นักเรียนหน้าใหม่กับนายเย็นชา[EXO]

โรงเรียนนานาชาติโซล
"สวัสดีค่ะฉันซินนี่หรือเรียกฉันว่าซินก็ได้ ฉันเพิ่งจะย้ายมาเรียนใหม่ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ"
"แล้วฝากหัวใจด้วยป่าวอ้ะค้าาาบ"สิ้นเสียงที่ซินแนะนำตัว ก็มีเสียงซุบซิบคุยกันมากมาย แหงล่ะก็เธอเล่นสวยซะขนาดที่ผู้ชายหน้าไหนได้สบตาก็ยากที่จะละสายตาไปจากเธอ 
 
"นี่ๆๆ นายกุงซู เงียบไปเลยนะซินเป็นเด็กใหม่ เดี๋ยวเขาจะกลัวนายเอา" ด้วยความที่คุณครูประจำชั้นยังอายุไม่มาก จึงสนิทกับพวกเด็กในห้องได้เร็ว และเด็กๆก็เคารพครูเหมือนกัน"ซินจ้ะ เธอไปนั่งตรงนั้นเลยจ้ะ ไม่เป็นไรใช่มั้ยที่ต้องนั่งคนเดียว"
 
"ไม่เป็นไรค่ะ"พูดจบซินก็เดินไปนั่งที่นั่งท้ายสุดของห้อง 
 
"สวัสดีซิน ฉันนาบีน้า 'คิมนาบี' เธอสวยมากเลยอ่ะ"หลังจากซินนั่งลงเพียงไม่กี่วินาที ผู้หญิงที่สดใสที่สุดของห้องนี้ก็รีบหันหลังมาทักทาย 
 
"จริงหรอ ขอบใจนะ"
 
"งั้นเรามาเป็นเพื่อนกันเถอะน้ะ"
 
"อื้ม"
 
"อ่อ ซินจะอยู่ชมรมอะไรหรอ"
 
"ดนตรีน่ะ"
 
"โหววว เธอเล่นดนตรีเป็นหรอ เธอเล่นอะไรน่ะ"
 
"กีตาร์กับเปียโน"
 
"เสียดายจังไม่ได้อยู่ชมรมเดียวกันอ่ะ"
 
"แต่เราก็อยู่ห้องเดียวกันนะ"
 
"นั่นสินะ ฮ่าาาาๆๆ"ซินอดขำไม่ได้กับท่าทางน่ารักของคิมนาบี ใครได้คุยกับเธอเป็นต้องยิ้มออกมาทุกคน ยกเว้น......คิมมินซอก(ติดตามในเรื่องคิมนาบีกับคิมมินซอกในเรื่องหน้าน้า)
 
 
 
 
 
 
ตุ้บ
"เอ่อ..ขอโทษนะ"ฉันนี่ซุ่มซ่ามจริงๆเลยที่เดินไปชนใครเขาเธอคนนี้น่ากลัวจัง แต่ถึงฉันจะขอโทษผู้หญิงที่ฉันเดินชนเธอก็ยังมองฉันด้วยสายตาเบื่อหน่ายและน่ากลัวจริงๆ ฮืออออๆ ร้องไห้ได้มั้ย
 
"ซินนนนน~"เดาไม่ยากเลยนะเสียงนี้นาบีแน่นอน"โอ๊ะ! นนนะ..นาตา"พอนาบีเดินมาถึงฉันสายตาเธอเหลือบไปเห็นผู้หญิงคนที่ฉันเดินชน นาบีถึงกับชะงักเลยทีเดียว มีอะไรงั้นหรอ?... ไม่ทันทีที่ฉันจะตีโพยตีพาย นาบีก็ลากฉันออกมาจากผู้หญิงคนนั้น
 
"นาบี ผู้หญิงคนนั้นมีอะไรอะไรรึป่าว"
 
"นี่ซิน ฉันขอบอกเธอไว้เลยแล้วกัน ว่าอย่าไปยุ่งกับผู้หญิงคนนั้นเด็ดขาด แฟนเธอเป็นมาเฟีย ใครกล้ายุ่งกับเธอก็มีแต่หายนะ เขาว่ากันว่าเคยมีคนท้าตบเธอ แต่เธอไม่ตบกลับสั่งให้พวกลูกน้องยิงตาย"
 
"ขขะ..ขนาดนั้นเลยหรอ"
 
"อื้ม อย่าไปยุ่งนะ"
 
"อ่อ งั้นฉันไปเรียนก่อนนะเดี๋ยวหัวหน้าชมรมฉันจะว่าเอา"
 
 
 
 
 
ชมรมดนตรี
 
"เอาล่ะ วันนี้เป็นวันแรกของการเปิดเทอม ก็มีนักเรียนใหม่ย้านมาคนหนึ่ง อ่า..นักเรียนใหม่มาแนะนำตัวเลยจ้ะ"
 
"ค่ะ สวัสดีค่ะ ฉันชื่อซิน ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ"ในขณะที่หลายสายตาจับจ้องมาที่ฉันแต่ดูเหมือนว่ามีเพียงสายตาเดียวที่มันมีแรงดึงดูดให้ฉันสบตากับเขา...เขาเป็นใครกันนะ
 
"อ่า ซิน ในชมรมมีนักเรียนทุกระดับปะปนกันก็ทค่อยๆำความรู้จักกับเขาแล้วกัน"
 
"ค่ะ"
 
"เหลือที่นั่งที่เดียวก็คือข้างพี่'จงอิน' นะ"ครูพูดพร้องผายมือไปที่ที่..ผู้ชายคนนั้น คนที่ทำให้ฉันหลงไปในภวังค์
 
ฉันค่อยเดินไปตรงที่ที่นั้น แล้วค่อยๆนั่ง หัวใจเริ่มเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกมา แล้วยิ่งในตอนนี้ที่เขาหันมาสบตากับฉัน สายตาคู่นี่มัน...ฆ่าคนได้จริงๆ