ล้อเล่นหัวใจนายหน้าหล่อ

เช้าวันรุ่งขึ้น
  ณ ห้องของMirai
ลูกน้อง: คุณหนูครับนิโปรดกลับบ้านเถอะครับ
Mirai: ไม่กลับ
ลูกน้อง: ถ้าคุณหนูไม่กลับพวกผมก็ไม่ได้กลับบ้านครับนิโปรดเห็นใจพวกผมด้วย
Mirai: ไม่กลับ
ลูกน้อง: 
ลูกน้องทั้ง10คนได้พร้อมหน้ากันอึ้งกับคำตอบของMirai
ลูกน้อง: ถ้าไม่ยอมกลับคงต้องใช้กำลังซะเเล้วนะครับคุณหนู
Mirai: พวกนายคิดว่าชั้นเป็นใครหรอ(เออเเล้วชั้นเป็นใครหว่า...)
ชั้นก็ได้เรียนวิชาป้องกันตัวมานิดๆหน่อยๆนะเช่นยูโด ซามูไร บลาๆๆ
(นั้นมันหมดเลยไม่ใช่หรอฟระ)
ลูกน้อง: จับคุณหนูไว้!!!
10นาทีผ่านไป
ลูกน้องของพ่อก็ได้ไปที่ชอบๆเเล้วชั้นก็ได้เป็นผู้ชนะ(เเมร่งโคตรภาคภูมิใจเลยเนอะ - -)
ติ้งต่องๆๆๆๆๆๆๆ
จะกดให้กิ่งบ้านช้านเสียเลยเรอะ
Mirai: ค่าๆๆไปเปิดเดียวนี่เเหละ
เเละเมื่อชั้นเปิดประตูไปก็ได้พบกลับR...Re...Ren!!!!
เเล้วชั้นก็ปิดประตูห้องใส่หน้า(ทำไมเข้าถึงมาอยู่ที่นี่เเล้วเขารู้ที่อยู่เราได้ไงอ่ะ งง ลูกช้าง งง )
เปิดประตูออกไป
Mirai: หวัดดีRen
Ren: ดีจ้าาาาาาาาา
เล่นหน้าซะร่าเริง
Mirai: เเล้วนายมาทำอะไร
เเล้วRenก็ยื่นถุงใบหนึ่งมาให้เเล้วก็เปิดดุในถุงเเล้วพบว่ามันเป็นเค้ก
Ren: ว่าไงชอบไหมMirai
Mirai: ชอบๆ
กรี้งงงงงงงงงงงง
เสียงโทรศัพใครฟระ
Ren:เเปปนะMirai
Renก็เดินออกไปคุยโทรศัพข้างนอกนานมากชั้นเลยสงสัยว่าคุยไรกัน
เลยค่อยๆย่องเข้าไปอย่างช้าๆจนได้ยินสิ่งที่เขาคุยกัน
เเล้วสิ่งที่น่าตกใจก็คือ
Ren: ครับท่านผมจะพาMiraiไปส่งให้ท่านครับ
???: เเกอย่าได้ทำงานพลาดละอย่าให้เหมือนพวกลูกน้องโง่ๆของชั้นซะหละ
Ren: ครับท่า...
เพี้ยยย...
Mirai: ทำไมนายทำกับชั้นเเบบนี้ที่นายทำดีกับชั้นเพื่อหวังเงินค่าจ้างงั้นหรอ
Ren: ช..ชั้น
Mirai: ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นชั้นไม่อยากฟัง  
เราอย่าได้พบกันอีกเลยนะRenต่างคนต่างอยู่ละกันนะ