Superstar Complex แผนร้ายขว้าหัวใจยัยจอมหยิ่ง

        
1
หมั้น ?
   หลังจากช๊อคค้างไปประมาณกี่นาทีไม่รู้ ฉันก็กลับเข้ามาสู่โหมดซีเรียสทันที บ้าหรออยู่ดีๆก็ให้ไปหมั้นกับผู้ชายที่ไหนไม่รู้ที่ไม่ได้รักไม่ได้สนิทสนมด้วยเลย (แม้ว่าในใจจะแอบดีใจน่ะน้ะ ><.) แต่มันไม่ถูกเลยจริงไหมฉันจะต้อง วีนนนนนน!!!
“นี่มันอะไรกันค่ะแม่ ป้าพิม”
“เรื่องมันมีอยู่ว่า เราสองครอบครัวน่ะเคยตกลงกันตั้งแต่หนูสองคนเด็กๆแล้ว นี่หนูจำเทลเลย์ไม่ได้จริงๆหรอลูก ผ่านไปแค่สิบกว่าปีเองทั้งๆที่ตอนเด็กๆชอบเล่นด้วยกันแท้ๆ ฮ่าๆๆๆๆ” ฉันเริ่มงงกับบทสนทนาที่คุณป้าพิมพิลาโพล่งออกมา หมายความว่าฉันกับหมอนี่เคยรู้จักกันหรอ อร้ายยยย แอบปลื้มม(มันใช่เรื่องไหม--)
“หมายความว่าไงค้ะ”
“เธอจำฉันไม่ได้จริงๆหรอพูก้า” อยู่ดีๆเทลเลย์ก็พูดขึ้นมา ว่าแต่เอ๊ะ ‘พูก้า’ งั้นหรอ ฉันพอจำได้นะว่าสมัยเด็กๆมีคนเรียกฉันแบบนั้นนะ หมอนี่เองหรอทำไมจำไม่ได้เลย เขาเปลี่ยนไปมากเลย
“นายเป็นเพื่อนสมัยเด็กฉันเองหรอ” ฉันถามอย่างงงๆ
“อ่าห้ะ ที่เธอชอบเรียกฉันว่า ‘เทลเลทับบี้ไง’--”
“ฉันเรียกนายแบบนั้นหรอ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ” ฉันขำออกไปอย่างลืมมารยาท
“ฮ่าๆๆๆ ดูเหมือนเขาสองคนจะละลึกความหลังกันได้แล้วนะพิม เราไปเดินเม้าส์กันดีกว่า” แม่ฉันพอเห็นฉันกับเทลเลย์คุยกันเหมือนเริ่มจำได้ก็ปลีกตัวออกไปกับป้าพิมพิลา “ตามสบายนะลูก^^”
  เมื่อทั้งสองคนออกไป ฉันกับเทลเลย์ก็มองหน้ากันอย่างเก้ๆกังๆ อยู่สักพักไม่มีใครยอมพูดจนฉันทนไม่ไหวเลยต้องเป็นคนเริ่มก่อน
“นี่! นาย”
“ห้ะ”
“ทำไมเราต้องหมั้นกัน ที่ฉันไม่เข้าใจคือพราะเหตุผลแค่ว่าครอบครัวเราสัญญากันแค่นั้นหรอ”
“น่าจะนะ ฉันเองก็ทำอะไรไม่ได้ต้องยอมๆพ่อไป”
“ทั้งๆที่เราไม่ได้รักกันน่ะหรอ ไหนจะชื่อเสียงของนายอีกนายออกจะดังระเบิดระเบ้สะขานดนี้ฉันแทบเทียบไม่ได้เลย”
“แล้วชื่อเสียงเธอล่ะ ใช่ว่าฉันดังคนเดียวสะเมื่อไหร่เธอก็ใช่ย่อย --” คือจะมาชมกันไปชมกันมาทำไม ฉันและเขาต่างเป็นซุปตาร์ที่ใครๆก็รู้จักทั้งแประเทศ ถ้ามามีเรื่องหมั้นเมิ่นหรือคบกันอะไรแบบนั้นมีหวังข่าวได้กระจายออกนอกประเทศแน่ (เว่อร์ไปน้ะ--)
“แล้วเราจะทำยังไง”
“ง่ายๆนะ”
“อืม”
“เราก็มาคบกันมันก็สิ้นเรื่อง จบ!”
“นายคิดว่ามันง่ายมากเลยหรอ เทลเลย์”
“ก็ไม่น้ะ” ฮึ่ยยยย หมอนี่มันตอบกวนหน้านิ่งอ้ะ
“ล้มงานงี้ไหม”
“อย่าเลยดีกว่าฉันคิดว่านะ ไม่งั้นเราได้เห็นดีกับพ่อแม่เราเองแน่”
“แล้วเราจะทำยังไง”
“เราก็รักกันสิ ง่ายดีออกยัยพูก้า ^^” ง่ายสำหรับแกมากเลยสินะ หึๆ
“ฉันชื่อพีการ์ นะเทลเลทับบี้^^” กวนก่อนทำไม ฮ่าๆๆๆ (หัวเราะในใจ)
“ชื่อฉันคงเท่มากสิน้ะ เหอะ!”
“น่ารักดีออก แหมมมม”
“เอาเถอะ เธอนี่มันกวนตั้งแต่เด็กจนโตฉันจำได้ดีเลย”
“แต่ทำไมฉันจำนายไม่ค่อยได้เลยอะ”
“ฉันไปเรียนที่อังกฤษตอนเก้าขวบนะ พ่อฉันต้องไปทำงานที่นู่น พอกลับมาก็เข้าวงการเลยไม่ค่อยได้ติดต่อใคร ฉันจำเธอได้ดีนะเพราะเธอเป็นเพื่อนคนแรกของฉันน่ะ” แอบตื้นตันอ้ะ
“จริงหรอ ฉันก็ว่าเพื่อนที่เล่นด้วยกันตอนเด็กๆหายไปไหน ที่แท้ก็นายเองฉันดีใจนะที่นายเป็นเพื่อนฉัน เทลเลทับบี้^^”
“เห้อ เธอเนี่ยนะ พรุ่งนี้เอไม่มีคิวงานใช่ไหม”
“ใช่ ทำไมหรอ”
“พรุ่งนี้แม่ฉันกับแม่เธอนัดนักข่าวไว้น่ะ ให้เราแถลงข่าวกัน”
“ห้ะ!!! -o-”
“ไม่ใช่เรื่องหมั้นหรอก แค่จะบอกให้คนในสังคมรู้ว่าคนดังสองตระกูลเป็นแฟนกันแค่นั้น เพราะเราทั้งคู่ต่างก็เป็นคนของประชาชน ทำอะไรก็ควรให้คนอื่นรู้ไปจะได้ไม่ตีข่าวเสียๆหายๆ”
“นายนี่คิดการไกลเก่งจัง”
“เปล่า แม่คิดน่ะ” ขอคำชมคืนนนนน
“อ้อ”
“แล้วถ้าเราต้องหมั้นกัน มันจะไม่เร็วไปหน่อยหรอ คนเขาก็ต้องคิดว่าฉันท้องงี้ ฉันเสียตัวแล้วอะไรแบบนี้ หนักเลยนะย้ะ”
“ก็พรุ่งนี้เราก็บอกเขาไปว่าเราคบกันมาหลายปีแล้วแต่ไม่เคยเปิดเผย เลยรู้สึกผิดต่อประชาชนเลยอยากออกมาเปิดเผยอะไรแบบนี้น่ะ”
“งั้นนายเป็นคนพูดละกัน ฉันว่านายเก่งกว่าฉันอีกน้ะ ฮ่าๆๆๆๆ” แต่งเรื่องเก่งน่ะ ตีบทแตกเลยพ่อคุณณณณณ
“โอเค ก็ได้ พรุ่งนี้จะมารับนะ แม่ฉันมาแล้วฝันดีละ ที่รัก^^”  ที่รัก?
“ไอ้บ้าเทลเลย์ เรียกฉันที่รักได้ไงห้ะ!”
“ก็เธอกับฉันเราเป็นแฟนกันแล้วนี่”
“มโน เอาเองเรอะไอ้บ้า >////<”
“แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะ บายยย”
   พอหมอนั่นกลับไปฉันได้แต่นั่งครุ่นคิดอยู่ในห้องคนเดียว เรื่องหมั้นน่ะมันหมายถึงต้องแต่งงานกัน ฉันกับเทลเลย์ไม่ได้รักกันเลยนะ เห้อออ ฉับแค่แอบปลื้มเขาเฉยๆ จะดีใจหรือเสียใจดีละเพื่อนฉันก็ไม่ค่อยมีไม่รู้จะปรึกษาใคร ที่มีก็ไม่ว่างไปต่างประเทศ อยากบ้าตายมาก ณ ตอนนี้
   ความเงียบในห้องฉันตอนนี้มันปกคลุมจิตใจฉันมาก บางทีฉันก็ไม่ค่อยเข้าใจการกระทำของผู้ใหญ่เสียเท่าไหร่ ฉันพอเข้าใจว่าพวกผู้ใหญ่คงมีเหคุผลอะไรบางอย่างที่คิดทำสิ่งนู้นสิ่งนี้ลงไป แต่คนที่เด็กกว่าจะไปตรัสรู้ได้ยังไงว่าเขาคิดอะไรกัน อย่างตัวฉันตอนนี้ที่ไม่รู้ว่า พ่อกับแม่ฉันไปตกลงอะไรกับบ้านของเทลเลย์ไว้ แต่เอาเถอะอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด เตรียมใจรับมือกับวันพรุ่งนี้ที่จะเกิดขึ้นดีกว่าฉัน
 
   เช้าวันรุ่งขึ้น ~
 ปี๊นนนนน
“ฉันมาแล้วๆ นี่ก็บีบแตรจังวู้วว”
“เธอช้ามากนะรู้ตัวรึเปล่า --”
“โอเค ฉันขอโทษรีบไปสิ”
“อ่าๆ”
  พอถึงงานแถลงข่าว ฉันกับเทลเลย์ก็รีบลงจากรถไปทางห้องประชุมที่ถูกจัดเตรียมไว้สำหรับการแถลงข่าวในครั้งนี้ เมื่อมาถึงและนั่งประจำที่เรียบร้อยพวกพี่ๆนักข่าวก็เข้ามาในห้องประชุม และนั่งประจำที่อย่างเป็นระเบียบ และได้เวลาพอดี
“วันนี้เราทั้งคู่จะมาขอโทษทุกคนน่ะครับ ที่เราสองคนคบกันแบบปิดบังทุกคนมาโดยตลอด” เทลเลย์เปฌนคนเริ่ม
“ค่ะ วันนี้เรามาขอโทษทุกคนต้องขอโทษ แฟนคลับของพีเอง และของเลย์ด้วยนะค่ะ” ฉันพูดแบบเป็นกันเอง
“สรุปแล้วความสัมพันธ์ของทั้งคู่นี่เป็นเรื่องจริงแน่นอนคอนเฟิร์มใช่ไหมค่ะ”  พี่นักข่าวคนนึงยกมือถามขึ้นมา
“ครับ เราสองคนเป็นแฟนกันจริงๆครับ”
“วี้ดด ว้ายย กรี๊ดดดด กร๊าดด” เสียงลือลั่น กรี้ดกร๊าดของพวกพี่นักข่าวดังกระหึ่มเมื่อเทลเลย์พูดแบบนั้นออกมา
“แล้วคบกันมานานเท่าไหร่แล้วครับ” พี่นักข่าวผู้ชายถามขึ้น
“ครอบครัวเรารู้จักกันมานานมากครับ เราเองก็รู้จักกันตั้งแต่เด็กๆ และเราพึ่งมาคบกันได้เมื่อประมาณก่อนเราจะเข้าวงการครับ เราเข้ามาพร้อมกันเราเลยไม่ค่อยมีเวลาให้กันเท่าไหร่ เพราะมัวแต่ทำงานครับ” หมอนี่มันนักเขียนบทละครชื่อดังรึเปล่าเนี้ย โอ้มายก๊อดดด
“โห จริงหรอค่ะเนี่ย ปิดกันเงียบมากเลยคงอึดอัดน่าดู แล้วมาเปิดตัวแบบนี้ไม่กลัวเลตติ้ง หรือแฟนคลับจะโกรธจะว่ากันบ้างหรอค่ะ” นักข่าวสาวถาม
“ไม่เลยค่ะ ฉันคิดว่าคนที่รักฉันและรักเลย์ ก็จะยอมรับในสิ่งที่พวกเราตัดสินใจกันได้” คราวนี้ฉันเป็นฝ่ายตอบบ้าง
“ใช่ครับอย่างที่พีพูด ผมคิดแบบนี้เลยตัดสินใจมาแถลงข่าววันนี้ครับ”
“อ้ออ พวกเราเข้าใจแล้วล่ะครับ/ค่ะ”
“มีพี่ๆคนไหนอยากจะถาม หรือต้องการจะทราบอะไรอีกรึเปล่าค่ะ” ฉันถาม
“ไม่แล้วครับ แต่อยากให้คุณสองคนฝากผลงานหน่อยละกันครับ” พี่นักข่าวชายพูดจึ้น
“ค่ะ งั้นพีฝากละครเรื่อง อาลัยรักนายแสนจน ปกหนังสือ Zhu Gossip เดือนหน้า เอ็มวีเพลง So Sexyfear ของวง KingKong และผลงานอื่นๆของพีที่ยังไม่ปรากฏด้วยน่ะค่ะ ขอบคุณคะพีรักแฟนคลับทุกคนน่ะ”
“งั้นผมไม่มีอะไรจะฝากนอกจาก อัลบั้มที่3 ของผมกับกลาซ ด้วยนะครับชื่ออัลบั้ม Aloha Complex และงานถ่ายแบบต่างๆของพวกเราวง Winxo U ด้วยครับ ผมเองก็รักแฟนครับผมเช่นกัน ขอบคุณนะครับ” นี่มันแถลงข่าวว่าป็นแฟนกันหรือรายการทีวีวะห้ะ ฝากผลงาน..
  พอเราแถลงข่าวเสร็จ เทลเลย์ก็ลากฉันมาด้านหลังห้องประชุม
  “พูก้า”
“ฉันชื่อพีการ์ย้ะ”
“นั่นแหละ สักวันน่ะ..”
“ทำไมหรอ”
“ฉันจะทำให้เธอรักฉันให้ได้ ตราบใดที่ฉันทำไมได้ฉันจะไม่ยอมหมั้นกับเธอ เพราะฉันไม่อยากทำร้ายจิตใจเธอ”
“ขอบคุณน้ะ พ่อเทลเลทับบี้ของฉัน^^”