THE END OF THE WORLD session 1

  สิ่งที่ตามมา...

          ....

          โกหกน่า เวลามันหยุดได้เพียงแค่ดีดนิ้วงั้นหรอ??

          ได้แต่มองนิ้วของตัวเองด้วยความมึนงง คำว่าไม่มีทางเกิดขึ้นได้ยังคงดังในหัว ถึงแม้จะมองเห็นความตาย แต่ไม่เคยรู้ว่าจะมีคามสามารถนี้ 

          เฮ่ยยย

          อยู่ๆผมก็รู้สึกเหมือนกับว่าพื้นมันหายไปและกำลังตกลงไปที่ใดซักแห่ง รอบตัวมืดมน อากาศจะหายใจไม่มีแถมยังรู้สึกอึดอัดที่หน้าอก ผมตะเกียกตะกายกลางอากาศด้วยความตกใจ

          ค่อยๆลืมตาขึ้นทีละนิด

          ก็พบกับผ้าห่มผืนหนาที่วางทับตัวอย่างที่มันควรเป็น หมอนข้างก็ยังกอดอยู่ ปาดเหงื่อที่ผุดขึ้นเต็มหน้าอย่างระอากับความฝันที่แสนเพ้อเจ้อของตนเอง

          ถ้าฝันแบบนี้บ่อยประสาทกิน ชัวร์

          "แกรี่! สายแล้วนะลูก"

          "คร้าบบบแม่"

          ผมตะโกนลงไป พร้อมกับลุกเพื่อเก็บที่นอนอย่างทุกครั้ง พอมองไปยังม่านที่ไม่ได้ปิดก็คิดในใจว่าคืนพรุ่งนี้จะต้องไม่ฝันอะไรไร้สาระนั้นอีก

          ทุกอย่างยังเหมือนเดิม ตื่นขึ้นมาทานอาหารบอกลากับพ่อและแม่และไปโรงเรียน ไม่มีอะไรที่เปลี่ยนแปลงนอกซะจากฝันที่ทำให้กลัว กลัวว่ามันจะเป็นนั้น

          16.54

          ความจริงมันเกิดขึ้นแล้ว

          รถบรรทุกพุ่งตรงมาทางนี้ เพราะทำอะไรไม่ได้เหมือนในฝันผมตะโกนให้เพื่อนๆหลบ เพื่อนของผมปลอดภัยแต่ผม ได้แผลติดตัวมานิดหน่อยที่ขาและที่แขนมีลอยถลอกเล็กน้อย ยังไงก็ยังโชคดี โชคดีแล้วละสำหรับคนธรรมดา

          รู้ไหมสิ่งที่ตามมานั้นคืออะไร...ความตายบนทางประมาท

 ไม่นานรถพยาบาลก็มาถึงผมได้รับบาดแผลเล็กน้อยแต่สิ่งบอกแทนคือ ทุกคนกลับมาขอบคุณผมกันมากมายทำให้ผมรู็ดีมาก