ยัยประธานสุดโหดกะนายนักเลงหน้าหล่อ

                                                       08.00
          โรงเรียนของเราน่าอยู่ คุณครูกระโดดน้ำตาย เด็กๆๆก็โง่เหมือนควาย กระโดดน้ำตายไปตายคุณครู กระโดดน้ำตาไปคุณครู 
 
ครืนนนนนนน(ปิดประตูรั้วโรงเรียน)
 "เดียวสิ!!ประธาน รอพวกเราด้วย แฮ่ๆๆ"  กลุ่มเด็กผู้ชาย 3-4 คนกำลังรีบวิ่งหน้าตาตื่นมาโรงเรียนให้ทันการตรวจเวรยามของประธานนักเรียนสาวที่ทุกคนต่างรู้ว่าไม่มีใครกล้าเเหยม
 
"หึ จะให้ฉันรอคนที่มาสายเนี้ยน่ะรอให้หนังแฮรรี่พอตเตอร์ถูกลืมก่อนเถอะ"   (แล้วเมื่อไรล่ะ)
 
"โห ประธาน พวกผมมีหวังเเก่ตายหน้าโรงเรียนก่อนพอดี"
 
"ไม่ต้องพูดมากพวกนาย!!!เเต่งตัวไม่เรียบร้อย มาก็สาย เเล้วยังเถียงสภานักเรียนอีก!!"
 
"รู้สึกว่าอันสุดท้ายจะไม่เกี่ยวนะครับ" พวกนักเลงถามอย่างกล้าๆๆกลัวๆๆ
 
"เกี่ยวสิย่ะ ไม่เกี่ยวจะได้กินหรอ"(ไปไกลล่ะ=_=#)
 
"แม่มดชัดๆๆ T^T"
 
"ฮ่ะพวกนาย!!ว่าใครเป็นเเม่มดหา!!!กัตซ่าาา(พ่นไฟ) ครั้งนี้ฉันจะปล่อยพวกนายไปก่อนถ้ามีครั้งหน้าพวกนายได้ไปขัดบ่อกบเเน่!!" 
 
"ขอโทษคร้าบบT^T"
 
          เฮ้ยยเหนื่อยชะมัยกับการต้องคอยมาดูเเลไอ้พวกที่ไม่รู้จักกฎระเบียบ (ผู้ชายเกือบทุกคน) ปวดหัวจนจะแตกแทนโลกอยู่เเล้ว ทำไม่ชีวิตของ มิรุมุ ต้องเศร้ากว่าละครหลังข่าวอีกT^T ฉันน่าจะมีชีวิตม.ปลายที่ดีกว่านี้ถ้าไม่ติดตรงที่คุณพ่อสุดที่รักมาอ้อนวอลขอให้เป็นคนดูเเลโรงเรียนนี้ โดยรับหน้าที่ประธานนักเรียนต้องคอยรับมือกับไอ้พวกนักเลงหัวไม้ไม่สิต้องหัวปูนอินทรี ฉันจะบ้าตายศรีธญญาไม่รับดูอาการอยู่เเว้วว
 
 
"ประธานวันนี่ดูเเปลกๆๆน่ะฮะ"  เด็กหนุ่มผมทองผู้เป็นเจ้าของใบหน้าอันหวานขนาดน้ำตาลต้องเรียกลูกพี่ถามฉันอย่างห่วงๆๆ
 
"ไม่มีอะไรหรอ ก็ปกติดีนิ"  ฉันหันไปตอบคาสึเนะ คาสึเนะเป็นรองประธานนักเรียนที่สาวๆๆ ตู๊ด เกย์ในโรงเรียนใฝ่ฝันอย่ากจะเเต่งงานด้วยเพราะเจ้าตัวทัง หล่อ เรียนเก่ง อ่อนโยน เรียกว่าเฟอรเฟตเลยหละ 
 
"หรอ ผมว่าประธานดูใจลอยๆๆน่ะ " คาสึเนะยังเซ้าซี้ไม่เลิก
"ปวดหัวนิดหน่อยน่ะ"
 
"ประธานพักบ้างก้ดีน่ะ"
 
"อืม ขอบคุณน่ะ แต่ฉันยังมีเรื่องให้ต้องจักการกับไอ้ตัวการใหญ่"  ฉันตบไหล่คาสึเนะเบาๆๆเพื่อขอบคุณ เขามักจะคอยเป็นห่วงเเละดูเเลฉันเสมอ คาสึเนะจึงเป็นเพื่อนคนเดียวที่ฉันสนิทที่สุด แต่บางครั้งอย่ากจะส่งมันไปดาวพลูโตอยู่กับมันที่ไรโดนสายตายอำมหิตจาก สิงค์ เสื้อ กระทิง แรด ตลอดเวลาอยากจะเข้าไปตบให้เบ้าตากระเด็นก็ไม่นอกโรงเรียนมีเเต่คนไม่รู้จัก เเต่่ถ้าในโรงเรียนมีสายตาเเบบนั้นมองมาฉันจะควักลูกตาคนๆๆนั้นมาทำลูกฟุตบอลเลยคอยดู
 
"เเต่"
 
"เถอะน่าปวดหัวเเค่นี้ไม่ตายหรอ" แต่ทำไม่ตอนนี้โลกมันหมุน 3600 ละเนี้ยโอ๊ย มึน
 
ตุ๊บ"ประธาน"