าๆ'
   ก็ผมบอกแล้วผมเป็นคนกลัวความมืดแต่เรื่องนี้ไม่มีใครรู้นอกจาก ผม และก็พ่อของผม