ล้อเล่นหัวใจนายหน้าหล่อ

เช้าวันรุ่งขึ้น

  ณ ห้องของMirai

ลูกน้อง: คุณหนูครับนิโปรดกลับบ้านเถอะครับ

Mirai: ไม่กลับ

ลูกน้อง: ถ้าคุณหนูไม่กลับพวกผมก็ไม่ได้กลับบ้านครับนิโปรดเห็นใจพวกผมด้วย

Mirai: ไม่กลับ

ลูกน้อง: 

ลูกน้องทั้ง10คนได้พร้อมหน้ากันอึ้งกับคำตอบของMirai

ลูกน้อง: ถ้าไม่ยอมกลับคงต้องใช้กำลังซะเเล้วนะครับคุณหนู

Mirai: พวกนายคิดว่าชั้นเป็นใครหรอ(เออเเล้วชั้นเป็นใครหว่า...)

ชั้นก็ได้เรียนวิชาป้องกันตัวมานิดๆหน่อยๆนะเช่นยูโด ซามูไร บลาๆๆ

(นั้นมันหมดเลยไม่ใช่หรอฟระ)

ลูกน้อง: จับคุณหนูไว้!!!

10นาทีผ่านไป

ลูกน้องของพ่อก็ได้ไปที่ชอบๆเเล้วชั้นก็ได้เป็นผู้ชนะ(เเมร่งโคตรภาคภูมิใจเลยเนอะ - -)

ติ้งต่องๆๆๆๆๆๆๆ

จะกดให้กิ่งบ้านช้านเสียเลยเรอะ

Mirai: ค่าๆๆไปเปิดเดียวนี่เเหละ

เเละเมื่อชั้นเปิดประตูไปก็ได้พบกลับR...Re...Ren!!!!

เเล้วชั้นก็ปิดประตูห้องใส่หน้า(ทำไมเข้าถึงมาอยู่ที่นี่เเล้วเขารู้ที่อยู่เราได้ไงอ่ะ งง ลูกช้าง งง )

เปิดประตูออกไป

Mirai: หวัดดีRen

Ren: ดีจ้าาาาาาาาา

เล่นหน้าซะร่าเริง

Mirai: เเล้วนายมาทำอะไร

เเล้วRenก็ยื่นถุงใบหนึ่งมาให้เเล้วก็เปิดดุในถุงเเล้วพบว่ามันเป็นเค้ก

Ren: ว่าไงชอบไหมMirai

Mirai: ชอบๆ

กรี้งงงงงงงงงงงง

เสียงโทรศัพใครฟระ

Ren:เเปปนะMirai

Renก็เดินออกไปคุยโทรศัพข้างนอกนานมากชั้นเลยสงสัยว่าคุยไรกัน

เลยค่อยๆย่องเข้าไปอย่างช้าๆจนได้ยินสิ่งที่เขาคุยกัน

เเล้วสิ่งที่น่าตกใจก็คือ

Ren: ครับท่านผมจะพาMiraiไปส่งให้ท่านครับ

???: เเกอย่าได้ทำงานพลาดละอย่าให้เหมือนพวกลูกน้องโง่ๆของชั้นซะหละ

Ren: ครับท่า...

เพี้ยยย...

Mirai: ทำไมนายทำกับชั้นเเบบนี้ที่นายทำดีกับชั้นเพื่อหวังเงินค่าจ้างงั้นหรอ

Ren: ช..ชั้น

Mirai: ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นชั้นไม่อยากฟัง  

เราอย่าได้พบกันอีกเลยนะRenต่างคนต่างอยู่ละกันนะ