หลงกับดักรักนายซะแล้ว

เช้าตรู่วัน จันทร์ ฉันตื่นไปโรงเรียน
ตอนนี้เป็นเวลา 7 โมงฉันก็ถึงโรงเรียนแล้ว
กริ๊งงง กริ๊งง เสียงเตือนว่า ให้ไปเข้าแถว
หลังจากที่ เข้าแถวเสร็จ ฉันก็ขึ้นไปบนห้อง
นั่งคุยกับ เพื่อนของฉัน ซักครู่ คุณครูสาวก็เปิดประตูมา
ทุกคนที่อยู่ในห้องก็ ต่างเงียบ
 
" นักเรียน ทั้งหมดทำคว่ามเคารพ เสียงของหัวหน้าห้องสั่ง 
" วันนี้ครูจะพาพวกเธอมารู้จักนักเรียนคนใหม่ ครูหวังว่า พวกเธอจะเป็นเพื่อนที่ดีตลอดไป สนิทกันเข้าไว้หละ
" ผมชื่อ เรวิ้น โจเรียไนส์ ฝากตัวด้วยนะครับ 
" เสียงกรี๊ดของเพื่อนผู้หญิง  ก็ดัง อร๊ายย อร๊่ายยย
" เรวิ้น เป็นเด็กพึ่งย้ายมาใหม่ งั้นครูก็ขอฝากเธอไว้กับ...ไอเฟร ละกันนะ
" คะ...? ให้่ หนูดูแล เรวิ้นหรอ!?
" ใช่แล้วจะ เพราะครูรู้ยุแล้วเธอเป็นเด็กตั้งใจเรียน มีความรับผิดชอบเยอะ แถมไม่ค่อยชอบพูดดด้วย
" คุณ...ครู ค่ะ แต่ว่า...
" ไม่มีคำว่าแต่ เรวิ้น ไปนั่งข้าง ไอเฟรนะ ตรงนั้นเลย
" ครับ 
" เขาหันมามองฉันด้วยสายตา เย็นชา น่ากลัว พอเขานั่งลงเสร็จ เขาก็บอกกับฉันว่า ผมไม่รบกวนคุณหรอก เชิญตามสบาย นะครับ!
" เฮือกก!! เย็นชา ชมัด พวกนี้คือพวกเด็ก เรียน ตัวจริงสินะ ฉันคิดในใจ!!
" คิดอะไร ของเธอ?
" ปะ..เปล่าา ไม่ได้คิดอะไรเลย บ้าเหรอ! 
"  อยู่ดีๆ เพื่อนก็สะกิดแขนฉันแล้วบอกว่า อิจฉา จังนั่งใกล้คนหล่อ !!
" ฉันตกใจกับคำพูดเลยหันไปมองข้างหลังหมดเลย มันแบบว่านะ เพื่อนๆมองฉัน แบบ...ไม่ชอบที่ฉันนนั่งใกล้ หมอนี่เลย
" อยู่ๆ เธอก็หันไปมองข้างหลัง เป็นบ้ารึยังไง 
" หือ...เรียนหนังสือไปเลย ไอเด็กใหม่!!  เข้าดึงตัวฉันมา แล้วกระซิบข้างหูว่า 
" หยุดเรียกฉันแบบนี้้ ไม่่งั้น ฉันจะทำให้เธอ เจอหนักกว่านี้!!" เจอบ้าอะไรของนายห๊ะ จะบ้าหรอ คิดอะไรอยู่เนี้ย!!!
" หึๆ เธอนี้คิดไปไกลจริงเลยนะ ฉันหมายความว่า เธอจะเจอฉัน ด่าแน่ๆ 
" กะ..จึ๋ย เราคิดผิดไปแล้ว เห้อ หน้าแตกเลยสิ ฉันหน้าแดงชัวขณะ
(โปรตติดตามตอนต่อไป)