THE END OF THE WORLD session 1

     
 
 
  สิ่งที่ตามมา...
    
 
 
          ....
 
          โกหกน่า เวลามันหยุดได้เพียงแค่ดีดนิ้วงั้นหรอ??
 
          ได้แต่มองนิ้วของตัวเองด้วยความมึนงง คำว่าไม่มีทางเกิดขึ้นได้ยังคงดังในหัว ถึงแม้จะมองเห็นความตาย แต่ไม่เคยรู้ว่าจะมีคามสามารถนี้ 
 
          เฮ่ยยย
 
          อยู่ๆผมก็รู้สึกเหมือนกับว่าพื้นมันหายไปและกำลังตกลงไปที่ใดซักแห่ง รอบตัวมืดมน อากาศจะหายใจไม่มีแถมยังรู้สึกอึดอัดที่หน้าอก ผมตะเกียกตะกายกลางอากาศด้วยความตกใจ
 
          ค่อยๆลืมตาขึ้นทีละนิด
 
          ก็พบกับผ้าห่มผืนหนาที่วางทับตัวอย่างที่มันควรเป็น หมอนข้างก็ยังกอดอยู่ ปาดเหงื่อที่ผุดขึ้นเต็มหน้าอย่างระอากับความฝันที่แสนเพ้อเจ้อของตนเอง
 
          ถ้าฝันแบบนี้บ่อยประสาทกิน ชัวร์
 
          "แกรี่! สายแล้วนะลูก"
 
          "คร้าบบบแม่"
 
          ผมตะโกนลงไป พร้อมกับลุกเพื่อเก็บที่นอนอย่างทุกครั้ง พอมองไปยังม่านที่ไม่ได้ปิดก็คิดในใจว่าคืนพรุ่งนี้จะต้องไม่ฝันอะไรไร้สาระนั้นอีก
 
          ทุกอย่างยังเหมือนเดิม ตื่นขึ้นมาทานอาหารบอกลากับพ่อและแม่และไปโรงเรียน ไม่มีอะไรที่เปลี่ยนแปลงนอกซะจากฝันที่ทำให้กลัว กลัวว่ามันจะเป็นนั้น
 
          16.54
 
          ความจริงมันเกิดขึ้นแล้ว
 
          รถบรรทุกพุ่งตรงมาทางนี้ เพราะทำอะไรไม่ได้เหมือนในฝันผมตะโกนให้เพื่อนๆหลบ เพื่อนของผมปลอดภัยแต่ผม ได้แผลติดตัวมานิดหน่อยที่ขาและที่แขนมีลอยถลอกเล็กน้อย ยังไงก็ยังโชคดี โชคดีแล้วละสำหรับคนธรรมดา
           
          รู้ไหมสิ่งที่ตามมานั้นคืออะไร...ความตายบนทางประมาท
 ไม่นานรถพยาบาลก็มาถึงผมได้รับบาดแผลเล็กน้อยแต่สิ่งบอกแทนคือ ทุกคนกลับมาขอบคุณผมกันมากมายทำให้ผมรู็ดีมาก