Tekkamen Blade Space Knight 100 yearafter

-

เขียนโดย ไีรโฮ

วันที่ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2556 เวลา 15.22 น.

  6 chapter
  0 วิจารณ์
  9,779 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2556 15.25 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) Final Lesson

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

----------------------------------------------------Chapter 3 Final Lesson. --------------------------------------------------------------

เทคคาเมนทั้งสาม  เบลด ดิไว และไนฟยืนเผชิญหน้าเกรทราดัม ที่มีขนาดสูงถึง 10 เมตร ดิไวหันไปมองเรนที่ยืนมองเกรทราดัมด้วยความกลัว ดิไวเดินไปตบไหล่เรนเบาๆแล้วพูดขึ้น

“ถึงคู่ต่อสู้จะตัวใหญ่ แต่มันก็ไม่ได้แข็งแกร่งดังภายนอกจงมองมันให้ทะลุปรุโปร่งถึงข้างใน”ดิไวพูดเตือนสติ

“แต่ว่า มันสูงมาก”เรนยังพูดด้วยน้ำเสียงเกรงกลัว

“มันก็แค่ภายนอก”

“จะให้ทำใจไปสู้กับไอ้ตัวที่ใหญ่สูงขนาดนี้ บ้าไปแล้วเหรอ!!!!!”เรนพูดด้วยน้ำเสียงกังวลอย่างเห็นได้ชัด  “ถ้าร่างกายนี้เป็นเทคคาเมนก็คงไม่ต้องมากลัวแบบนี้!!!!!!!”

“ผิดแล้วล่ะ”เบลดพูดขึ้น

เรนหันไปมองเบลดที่ยืนหันหลังให้ตัวเองแต่ตัวเบลดกำลังยืนเผชิญหน้าเกรทราดัมที่กำลังเดินเข้ามาใกล้ เรนสัมผัสได้ถึงแผ่นหลังที่แข็งแกร่งและพร้อมที่จะเผชิญกับทุกสิ่ง

“ตัวแค่นี้ฉันจะล้มมันด้วยมือเปล่าให้ดู”เบลดสลายเทคเบลดไป

ทันใดนั้นเกรทราดัมก็ต่อยหมัดที่มีขนาดใหญ่ใส่เบลดทันที ปึง!! เบลดใช้นิ้วเดียวหยุดหมัดนั้นไว้ได้อย่างรวดเร็ว เรนตกใจอย่างมากแต่ดิไวและไนฟเหมือนจะชินกับภาพที่เห็นแล้ว

“อะไรกันเพียงแค่นิ้วเดียว!!! ทั้งๆที่ขนาดต่างกันมากขนาดนั้น”เรนแทบไม่เชื่อสายตา

“จำไว้ ขนาดและความสูงไม่ปัจจัยที่จะเอามาวัดความแข็งแกร่ง แต่มันคือ จิตใจ และ พลัง ของตัวเราต่างหาก”เบลดพูดด้วยน้ำเสียงใจเย็น

เบลดดันนิ้วเดียวเล็กน้อยผลักเกรทราดัมกระเด็นไป  ไนฟพุ่งเข้าหาราดัมตัวนั้นอย่างรวดเร็วและเตะเข้าที่ตาข้างหนึ่งของมันจนตาดวงนั้นแตกเลือดสาดออกมา เรนยืนมอด้วยความตะลึง

“พวกเราถึงแม้ร่างจะเป็นเกราะแต่พวกเราก็มีเลือดเนื้อ มีวันเกิดวันแก่วันเจ็บ และวันตาย แต่เพราะว่าพวกเราคือเผ่าพันธ์แห่งการปกป้อง!! เผ่าพันธุ์แห่งนักรบ!! “ดิไวจใช้นิ้วจิ้มไปที่อกของซ้ายของเรน

“จิตใจงั้นเหรอ?”เรนสงสัย

“ใช้!!! พวกเรามีจิตใจที่ต้องการจะปกป้องและต่อสู้ พวกเราจะไม่มีวันยอมแพ้ในสิ่งที่พวกเราจะแพ้!!!”

ดิไวบินขึ้นเหนือท้องฟ้า เบลดและไนฟถอยออกมาจากตัวเกรทราดัม ดิไวเปิดเกราะกลางลำตัวออกแล้วก็ปรากฏสัญลักษณ์คริสตอลสีเขียว

“ดูให้ดีเรน!!! นี้คือสัญลักษณ์ของพวกเราสัญลักษณ์ ของผู้กล้าและผู้ที่ไม่มีวันจะยอมแพ้!!! เบรฟโวลเทคก้า!!!!”

ดิไวปล่อยเบรฟโวลเทคก้าเข้าใส่เกรทราดัม บึ้ม!!!! ร่างของราดัมเละแหลกเหลวไปทันที แต่ว่าดิไวก็ร่วงลงสู่พื้นอย่างรวดเร็ว เรนพุ่งตัวเข้าไปประคองตัวดิไวลุกขึ้น

“ดิไว!!! ลุกขึ้นสิ!!”เรนพูดเรียกสติของดิไว

เบลดและไนฟยืนมองเรนที่พยายามเรียกสติดิไว เบลดถอนหายใจออกมาพักใหญ่

“ดิไว เวลานั้นคงมาถึงแล้วสิน่ะ”เบลดพูดพลางถอนหายใจ

“เวลานั้น!? เวลาอะไรกัน!!!!”เรนถามเบลดด้วยอาการเป็นห่วงดิไว

“ดิไว ต่างจากพวกเราเขาเป็นเทคคาเมนประเภทที่ไม่สามารถอยู่ได้ด้วยพลังของตัวเองอย่างถาวร เขาจะสามารถอยู่ได้อย่างถาวรก็ต่อเมื่อเขาได้รับแสงที่มากมหาศาลและดวงอาทิตย์สำหรับที่นี้มันไม่เพียงพอ มีเพียงแค่ที่บ้านเกิดเท่านั้น และท่าทางคงจะถึงเวลาที่เขาจะต้องจากลาจักรวาลนี้ไปแล้ว”เบลดพูดขณะคืนร่างเป็นรีโวล

ขณะนั้นเองไนฟก็คืนร่างกลายเป็นหญิงสาวผอมสูงเสื้อยูนิตฟรอมที่อกข้างซ้ายเขียนอักษรไว้ “S.F.” ผมยาวสีเขียว หญิงสาวเดินเข้ามาใกล้ๆรีโวลแล้วมองร่างของดิไวที่กำลังจะสลายไป

“เรน ฉันคงจะอยู่ได้ไม่นานแล้วหวังว่าจิตวิญญาญของเทคคาเมนข้อสุดท้าย ที่ฉันได้สอนไปเธอคงจะเข้าใจน่ะ”ดิไวพูดด้วยเรี่ยวแรงที่ใกล้หมดเต็มที

“ตาบ้า!! อย่าพูดแบบนั้นสิ!!! นายยังสอนฉันไม่หมดเลยน่ะ!!”เรนพูดทั้งน้ำตาที่ไหลรินออกมา

“ตลอดวันเวลาที่ได้อยู่กับเธอมา ฉันรู้สึกมีความสุขมากขอบคุณเธอมากที่สอนให้ฉันรู้ ความคิดของมนุษย์ แม้จะเป็นช่วงเวลาสั้นๆแต่มันก็อยู่ในใจของฉัน”

ทันใดนั้นเองก็มีบางอย่างที่ห้อหุ้มด้วยพลังสีดำพุ่งลงมาจากท้องฟ้าแล้วดูดกลืนเศษซากของเกรทราดัมเข้าไป รีโวลและหญิงสาวหันไปมองด้วยความตกใจ

“นั้นมัน!!!!!!!!”รีโวลตกใจ

“เทคคาเมน คิง!!!!!”หญิงสาวพูดออกมาด้วยสีหน้าซีด

ทันใดพลังสีดำที่ห้อหุ้มก็จางหายไปปรากฏร่างของเทคคาเมน คิง  ดิไวเห็นดังนั้นจึงพยายามฝืนตัวลุกขึ้นแต่เรนพยายามห้ามไม่ให้ดิไวออกแรงใดๆ

“คิง!! แก!!!!!”รีโวลพูดด้วยน้ำเสียงโกรธ

“ดูท่าว่าแค่เอาเศษร่างของอาซูร่าราดัมทั้งสองไปเป็นอาหารให้ ก๊อดราดัมตัวใหม่ก็คงไม่พอ คงต้องเอาไปเพิ่มสักอย่างแล้ว”คิงพูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย

ทันใดนั้นเองก็มีเส้นผมจำนวนมากพุ่งเข้ารัดตัวเรนไว้

“อึก!!!”เรนพยายามดิ้น

ดิไวลุกพรวดจะช่วยเรนแต่ก็โดนเส้นผมจำนวนมากปัดตัวดิไวกระเด็นออกไปแต่รีโวลกับหญิงสาวก็เข้ารับตัวดิไวไว้ได้ก่อน

“เรน!!!!!!!!!!!!!!”ดิไวตะโกน

“ดิไว!!!!”เรนพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่มีแรง

ควีนดึงตัวของเรนเข้าไปหาแล้วจับตัวเรนไว้

“หึๆ ขอยัยเด็กผู้หญิงที่ซึมซับพลังของเทคคาเมนไปเป็นอาหารให้ก๊อดราดัมละกัน!!!”ควีนพูดเชิงเยาะเย้ย

แล้วควีนกับคิงก็วาปหายไปอย่างรวดเร็ว

“เรน!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”ดิไวตะโกนออกมาอย่างบ้าคลั่ง

ขณะนั้นรีโวลก็สังเกตเห็นว่าร่างของดิไวพร้อมที่จะสลายไปแล้วจึงถอนหายใจออกมา

“ถ้าเป็นแบบนี้นายจะไม่ไปสู่สุคติสิน่ะ”รีโวลพูดขึ้น

“พวกนายต้องสัญญาญน่ะ ว่าต้องช่วยเรนออกมาให้ได้!!”ดิไวหันไปบอกรีโวล

“ฉันสัญญาญดิไว”รีโวลรับคำสัญญา

ขณะนั้นเองเสียงไซเรนรถตำรวจก็ดังขึ้นเหมือนว่าตำรวจกำลังจะแห่กันมา ส่วนล่างของดิไวเริ่มสลายไปแล้วค่อยๆไล่ขึ้นไป

“เรน บทเรียนสุดท้ายที่ฉันจะสอนเธอจง Tek-setter ซะ”ดิไวพูดด้วยเรี่ยวแรงสุดท้าย

ร่างของดิไวสลายไปจนหมด แล้วฝุ่นละอองที่เป็นฝุ่นที่สลายออกมาจากตัวดิไวก็รวมกันเปล่งแสงสีเขียว แล้วกลายเป็นคริสตอลสีเขียวที่มีลักษณะเป็นตัว X  รีโวลหยิบคริสตอลสีเขียวนั้นมาเก็บไว้

“ปัญหาก็คือเรายังไม่รู้ว่า พวกมันพาเด็กผู้หญิงคนนั้นไปไว้ไหน”หญิงสาวทักขึ้น

“แต่ในเมื่อเราสัญญาไว้แล้ว พวกเราก็ต้องทำให้ได้ ไนฟไม่สิ เบล”รีโวลพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

“งั้นเหรอ”หญิงสาวที่ชื่อเบลถอนหายใจเล็กน้อย

ฟุ่บ!!! ชั่ววินาทีเบลก็กระโจนหายไปอย่างไร้ร่องรอย รีโวลหันไปมองทางถนนนใหญ่เห็นรถตำรวจจำนวนมากกำลังมุ่งมาทางที่อยู่รีโวลจึงเดินไปที่อื่นมุ่งหน้ากลับบ้าน

บ้านของอลิซซาเบธ

รีโวลนั่งกลุ้มใจเรื่องที่ให้สัญญากับดิไวไว้อยู่คนเดียวที่ขั้นบันได

‘ก็อดราดัมคืนชีพงั้นเหรอ แล้วพวกมันจะพาเด็กผู้หญิงคนนั้นไปไว้ไหน คงไม่ใช้ดาวของมันหรอกน่ะ’รีโวลเริ่มเครียดขึ้นมา

ปับ! มือหนึ่งตบลงที่ไหล่ของรีโวล รีโวลหันไปมองเห็นอัลเดรย์ในเสื้อยูนิตฟรอมที่คล้ายกับที่เบลใส่เพียงแต่ที่อกขวาติดสัญลักษณ์ที่เป็นรูปเครื่องบินไว้

“อัลเดรย์??”

“โทษทีน่ะ แต่นายจำเป็นต้องไปกับฉันหน่อยแล้วงานนี้ไม่มีเทคคาเมน มันก็ยากหน่อยล่ะ”อัลเดรย์โชวบัตรหนึ่งขึ้น

ในบัตรเขียนข้อมูลบางอย่างไว้ “นักบินประจำหน่วย S.F.”

“อัลเดรย์ นาย.......”

“ใช้ งานของฉันก็คือเป็นไพล็อตของ S.F. ฉันได้รับรายงานและเรียกตัว เพราะเขตพลังงานของลิฟต์วงโคจรถูกบางอย่างปกคลุมไว้”

“พวกราดัม เทคคาเมนคิง และเทคคาเมนควีนคงอยู่ที่นั้นสิน่ะ ไปกันเถอะอัลเดรย์”

สำนักงานขนาดใหญ่ของหน่วย S.F.

อัลเดรย์กำลังสวมชุดไพล็อต ขณะนั้นรีโวลก็กวาดสายตาไปมาเหมือนมองหาใครบางคน  อัลเดรย์ที่สวมชุดเห็นรีโวลกำลังมองไปมาเหมือนหาใครบางคนจึงถามขึ้น

“มองหาใครอยู่เหรอ?”อัลเดรย์สวมหมวกแล้วถาม

“รู้จักคนที่ชื่อเบลไหม”รีโวลตอบ

“เอ เบลเหรอชื่อนี้คุ้นๆน่ะ แต่เพิ่งมาประจำการได้ไม่นานนึกไม่ออกแฮะ”

ตึก ตึก เสียงฝีหนึ่งเดินมารีโวลหันกลับไปมองทันที เบลในเสื้อยูนิตฟรอมกำลังเดินมาหา

“สุดท้ายก็มาร่วมจนได้น่ะ คาดไว้ไม่ผิดเลยน่ะ เบลด”เบลทักขึ้น

“เรียกฉันด้วยชื่อมนุษย์จะดีกว่าน่ะ เบล”รีโวลหันหน้าหนีแล้วพูด

ขณะนั้นเองเสียงอ๊อดก็ดังขึ้น อัลเดรย์ได้ยินเสียงอ๊อดจึงรีบวิ่งไปยังเครื่องบินสีฟ้าทันที รีโวลเห็นดังนั้นจึงเดินไปหาอัลเดรย์ด้วยแต่เบลจับไหล่รีโวลไว้

“บินได้ก็บินเถอะ”เบลพูด

“เรื่องของฉัน”รีโวลสะบัดไหล่หลุดจากมือเบลแล้วเดินต่อ

รีโวลกระโดดไปยืนบนหลังของเครื่องบินสีฟ้า อัลเดรย์ที่กำลังจะปิดฝาเห็นรีโวลขึ้นไปยืนก็ร้องถามขึ้น

“เห!! จะไปแบบนี้จริงๆเหรอ!!!”

“น่า!!! รีบเถอะๆก่อนที่มันจะสายไปมากกว่านี้”

“ก็ได้เกาะแน่นๆล่ะ เจ้าเครื่องนี้มันยิ่งแรงอยู่ด้วย เครื่องบินรบซีโร่ไฟลต”

ขณะนั้นพื้นที่ล็อคตัวซีโร่ไฟลตก็ค่อยๆเลื่อนขึ้นด้านบน เมื่อเลื่อนสุดแล้วประตูค็อกพิทที่ปิดก็เปิดออกแล้วก็ส่งทางเชื่อมาเชื่อมกับพื้นของซีโร่ไฟลต รีโวลมอบลงและเกาะตัวซีโร่ไฟลตไว้แน่น

“อัลเดรย์  เจเนซิส!!! ซีโร่ไฟลต ออกตัว!!!!!”

ฟิ้ว!!! ซีโร่ไฟลตดีดตัวบินผ่านประตูค็อกพิทออกไปอย่างรวดเร็ว ทันทีที่ตัวยานบินออกมานอกค็อกพิทแล้วรีโวลก็ยืนขึ้นบนหลังของซีโร่ไฟลต สายลมที่โหมปะทะร่างของรีโวลอย่างรุนแรงราวกับว่าจะพัดร่าของเขากระเด็นตกเครื่องไปแต่มันก็ไม่ได้ทำให้รีโวลสะทกสะท้านเลยแม้แต่นิดเดียว ขณะนั้นเองเครื่องบินรบจำนวนสองสามกลุ่มก็บินตามออกมา

“มันไม่ใช้งานง่ายๆจริงนั้นล่ะทั้งเทคคาเมนคิง และเทคคาเมนควีน”รีโวลพูดด้วยความกังวล

“ถึงจะไม่รู้ว่าเจ้าสองตัวนั้นมีพลังขนาดไหน แต่ที่แน่ๆพวกเราทั้งหมดนี้เชื่อใจนาย”อัลเดรย์พูดให้กำลังใจ

ขณะนั้นเองเบลที่แปลงร่างเป็นไนฟ ก็บินตามมา

เมืองแห่งหนึ่งที่อยู่ห่างไกลออกไป

ทั่วเมืองเต็มไปด้วยรากที่มีลักษณะเป็นสีดำปกคลุ่มทั่วตัวเมืองไข่ของราดัมจำนวนมากเกาะติดอยู่ที่พื้นและตามตึกราบ้านช่อง ขณะนั้นเองเรนก็ถูกหมัดแขนและขาไว้ที่ต้นไม้ใหญ่ใจกลางเมือง

“ดิ......ไว......”เรนที่สลบไปก็ค่อยๆได้สติ

เรนมองไปรอบๆเห็นเมืองที่ถูกปกคลุ่มด้วยราก เรนพยายามดิ้นให้หลุดแต่ยิ่งดิ้นสิ่งที่หมัดนั้นก็ยิ่งแน่นขึ้นเรนออกแรงดิ้นขึ้นเรื่อยๆแต่ก็ไม่สามารถดิ้นให้หลุดได้เรนหมดแรงลง แล้วหอบด้วยความเหนื่อย ขณะนั้นเองหญิงสาวผมยาวบลอนก็ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าเรน เรนตกใจอย่างมาก

“เฮือก!!!!!!”เรนแสดงอาการตกใจอย่างเห็นได้ชัด

“ไม่ต้องตกใจหรอก เด็กสาวผู้ซึมซับพลังแห่งเทคคาเมน”หญิงสาวพูดขึ้น

“แกหมายความว่าไง!!!?”เรนเริ่มโมโห

“ความจริงแล้วเทคคาเมนดิไว จะสามารถอยู่ในพื้นที่ที่ไม่ใช้ดาวบ้านเกิดได้เป็นเวลาถึง 200 ปี แต่ทว่าด้วยจิตใจของเธอที่มันรุนแรงจิตใจที่อยากเป็นเทคคาเมน จิตใจนั้นมันดูดกลืนพลังขั้นพื้นฐานของดิไว จนดิไวไม่เหลือพลังขั้นพื้นฐานและเริ่มถูกดูดพลังชีวิต จนมันตายไปใหนที่สุด”

“ฉันไม่ได้ฆ่าเขา!!!!!!”เรนตะโกนกลับไป

“หึๆ อย่าหนีความจริงเลยสาวน้อย เธอนั้นแหละที่ฆ่าเทคคาเมนดิไว”

เรนเริ่มโมโหขึ้นมาอย่างรุนแรงแต่ไม่สามารถทำอะไรได้เนื่องจาก ถูกมัดไว้กับต้นไม้อย่างแน่นหนา

“อย่าดิ้นให้หลุดเลย นี้ไม่ใช้ต้นไม้ธรรมดาแต่นี้คือ  ราดัมทรีส มันจะหมัดเธอไว้จนกว่าก็อดราดัมจะตื่นขึ้นแล้วกลืนกินเธอเข้าไปเพื่อสร้างพลังที่ยิ่งใหญ่”

“เหอะ!! ยังไงดิไวก็ต้องมาช่วยฉัน!!!”

“มันตายไปแล้ว ตายเพราะเธอยังไงล่ะ”

“หุบปาก!!!!!!!!”

หญิงสาวหัวเราะเชิงสมเพชรเรนออกมา ก่อนที่จะค่อยๆหายตัวไป เรนช็อคมากเมื่อรู้ว่าดิไวตายแล้ว เรนร้องไห้ออกมาแต่ไม่ยอมส่งเสียงร้องไห้แต่น้ำตาของเรนไหลพรากออกมาไม่หยุด

‘ดิไว อาจาร์ย  เราฆ่าเขา!!! เพราะจิตใจของเรามันดูดซึมพลังของเขา’เรนคิดในใจอย่างหดหู่

ขณะนั้นเองเรนก็มองเห็นไข่ของราดัมจำนวนมากที่กำลังฝักตัวออกมา เรนเริ่มวิตกกังวลและเริ่มหวาดกลัวว่าจะถูกพวกราดัมกลืนกินเป็นอาหาร สีหน้าของเรนแสดงความหวาดกลัวได้อย่างชัดเจน ขณะนั้นเองราดัมตัวหนึ่งที่มีลักษณะคล้ายมนุษย์มีตาสองตาก็ค่อยๆเดินเข้ามาหาเรน เรนพยายามดิ้นให้หลุด

“ไม่น่ะ!!! ไม่น่ะ!!!”เรนร้องออกมาด้วยความหวาดกลัว

ทันใดนั้นราดัมตัวนั้นก็ขยายปากออกมาซึ่งกว้างมากพอที่จะกลืนเรนเข้าไปในท้องได้สบาย เรนสีหน้าซีดเผือกทันที

“ดิไวช่วยด้วย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”เรนกรี๊ดร้องออกมาด้วยความกลัว

สวบ!!! ราดัมตัวนั้นกลืนกินเรนเข้าไปในท้องแล้วพลังของมันก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วสภาพร่างกายเริ่มเปลี่ยนไปเป็นเกราะที่เหมือนเทคคาเมนอย่างรวดเร็ว “หึๆในที่สุดก็อดราดัมก็ตื่นขึ้นแล้ว”ควีนที่ยืนดูอยู่พูดขึ้น

ทันใดนั้น บึ้ม!!!! ไข่ของราดัมหลายกองจำนวนมากระเบิดไปพร้อมกับฝูงบินที่บินเข้ามาอย่างรวดเร็ว ซีโร่ไฟลทยิงมิสไซออกไปใส่ก็อดราดัมทันที แต่ก็อดราดัมก็กางบาเรียกันไว้ได้

“อัลเดรย์!!!! เร่งความเร็วขึ้นให้มากกว่านี้!! จะทะลวงบาเรียมันให้ย่อยยับต้องอาศัยความเร็วในการพุ่งชน!!!”รีโวลพูด

“อ่า!!!!! จะเร่งให้สุดเลยๆ!!!!!”อัลเดรย์เร่งความเร็ว

ซีโร่ไฟลทบินด้วยความเร็วสูงเข้าไปหาก็อดราดัม ก็อดราดัมปล่อยลำแสงจำนวนมากใส่แต่ซีโร่ไฟลทก็หมุนตัวหลบได้ทัน

“Tek-setter!!!!!!!!!!!!!”รีโวลตะโกน

รีโวลแปลงเป็นเบลดแล้วพุ่งจากซีโร่ไฟลตเข้าไปหาก็อดราดัมทันที ปึง!!! เบลดเตะก็อดราดัมที่กางบาเรียรับด้วยความรุนแรงจากแรงส่ง ทำให้บาเรียของก็อดราดัมแตกทันที ก็อดราดัมไถลตัวไปชนกับต้นไม้ขนาดใหญ่

“มาไม่ทันสิน่ะ เด็กสาวนั้นถูกกลืนไปแล้วแต่ว่า มันยังพอมีทางอยู่”เบลดพูดขึ้น ขณะสร้างเทคเบลดออกมา

ขณะนั้นควีนก็พุ่งจะเข้าจัดการเบลด แต่ไนฟเข้ามาขวางไว้

“ไนฟ!!!!”ควีนตะโกนขึ้น

ไนฟพุ่งกระแทกควีนแล้วพาควีนออกไปจากบริเวณทันที  ควีนปล่อยลำแสงใส่ไนฟทันที แต่ไฟนก็หลบได้ทันก่อนที่จะเตะเข้ากลางลำตัวของควีนแต่ควีนก็ใช้แขนกันไว้ได้ก่อน

ด้านเบลด

เบลดฟาดเทคเบลดใส่ก็อดราดัมแต่ก็อดราดัมก็หลบได้อย่างรวดเร็วแล้วต่อยสวนเบลดไป เบลดหลบหมัดที่ถูกสวนมาได้แล้วเตะเข้าที่หน้าของก็อดราดัมเต็มๆ ก็อดราดัมไถลออกไป แล้วเปิดเกราะช่วงไหลขึ้น

“ฮว้าก!! โวลเทคก้า!!!!!!!!!”ก็อดราดัมตะโกนออกมา

ซูม!!!! โวลเทคก้าของก็อดราดัมถูกยิงออกมา แต่เบลดก็หลบออกจากระยะได้ทันก่อนแล้วฟาดเทคเบลดตัดแขนทั้งสองข้างของก็อดราดัมออก แต่ทันใดแขนของมันก็งอกออกมาใหม่อย่างรวดเร็ว

ขณะนั้นเองในท้องของก็อดราดัม

เรนอยู่ท่ามกลางความมืดมิดที่ปกคลุ่มอยู่ เรนอยู่ในสภาพเปลือยเปล่าและกำลังร้องไห้

“ดิไว ช่วยฉันด้วย”เรนพูดด้วยความเศร้า

เรนรู้ดีว่าดิไวตายไปแล้ว แต่คนที่เรนต้องการให้มาช่วยมากที่สุดก็คือดิไว เรนมองไปรอบๆรอบกายที่ถูกปกคลุมด้วยความืดมิดขณะนั้นเองเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น

“เจ้ามนุษย์ที่อ่อนแอ่ทำไหมเจ้าถึง ไม่ตายสักทีทั้งๆที่ ณ ที่แห่งนี้ถูกอย่างที่เข้ามาจะถูกย่อยสลายไปในไม่กี่วินาที”

“แกเป็นใครกัน!!!”เรนตะโกนกลับไปด้วยน้ำเสียงที่ไม่สู้ดี

“ข้าคือจิตวิญญาญของพระเจ้า ไม่มีใครมาช่วยเจ้าได้หรอกจงยอมตายไปด้วยจิตใจที่อ่อนแอ่นั้นซะ!!!”

“ไม่!!! ดิไวต้องมาช่วยฉัน!!!!!”

“หึๆ!!! เพอเจ้อ!!! มันตายไปแล้ว!! ทั้งที่เจ้าก็รู้ว่ามันตายไปแล้วเจ้ายังจะเรียกร้องความช่วยเหลือจากมันอีกเหรอ!!!!!”

“ไม่ฉันไม่อยากฟัง!!!!!!!!!!!!!!”

เรนใช้มือทั้งสองข้างปิดหูไว้ขณะที่ร้องไห้ออกมา แต่ทันใดบริเวณโดยรอบก็กลายเป็นแสงสว่าง

“ไม่ต้องร้องไห้น่ะ เรน”เสียงที่คุ้นเคยพูดขึ้น

เรนหันขึ้นไปมองร่างที่ปรากฏตรงหน้าทำให้เรนยิ้มออก ร่างของดิไวนั้นเอง

“ดิไว..”เรนพูดด้วยความดีใจ

“ยืนมือมาสิ เรนฉันจะให้บทเรียนสุดท้ายนี้กับเธอ”ดิไวยืนมือมา

เรนยืนมือมาจับมือกับดิไวแล้วตัวดิไวก็เปล่งแสงออกมา

“จงมีชีวิตต่อไป ในฐานะเทคคาเมน ที่สืบทอดซึ่งพลังของฉันจงเป็น หนึ่งในเทคคาเมนในตำนานจงเป็น Tekkamen X ซะ”

แล้วร่างของดิไวก็กลายเป็นคริสตอลรูปตัวเอ็กซ์ เรนค่อยๆชูคริสตอลขึ้น

“Tek-Setter X!!!!!!!!!!!!!”เรนตะโกน

ขณะนั้นเองด้านนอก

เบลดดึงมือออกจากท้องของก็อดราดัม ก่อนที่จะพุ่งถอยออกมา แล้วแสงจำนวนมากก็ส่งออกมาจากร่างของก็อดราดัม

“เริ่มแล้วสิน่ะ”เบลดพูดด้วยน้ำเสียงหอบๆ

ฉัวะ!! ร่างหนึ่งพุ่งออกมาจากท้องของก็อดราดัม ร่างเกราะสีน้ำเงินลายขาวรูปร่างผอมเพียวเพราะเป็นผู้หญิงมีผ้าคลุ่มด้านหลังที่กางออกเป็นรูปตัวเอ็กซ์

“เทคคาเมน เอ็กซ์!!!!!”เรนที่แปลงเป็นเอ็กซ์ตะโกน

ทันใดเอ็กซ์ก็ปล่อยลำแสงสีเขียวออกมาสร้างเป็นดาบคานตานะที่คล้ายอันเก่าแต่มีพลังที่มหาศาลไหลเวียนอยู่จำนวนมาก ขณะนั้นเองก็อดราดัมก็พุ่งเข้าหาเอ็กซ์ทันที เบลดพุ่งตามก็อดราดัมไปแต่ว่า ฉัวะ!!! ก็อดราดัมถูกเอ็กซ์ฟันขาดออกเป็นสองท่อนอย่างรวดเร็ว ร่างทั้งสองท่อนของก็อดราดัมตกลงพื้นแต่มันก็ประสานกันกลับไปเป็นอย่างเดิมทันที

‘สุดยอด ถึงจะเทคเซ็ตเตอร์ครั้งแรกแต่ก็ควบคุมพลังได้ดั่งใจ ดิไวสอนเร็วดีแหะ’เบลดคิดในใจ

เบลดและเอ็กซ์พุ่งลงพื้นและเตรียมพร้อมเผชิญหน้าก็อดราดัมที่สร้างดาบออกมาแล้ว  เอ็กซ์พุ่งเข้าหาก็อดราดัมอย่างรวดเร็วทันใดดาบของก็อดราดัมก็ถูกฟาดใส่เอ็กซ์อย่างรวดเร็ว แต่เอ็กซ์ก็เหวี่ยงตัวหลบได้แล้วถีบเข้าที่ลำตัวของก็อดราดัมอย่างรุนแรงทำให้มันกระเด็นไป  เบลดกำลังจะพุ่งตามไปแต่เอ็กซ์ใช้คานตานะกันไว้

“ตรงนี้ฉันจะจัดการเอง!!!”เอ็กซ์พูดด้วยน้ำเสียงโกรธแค้น

ด้านไนฟ

ไฟนหลบพลังของควีนที่ถูกปล่อยจำนวนมากได้อย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะสร้างทวินไนฟออกมาแล้วพุ่งเข้าหาตัวควีน เป้ง!!! ดาบของควีนและทวินไนฟของไนฟปะทะกันอย่างรุนแรง ไนฟต่อยหมัดเข้าที่กลางด้านของควีนทำให้ควีนชะงักไปก่อนที่จะถูกไนฟฟาดทวินไนฟใส่กลางตัว ฉัวะ!! เลือดของควีนกระเด็นออกมา ควีนถอยห่างออกจากตัวไนฟทันทีก่อนที่จะคืนสภาพแผลอย่างรวดเร็ว ขณะนั้นเองซีโร่ไฟลทก็ไล่ยิงราดัมบินได้ตัวหนึ่งเข้ามาในบริเวณ ไนฟหันไปขว้างทวินเบลดทำลายราดัมบินได้ตัวนั้น

“ใช้ Docking System! เร็วเข้า!”ไนฟออกคำสั่ง

“ค..ครับ!!!!!”อัลเดรย์กดปุ่มเริ่มด็อกกิ้ง

ซีโร่ไฟลทบินเข้าหาไนฟตรงท้องของซีโร่ไฟลตเปิดออก ไนฟเข้าประกบกับส่วนตรงนั้นจากด้านหลังแล้วส่วนหัวของตัวซีโร่ไฟลทก็ถูกเลื่อนลงไปด้านหลังปีกถูกพับลงเล็กน้อย   ขณะนั้นเองควีนก็พุ่งเข้ามา ไนฟปล่อยมิสไซจำนวนมากออกจากแบ็คแพคเข้าใส่ควีนอย่างรวดเร็ว 

“คิดว่าของแบบนั้นจะทำอะไรข้าได้เหรอ!!!!”ควีนตะโกน

ทันใดมิสไซทั้งหมดก็ระเบิดออกจนหมดก่อนถึงตัวควีนแล้วหมอกควันก็ปกคลุ่มรอบตัวควีน ควีนพยายามจะปัดควันให้หายไปแต่ก็ไม่สามารถทำได้

“เท่านี้ แกก็มองไม่เห็นแล้ว”เสียงของไนฟดังมา

ทันใดไนฟก็พุ่งเข้ามาทางด้านหลังควีนแล้วแทงทวินไนฟเข้ากลางตัวของควีน พอดีกับช่วงที่หมอกควันหายไป

“ตอนนี้ล่ะ!!!”ไนฟตะโกน

“ได้เลยครับ!!Docking off!!!!!!!”อัลเดรย์ตะโกน

ซีโร่ไฟลทถอดตัวออกจากด้านหลังของไนฟแล้วกลับไปเป็นสภาพเดิม  ซีโร่ไฟลทบินออกห่างแล้วหันกลับมาสาดวัลแคนเข้าใส่ควีนที่ไนฟตรึงตัวไว้อยู่อย่างรวดเร็ว ซีโร่ไฟลทยิงจนกระสุนหมดไนฟพุ่งออกจากตัวของควีน แต่ควีนก็คืนสภาพร่างกายที่บาดเจ็บให้เป็นแบบเดิมได้อย่างรวดเร็ว แต่ไนฟก็บาดเจ็บหนัก

“ทำแบบนี้ทำไหมครับ!!! ทั้งๆที่ฝ่ายนั้นคืนสภาพร่างกายได้!!”อัลเดรย์ถามด้วยความเป็นห่วง

“ถ่วงเวลาให้ด้านโน้น ก่อนจะดีกว่ามาห่วง”ไนฟพูด

ทันใดนั้นควีนก็เปิดเกราะส่วนขาทั้งสองข้างออก

“เบรสโวลเทคก้า!!!!!!!!!!!!!”

เบรสโวลเทคก้าถูกยิงด้วยความเร็วสูง ซีโร่ไฟลทและไนฟรีบหลบพลังที่ถูกยิงมาทันที ทั้งสองหลบได้แต่ทันทีที่พลังไปสัมผัสกับตัวเมฆ บึ้ม!!!!!!!!!!!!! เกิดการระเบิดอย่างรุนแรง

“บ้าน่า!? แค่สัมผัสกับตัวเมฆ!!”อัลเดรย์ตกใจ

“นั้นล่ะคือ เบรสโวลเทคก้า แต่ว่านี้มันเป็นแค่ 1 ใน 50 ท่าสุดยอด ของเทคคาเมนควีนเท่านั้นแหละ!”ไนฟพูด

ด้านพวกเบลด

เอ็กซ์ฟันคาตานะเข้าที่ร่างกายของก็อดราดัมไม่ยังแต่ไม่ว่าจะทำลายร่างกาย ของมันเป็นมากเท่าไหร่ร่างของก็อดราดัมก็กลับสภาพเดิมได้ตลอด เอ็กซ์กำลังจะพุ่งเข้าหาก็อดราดัมอีกรอบแต่เบลดดึงตัวเอ็กว์ไว้

“หยุดก่อน!!! ดูปฏิกิริยาของมันก่อนสิ!!”เบลดพูดเตือน

“อย่ามายุ่ง!!!!”เอ็กซ์สะบัดมือของเบลดที่ดึงตัวเองไว้ออก

เอ็กซ์พุ่งเข้าหาก็อดราดัมแล้วฟาดดาบคานตานะใส่อีกครั้ง เป้ง!! ตัวดาบปะทะกับบาเรียที่ก็อดราดัมกางออกมาขณะนั้นร่างกายของก็อดราดัมก็เริ่มเปลี่ยนแปลง  เบลดพุ่งเข้าไปจับเอ็กซ์ไว้แล้วพาบินออกมาจากบริเวณอย่างรวดเร็ว ขณะนั้นก็อดราดัมก็ดูดทุกอย่างที่อยู่ในบริเวณของมันเข้าไปอย่างรวดเร็ว จนพลังของมันเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล ตรงกลางอกของก็อดราดัมกลายเป็นวงกลมสีเหลือง เกราะไหล่ทั้งสองข้างแหลมออกมามีเขางองออกมาสามเขา เขาแรกบนหัวเป็นลักษณะยาวโค้งสองเขาที่เหลือออกมาจากด้านหูยาวโค้ง ร่างกายกลายเป็นเกราะสีเขียว เมื่อมันหยุดกลืนทุกอย่างเข้าไปร่างกายของก็อดราดัมก็สเถียร

“ฮ่าๆ!!!! ในที่สุดก็อดราดัมอีกตัวก็คืนชีพสำเร็จ!!”ควีนหัวเราะ

ไนฟมองไปยังร่างก็อดราดัมที่สมบูรณ์เรียบร้อยแล้วกำหมัดแน่นเพราะเจ็บใจที่ตอนนี้ไม่สามารถใช้ท่าที่จะสามารถกำจัดก็อดราดัมได้เลย

“ข้าได้ตื่นขึ้นมาแล้ว ข้าคืออัศวันแห่งจักรวาล!!!!!”ก็อดราดัมพูดออกมา

“ว่าไงน่ะ!?”เบลดตกใจและงุนงงกับคำพูดของก็อดราดัม

“หมายความว่าไงกัน!?”ควีนตกใจ

ก็อดราดัมมองไปยังไข่ของราดัมกลุ่มหนึ่งกำลังจะฝักตัว ก็อดราดัมรวบรวมพลังไปที่มือแล้วปล่อยไปใส่ไข่จำนวนมากนั้น บึ้ม!!!! ไข่ทั้งหมดนั้นระเบิดไป

“ข้าคือ!! เทคคาเมนไมโอ!!!!!!!”ก็อดราดัมประการตัวว่าเป็นเทคคาเมน ไมโอ

ขณะนั้นเองคิงที่ยืนมองจากที่ไกลก็หัวเราะขึ้น

“ฮ่ะๆพลาดจริงๆ เพราะมีพลังของเทคคาเมนในตัวจิตวิญญาญของเทคคาเมนจึงอยู่ในตัว แต่ก็มีจิตใจแห่งการทำลายที่ขัดแย้งกัน ฮ่ะๆ คราวนี้พวกแกจะทำยังไงล่ะ เทคคาเมน!!!”

ขณะนั้นเองไนฟกำลังบินหนีมาทางคิง คิงสร้างพลังขึ้นล้อมรอบบริเวณพอดีกับที่ควีนบินมาถึงแล้วควีนกับคิงก็หายไปทันที

ด้านพวกเบลด

กองบินทั้งหมดถูกสั่งให้ถอยอย่างรวดเร็วเว้นแต่ซีโร่ไฟลทที่อัลเดรย์ขออยู่ต่อ เบลด ไนฟและเอ็กซ์ยืนเผชิญหน้ากับไมโออยู่ด้วยบรรยากาศที่ไม่น่าไว้วางใจ

“ก็อดราดัม ร่างกายนั้นมันอะไรกัน!?”ไนฟสงสัย

“ข้าไม่ใช้ก็อดราดัม ข้าคือเทคคาเมนเหมือนกับพวกเจ้า!!”ไมโอพูดขึ้น

“แต่ก่อนที่แกจะเป็นแบบพวกเรา แกก็คือราดัมที่จ้องจะทำลาย!!”ไนฟเริ่มเถียง

“หึๆ ก็ใช้ข้าคือก็อดราดัม!!! แต่จิตวิญญาญของเขาดิไวมันเขามาในจิตใจของข้า!!! ข้าจึงเปรียบเสมือนเป็นผู้สืบทอดของเขา!!!!”

ทันใดเอ็กซ์ก็พุ่งเข้าหาไมโอแล้วฟาดคานตานะเข้าใส่ไมโออย่างรวดเร็ว แต่ไมโอก็หลบการโจมตีของเอ็กซ์ได้ตลอดเพราะรู้ทิศการโจมตีของเอ็กซ์เป็นอย่างดี ไมโอไม่ยอมสวนเอาแต่หลบ

“แก!!!! ไอ้ราดัมสกปรก!!! อย่ามาอ้างว่าแกเป็นผู้สืบทอดของดิไว!! เขาต้องตายเพราะราดัมอย่างพวกแก!!!”เอ็กซ์พูดด้วยความโมโหแต่ยังกระหน่ำโจมตีไมโออยู่

“เจ้ากับข้าก็ถือว่าเป็นผู้มีจิตวิญญาญของเขา เพราะฉะนั้นเจ้ากับข้าก็เปรียบเหมือนพี่น้องกัน!!!”ไมโอพูดขณะหลบการโจมตีของเอ็กซ์ซึ่งหลบได้หมด

ปึง!! เอ็กซ์ต่อยเข้าที่หน้าของไมโอแต่ก่อนที่หมัดจะถึงไมโอก็ใช้มือรับไว้ได้

“ฉันไม่มีทาง!!! ที่จะเป็นพี่น้องกับราดัมสกปรกอย่างแก!!!!!!!!”เอ็กซ์พูดขณะกัดฟันด้วยความโกรธ

ขณะนั้นเองไมโอก็สังเกตว่าราดัมสี่ขาและอาซูร่าราดัมจำนวนมากเริ่มฟักตัวออกมาจากไข่แล้ว จึงถอยออกห่างจากเอ็กซ์ และเหมือนว่าเบลดก็รู้

“รีบไปกันเถอะ!! พวกมันเริ่มจะมากันเยอะแล้วน่ะ!!!”อัลเดรย์พูดเตือนขึ้น

ไนฟบินตามซีโร่ไฟลทออกจากเมืองไปทันที เบลดหันไปมองเอ็กซ์ที่ยังกำหมัดแน่นอยู่แล้วบินออกจากเมืองไป เอ็กซ์จำใจต้องบินออกจากเมืองไปอย่างรวดเร็ว ไมโอพุ่งขึ้นท้องฟ้า ขณะนั้นที่เกราะแขนทั้งสองข้างก็เปิดออกแล้วมีวงกลมสีเหลืองไมโอใช้หมัดของตัวเองทั้งสองข้างชนกัน แล้วพลังมหาศาลกำลังถูกปลดปล่อย

“ว้าก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”ไมโอตะโกน

ขณะนั้นเองเบลดและเอ็กซ์ที่กำลังบินออกนอกเขตเมืองสัมผัสพลังได้จึงหันกลับไปมอง  คลื่นพลังหนึ่งกำลังปะทุขึ้นจากตัวเมืองและพลังนั้นมหาศาลมาก

“อึก!!! โวล!!!!!!!!!!!!!”ไมโอตะโกน

พลังมหาศาลถูกปล่อยออกมาจากวงกลมของแต่ละวงรวมเป็นสามพลังเป็นลักษณะวงกลม มารวมกันต่อหน้าไมโอเมื่อพลังทั้งสามประสานกันจึงก่อเกิดเป็นพลังมหาศาลที่ไม่สามารถประเมินได้  ไมโอจับพลังนั้นมาไว้ในมือข้างขวางแล้วเตรียมที่จะขว้างพลังนั้น

“โวลเทคก้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”

ไมโอขว้างโวลเทคก้าลงที่ตัวเมือง บึ้ม!!!!!!!!!!!!!!!!! เกิดการระเบิดขึ้นอย่างรุนแรงและพลังของมันก็กระจายออกไปทำลายทั้งเมืองที่ปกคลุมไปด้วยกองทัพราดัมจนพินาศไป

“!!?”เบลดและเอ็กซ์ตกใจพลังมหาศาลที่ระเบิดออกมาตรงหน้า

หลังพลังนั้นหายไปทั้งเมืองก็ราบเป็นหน้ากองและกองทัพราดัมที่ครองเมืองอยู่ก็พินาศไป

“นี้น่ะเหรอ เทคคาเมน ไมโอ!?”เบลดพูดด้วยความงุนงง

อีกด้านบนลิฟต์วงโคจร

กาเรนเชลกำลังยืนอยู่ในลิฟต์ที่เชื่อมกับโลกและตัววงโคจรซึ่งตัวลิฟต์นั้นกำลังเลื่อนลงไปสู่พื้นโลก

“เทคคาเมนเอ็กซ์ และ เทคคาเมนไมโอ  การตายของดิไวทำให้ 2 ใน 10 เทคคาเมนตำนานตื่นได้งั้นเหรอ แต่ว่าถ้าไม่ใช้เบลดก็ฆ่าการ์ด หรือ เจ้าผู้ปกครองสูงสุดของราดัมไม่ได้”กาเรนเชลยืนครุ่นคิด

ขณะนั้นเองกาเรนเชลก็หันไปมองตัววงโคจรที่อยู่ห่างออกไปแต่พอมองเห็นได้ซึ่งจุดเด่นก็คือ ผนึกที่ผนึกการ์ดเอาไว้

“ยูนิคอร์น!!! ข้าจะหลอกใช้ไมโอให้กำจัดเจ้าให้ดู!!!!”การ์ดส่งคลื่นสัญญาญมาบอกกาเรนเชล

“เอาเลยการ์ด ฉันจะรอดูว่าแกจะทำได้อย่างที่พูดหรือเปล่า”กาเรนเชลพูดท้าท้าย

“แล้วเราจะได้เห็นดีกัน ยูนิคอร์น!!!!!!”

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา