พิศวาสนี้ฉันรักเธอ
9.8
เขียนโดย อาลีน
วันที่ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2556 เวลา 22.50 น.
1 ตอน
3 วิจารณ์
3,812 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2556 23.44 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) นาทีแรกของก้าวใหม่ๆ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ >> กรี๊ง....กรี๊ง...กรี๊ง....! << ฮ๊า...เช้าแล้วหรอเนี่ย วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกของฉันนี่หน่านะ ฉันกลัวจังเลยทุกอย่างจะราบเรียบไปด้วยดีรึเปล่านะ ฉันรู้สึกตื่นเต้นกับการเปิดเทอมและการไปโรงเรียนแห่งใหม่ของฉันมาก
ณ โรงเรียนของฉันบรรยากาสที่ดูน่าตื่นเต้น ทุกคนในโรงเรียนต่างดูกระฉับกระเฉง โรงเรียนเต็มไปด้วยเสียงของนักเรียนที่ฮือฮากับการเปิดเทอมวันแรก ฉันสูดหายใจแรงๆและพร้อมที่จะก้าวเข้าสู้ชีวิตอันสดใสของฉันแล้ว
ฉันเดินข้าวมาในโรงเรียนและเริ่มหาแถวของห้องฉันแล้วหล่ะ เอ๊ะ!นี่ไงแถวของฉัน ฉันเดินไปต่อท้ายแถวพร้อมกับกวาดสายตาไปดูเพื่อนใหม่ของฉัน
> เฮ่เด็กใหม่ < เสียงนั่นดังขึ้นมาฉันรู้สึกตื่นเต้นที่จะทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่ฉันได้เพียงตอบกลับไปว่า > หวัดดีจร้า < จากนั้นฉันได้เริ่มทำความรู้จักกับเพื่อนในห้อของฉัน แต่เอ๊ ฉันจำชื่อเพื่อนไม่ค่อยได้เลย
วันต่อมา >>
'นักเรียนเตรียมตัวทำความเคารพ' เสียงของหัวหน้าห้องดังขึ้นมา คาบนี้เป็นคาบชีวะสินะ คุณครูได้ทำการจัดที่นั่งเป็นกลุ่ม 5 คน ให้กับนักเรียน ทันใดนั้น ฉันมองเพื่อนร่วมโต๊ะของฉันมีเพื่อนผู้ชายอยู่คนนึงซึ่งฉันยังไม่ได้ทำความรู้จักเลย แต่นั้นฉันเห็นเขาหันไปแกล้งเพื่อนผู้หญิงข้างๆของฉัน ฉันไม่พอใจมากในตอนนั้นฉันจึงตะโกนว่าออกไป ทันใดนั้น เขาคนนั้นกลับหันมาแกล้งฉัน ฉันเริ่มจะไม่พอใจแล้วสินะ ฉํนวิ่งหนีออกไปข้างนอกห้องเรียนโดยที่เขายังวิ่งตามมา ฉันวิ่งจนสุดทางฉันไม่รู้จะไปทางไหนแล้วฉันค่อยๆหลับตาลง แอ๊ด! เสียงรองเท้าของเขา ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นและฉันเห็นใบหน้าของเขาอยู่ใกล้กับฉันมาก ทำให้ใจของฉันเต้นรัวเลยทีเดียว
1 อาทิตย์ผ่านมา >>
เฮ้อ! เรียนเหนื่อยจังแฮะ เล่น Facebook ดีกว่า เอ้...ทักใครดีน้อ เอ้ตินออนหนิ (ฉันคิดในใจตินนี่คนไหนนะน่าจะหัวหน้าห้องแหล่ะมั้ง)เข้าไปทักทายดีกว่า
หลังจากนั้นฉันก็คุยกับตินมาโดยตลอดฉันรู้สึกว่าการที่ฉันได้คุยกับตินมันทำให้ฉันมีความสุขมากเลย
ณ โรงเรียนของฉันบรรยากาสที่ดูน่าตื่นเต้น ทุกคนในโรงเรียนต่างดูกระฉับกระเฉง โรงเรียนเต็มไปด้วยเสียงของนักเรียนที่ฮือฮากับการเปิดเทอมวันแรก ฉันสูดหายใจแรงๆและพร้อมที่จะก้าวเข้าสู้ชีวิตอันสดใสของฉันแล้ว
ฉันเดินข้าวมาในโรงเรียนและเริ่มหาแถวของห้องฉันแล้วหล่ะ เอ๊ะ!นี่ไงแถวของฉัน ฉันเดินไปต่อท้ายแถวพร้อมกับกวาดสายตาไปดูเพื่อนใหม่ของฉัน
> เฮ่เด็กใหม่ < เสียงนั่นดังขึ้นมาฉันรู้สึกตื่นเต้นที่จะทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่ฉันได้เพียงตอบกลับไปว่า > หวัดดีจร้า < จากนั้นฉันได้เริ่มทำความรู้จักกับเพื่อนในห้อของฉัน แต่เอ๊ ฉันจำชื่อเพื่อนไม่ค่อยได้เลย
วันต่อมา >>
'นักเรียนเตรียมตัวทำความเคารพ' เสียงของหัวหน้าห้องดังขึ้นมา คาบนี้เป็นคาบชีวะสินะ คุณครูได้ทำการจัดที่นั่งเป็นกลุ่ม 5 คน ให้กับนักเรียน ทันใดนั้น ฉันมองเพื่อนร่วมโต๊ะของฉันมีเพื่อนผู้ชายอยู่คนนึงซึ่งฉันยังไม่ได้ทำความรู้จักเลย แต่นั้นฉันเห็นเขาหันไปแกล้งเพื่อนผู้หญิงข้างๆของฉัน ฉันไม่พอใจมากในตอนนั้นฉันจึงตะโกนว่าออกไป ทันใดนั้น เขาคนนั้นกลับหันมาแกล้งฉัน ฉันเริ่มจะไม่พอใจแล้วสินะ ฉํนวิ่งหนีออกไปข้างนอกห้องเรียนโดยที่เขายังวิ่งตามมา ฉันวิ่งจนสุดทางฉันไม่รู้จะไปทางไหนแล้วฉันค่อยๆหลับตาลง แอ๊ด! เสียงรองเท้าของเขา ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นและฉันเห็นใบหน้าของเขาอยู่ใกล้กับฉันมาก ทำให้ใจของฉันเต้นรัวเลยทีเดียว
1 อาทิตย์ผ่านมา >>
เฮ้อ! เรียนเหนื่อยจังแฮะ เล่น Facebook ดีกว่า เอ้...ทักใครดีน้อ เอ้ตินออนหนิ (ฉันคิดในใจตินนี่คนไหนนะน่าจะหัวหน้าห้องแหล่ะมั้ง)เข้าไปทักทายดีกว่า
หลังจากนั้นฉันก็คุยกับตินมาโดยตลอดฉันรู้สึกว่าการที่ฉันได้คุยกับตินมันทำให้ฉันมีความสุขมากเลย
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ