รักที่น่าเศร้า
8.0
เขียนโดย 
Ayano
วันที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2556 เวลา 16.45 น.
3 ตอน
11 วิจารณ์
6,076 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2556 17.56 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
1) กลั่นแกล้งฉัน!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความอ๊ายยย!!! วันนี้ฉันไม่รุไปทำอะไรให้เขา
เขาถึงได้กลั่นแกล้งฉัน
" ขณะที่ฉันกำลังจะ ไปซื้อข้าวที่โรงเรียน ฉันก็เจอกลุ่ม ที่แกล้งฉัน ให้ขายหน้า ข้า่วห่อไข่ 1 จานค่ะ หลังจากที่เขายื่นจานข้าวให้ฉัน ไม่ทันได้เหลือบไปมองข้างๆตัวฉัน เขายืนเท้าออกมา ขณะทีี่ฉันกำลังจะเดินไปหาที่นั่ง อะ..โอ๊ยย!! ฉันลงไปนอน กับพื้น พร้อมกับข้าว ที่หล่นไปด้วย ทุกคนที่อยู่ แถวนั้น ต่างก็มองฉันไปหมด ฉันรีบลุกขึ้น แล้ว ถามทันที เธอจงใจ แกล้งฉันใช่ไหม!!
" ....
" ฉันถามว่าเธอจงใจแกล้งฉันใช่ไหม!!
" ...แล้วมันจะทำไมหรอ ยัยเด็กใหม่!!
" ถึงฉันจะเป็นเด็กใหม่หรือไม่ใหม่ มันก็ไม่สมควรที่จะมาแกล้งฉันแบบนี้!!
" โอ้ โหปากดี นักนะ ตุ๊บ!! เสียงตบหน้าฉัน
" ตบหน้าฉันทำไม น้ำตาฉันเริ่ม คลอเบ้า ฉันถามอีกครั้งนึงว่า ตบหน้าฉันทำไม!! ไม่ได้ยินรึยังไง!!
" ตุ๊บ! หุบปากแกไปเลยนะ อย่ามาขึ้นเสียงใส่ฉัน เธอไม่รู้สินะว่าฉันเป็นใคร ฉันว่าอีกไม่นานก็คงจะมีคนมาบอกเธอเองแหละ ในเมื่อ เธอ เข้ามาในโรงเรียนนี้แล้ว ก็เตรียมรับกรรมไว้เลยละกัน พอพูดจบเขาก็เดินจากไป
" ฮะ..ฮือ! ฮือ!~ ~ ฉันทำอะไรให้ยัยนั้นหละ ฮือ!~ ~ ฮือ ฮือ
" ไม่เป้นอะไรนะ เขายื่นผ้าเช็ดหน้าให้ฉัน พร้อมกับยิ้ม
" ขะ..ขอบคุณนะค่ะ ฮือ
" ยะ..หยุดร้องเถอะ เดียวฉันจะบอกอะไรเูธอเกี่ยวกับยัยนี้ละกันนะ
(โปรดติดตามต่อนต่อไป)
เขาถึงได้กลั่นแกล้งฉัน
" ขณะที่ฉันกำลังจะ ไปซื้อข้าวที่โรงเรียน ฉันก็เจอกลุ่ม ที่แกล้งฉัน ให้ขายหน้า ข้า่วห่อไข่ 1 จานค่ะ หลังจากที่เขายื่นจานข้าวให้ฉัน ไม่ทันได้เหลือบไปมองข้างๆตัวฉัน เขายืนเท้าออกมา ขณะทีี่ฉันกำลังจะเดินไปหาที่นั่ง อะ..โอ๊ยย!! ฉันลงไปนอน กับพื้น พร้อมกับข้าว ที่หล่นไปด้วย ทุกคนที่อยู่ แถวนั้น ต่างก็มองฉันไปหมด ฉันรีบลุกขึ้น แล้ว ถามทันที เธอจงใจ แกล้งฉันใช่ไหม!!
" ....
" ฉันถามว่าเธอจงใจแกล้งฉันใช่ไหม!!
" ...แล้วมันจะทำไมหรอ ยัยเด็กใหม่!!
" ถึงฉันจะเป็นเด็กใหม่หรือไม่ใหม่ มันก็ไม่สมควรที่จะมาแกล้งฉันแบบนี้!!
" โอ้ โหปากดี นักนะ ตุ๊บ!! เสียงตบหน้าฉัน
" ตบหน้าฉันทำไม น้ำตาฉันเริ่ม คลอเบ้า ฉันถามอีกครั้งนึงว่า ตบหน้าฉันทำไม!! ไม่ได้ยินรึยังไง!!
" ตุ๊บ! หุบปากแกไปเลยนะ อย่ามาขึ้นเสียงใส่ฉัน เธอไม่รู้สินะว่าฉันเป็นใคร ฉันว่าอีกไม่นานก็คงจะมีคนมาบอกเธอเองแหละ ในเมื่อ เธอ เข้ามาในโรงเรียนนี้แล้ว ก็เตรียมรับกรรมไว้เลยละกัน พอพูดจบเขาก็เดินจากไป
" ฮะ..ฮือ! ฮือ!~ ~ ฉันทำอะไรให้ยัยนั้นหละ ฮือ!~ ~ ฮือ ฮือ
" ไม่เป้นอะไรนะ เขายื่นผ้าเช็ดหน้าให้ฉัน พร้อมกับยิ้ม
" ขะ..ขอบคุณนะค่ะ ฮือ
" ยะ..หยุดร้องเถอะ เดียวฉันจะบอกอะไรเูธอเกี่ยวกับยัยนี้ละกันนะ
(โปรดติดตามต่อนต่อไป)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
