นักเรียนหน้าใหม่กับนายเย็นชา[EXO]

เลิกเรียน
 
"ซินวันนี้ไปไหนป่าว"จงอินถามฉัน
 
 
"ไม่ มีอะไรรึป่าว"
 
 
"ไปช๊อบปิ้งเป็นเพื่อนหน่อยสิ"
 
 
"หา??"
 
 
"ป่ะ ไปกัน"
 
 
"นี่นายนึกยังไงชวนฉันมาเที่ยวเนี่ย""ไม่รู้สิ""โอ๊ะ! น่ารักจัง"ในขณะที่เดินผ่านร้านขายของต่างๆมากมายสายตาฉันก็สะดุดกับตุ๊กตาหมีตัวหนึ่ง ตัวมันไม่ใหญ่มากแต่ก็น่ารักเลยทีเดียว"เข้าไปดูกันเถอะ"พูดจบจงอินก็ดึงมือฉันเข้าร้านทันที
"น่าร้ากกกกก"ฉันพูดพร้อมกับหยิบตุ๊กตาขึ้นมากอด
 
"ฉันซื้อให้ ,เอาตัวนี้ครับ"
 
 
"ห๊ะ เอ่อ...ไม่เป็นไรหรอก"
 
"แต่ฉันจ่ายเงินแล้ว ของคืนไม่ได้ เอาไปเถอะ "
 
"แต่..."
 
"ป่ะไปเดินต่อกัน"
 
"ขอบใจนะ"
 
"ซิน!"
 
"ห๊ะ?"
 
 
แช๊ะ!
 
 
 
"นายยยยจะถ่ายทำไมไม่บอก ฉันยังไม่ได้เซ็ตหน้าเซ็ตผมเลยน้าาา"
 
 
"อย่างนี้แหละน่ารักดี"น่ารักตรงไหน? ฉันเบ้หน้าใส่เขาเพราะสู้อะไรไม่ได้
 
 
"กินไอติมกันมั้ย"
 
 
"เอาสิ"
 
 
"เธอชอบรสอะไรอ่ะ"
 
"อืม....วนิลา"
 
 
 
"อ่ะ ได้แล้วคร้าบ ,เธอชอบรสเดียวกับฉันเลยอ่ะ"
 
 
 
 
 
"จงอิน..."
 
"หืม?"
 
"ฉันว่านะ เหมือเรามาเดตกันเลยอ่ะ"
 
"ฉันก็คิดอย่างนั้นนะ"
 
"หาาา??"
 
"ฉันว่าไปดูหนังดีกว่า"เปลี่ยนเรื่องไวจังน้ะ-*-
 
 
 
"นายเอาเรื่องอะไรมาอ่ะ"
 
"i ron man "
 
"เอ๊ะ? ททะ..ทำไมนายเอาที่นั่งแบบคู่รักอ่ะ"
ในใบมันเขียนว่า 'BOX SWEET'ฉันแปลไม่ผิดใช่มั้ยยยยยยย
 
"มันเหลืออยู่แค่นี้"
 
"รระ..หรอ"เขินนะเนี่ย พูดตรงๆตั้งแต่ฉันมาดูหนังยังไม่เคยนั่งBOX SWEETเลยสักครั้ง  แถมยังเคยคิดด้วยว่าผู้ชายคนแรกที่จะมานั่งBOX SWEET กับฉันคือใคร ตอนนี้ฉันรู้แล้วหล่ะ>//////<
 
"เธอไม่เคยนั่งBOX SWEETหรอ"
 
"รู้ได้ไงอ่าา"
 
"ก็สีหน้าเธอบอกความตื่นเต้นของเธอน่ะ ฮ่าๆๆ"จงอินพูดจบฉันก็เอามือจับหน้าตัวเองที่ร้อนขึ้นเรื่อยๆ นี่ฉันเขินที่จะได้นั่งBOX SWEETกับจงอิน
 
"ขขะ..เข้าไปกันเถอะ"
 
 
ตอนนี้หนังที่จงอินเลือกมาก้ฉายแล้ว มันก็สนุกนะ แต่ทำไม.....จงอินหลับ
 
 
 
"อ้าว! ซินมาดูหนังกับ...เฮ้ยไอจงอิน"
 
"ลละ..ลู่ห่าน"
 
"มาดูหนังกับจงอินหรอ"
 
"อือ..."
 
รอยแผลในหัวใจถูกกรีดซ้ำ เจ็บมากจริงๆเพราะ.....
 
"นี่หรอซินที่นายพูดถึงน่ะ ,สวัสดีจ้ะซินฉันยูจองน้า"
 
"นี่แหละแฟนฉัน น่ารักมั้ย"
 
"น่ารักสิ น่ารักมาก นายสองคนเหมาะกันจริงๆ"
 
และแล้วลู่ห่านก็เดินไปนั่งBOX SWEET ซึ่งห่างจากฉันไม่มาก น้ำตาโปรดอย่าไหล ฉันทนเห็นภาพบาดตาบาดใจนั้นไม่ได้อีกแล้ว
 
 
 
"ฉันรู้นะว่านายแกล้งหลับนะ ,กลับกันเถอะ" ฉันเขย่าตัวจงอินแต่จงอินก็ไม่ตื่น เอาไงดีอ่ะ หนีมั้ย.......ก็โอนะ "งั้นฉันไปก่อนน้า" ฉันค่อยๆลุกขึ้นนแต่..
 
พรึ่บ
 
มือปริศนาที่เดาไม่ยากว่ามือของใครก็ดึงฉันทำให้ฉันเซไปนั่งบนตักของเขาพร้อมกับมือที่มาล็อคตัวฉันไว้ ใบหน้าห่างกันไม่กี่เซนติเมตร ทำให้ฉันนึกถึงรสจูบที่เขามอบให้ในเขาวงกต ฉันมัวแต่นึกถึงเรื่องอื่น ได้สติกลับมาอีกทีหน้าจงอินก็ใกล้ฉันมากจนแทบไร้อากาศให้ใจ 
 
"เธอจะไปไหน"
 
"เอ่อ....กกะ...กลับบ้าน"
 
"แล้วทิ้งฉัน?"
 
"ก็นายไม่ตื่น ,ปล่อยก่อนได้มั้ย"
 
"ไม่"
 
"'งั้นฉันจะตะโกนให้คนอื่นช่วย"
 
"ก็เอาซี้"
 
"ชชะ.."
 
อุ๊บ! OXO
 
ยังไม่ทันที่ฉันจะออกเสียงจงอินก็ดึงหน้าฉันไปจูบ จนกระทั่งเขาถอนจูบเอง
 
"นนะ..นาย"
 
"ตะโกนอีกสิ"
 
"ไม่เอาแล้ว"พูดจบฉันก็เดินออกจากโรงหนังทันที โดยสัมผัสได้ว่าจงอินก็เดินตามมาด้วย
 
"เดี๋ยวฉันไปส่งบ้าน"
 
"ไม่เป็นไร ฉันกลับเอง"
 
"งั้นก็หอมแก้มก่อนสิ เดี๋ยวให้กลับเอง"
 
"นายไปส่งมันก็ดีเหมือนกันนนะ"