คำสาปสื่อรักฉันและเธอ ...

7.9

เขียนโดย ลาเต้♥

วันที่ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2556 เวลา 18.10 น.

  6 ตอน
  7 วิจารณ์
  10.12K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2556 12.24 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) คู่แข่งของก็อดโผล่มาแล้วววว !!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

- 3 -

เช้าวันต่อมา ฉันเดินมาโรงเรียนตามปกติอย่างเคย แต่งว่าวันนี้เท่าที่จำได้ว่าหน้าจะมีเด็กใหม่ย้ายเข้ามาสินะ ... อ๊ะ ! ลืมใส่แว่นมา ยังพอมีเวลาอยู่บาง รีบกลับไปเอา แว่นตาที่คุณลูเซียฝากก็อดเอาให้ ... ต้องรีบๆๆ ฉันกลับหลังหันเดินกลับไปที่หอทันทีที่นึกได้ ... ฉันหยุดเดินขณะที่ไฟจราจรเป็นสีแดงอยู่แล้วมรรถวิ่งไปมาเหมือนๆทุกๆวันนั้นละน้า... อ๊ะ ไฟเขียวแล้ว ฉันเริ่มเดินต่อทันที และใครขณะเดียวกัน มีรถบบรทุคันนึก ขับตรงมาโดยไม่เบรดรอเลย แล้วมันกำลังพุ่งเข้ามาหาฉัน และมันกำลัง ...กำลังจะ...

"กรี๊ดดดดดดดดด !!!"ฉันร้องออกมาด้วยความตกใจแล้วเอามือปิดหน้าตัวเองไว้

อยู่ๆก็เหมือนมีคนมาดึงแขนฉันเข้าไปหาเค้าฉันเองก็เผลดไปกอดเค้าด้วยความตกใจ เค้าเองก็กอดฉันไว้เหมือนกัน .. ทำไมรู้สึกอบอุ่นแบบแปลกละ ?  ไม่หมือนกับตอนที่โดนก็อดกอดเลย ? มันต่างออกไป... ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก ... 

"ไม่เป็นไรนะ ?"เสียงของคนที่มาช่วยฉันพูดขึ้น...

"เอ๊ะ ... นี้มันเกิดอะไรขึ้น ?"ฉันถามด้วยความมึนงง 

"ซุมซามจริงๆ"ผู้ชายคนนั้นตอบแล้วสบตากับฉัน (นอกเรื่องแล้วมั่ง)

"เอ่อ ... คุณเป็นใคร ?"ฉันถาม

เค้ามองหน้าฉันแล้วปล่อยแขนทั้งสองข้างของเค้าออกจากเอวฉัน ... แล้วจับมือฉันแล้วดึงฉันข้ามถนนไป ... อ่า..ชุดโรงเรียนฉันนี้น้า .. ? ไม่เคยเห็นหน้าเลย ?  หรือว่าจะเป็นเด็กใหม่ที่พวกนั้นพูดถึงนะ ? อืม ... คงใช่ละมั่ง 

"เอ่อ ... ขอบคุณค่ะ"ฉันกล่าวขอบคุณเค้า

"ไม่เป็นไร ว่าแต่เธอชื่ออะไร ?"เค้าถาม

"อันปัง...ค่ะ แล้วคุณละ?"ฉันถามเค้ากลับ

"จ๊อบ"เค้าตอบแบบกวนๆ

พอจ๊อบมาส่งฉันถึงอีกฝังของถนน เค้าก็เดินจากไปโดยไม่พูดอะไรอีกเลย .. ฉันเองก็ไม่ค่อยสนใจอะไรเค้าหรอกนะ ..จริงๆนะ ! เชื่อฉันสิ ! ...

"อ้าว ? กลับมาเนี้ย ลืมอะไรงั้นหรอ ?"ก็อดถาม

"แว่น"ฉันตอบ

"หือ ? เป็นอะไรกัน ? ทำไมทำหน้าแบบนั้น?"ก็อดถามเพราะเป็นห่วงที่ฉันทำหน้าไม่สบอารมณ์

"ป่าว"ฉันพูดแล้วไขกุญแจเข้าห้องแล้วเดินไปหยิบแว่นตาแล้วเดินออกมา

ตึง !

"อะ...อะไร? ..จุ๊บ"ฉันพูดแล้วสะดุ้งเล็กน้อยที่ก็อดผลักฉันล้มลงไปอยู่ที่พื้นแล้วก็อดนอนคร่อมตัวฉัน แล้วประทับริมฝีปากลงทับกับปากฉัน... ทำไมก็อดถึงจูบฉันละ ? บ้าไปแล้วหรอ ! ไม่จริงใช่มั้ย ไม่จริง !!! ฉันดิ้นสุดชีวิตแล้วผลักก็อดออก แต่หมอนี้ตัวหนัก ...เริ่มหายใจไม่ออกแล้ว...ฉันหยุดนิ่งไปแล้วปล่อยให้ก็อดจูบไปเสียดื้อๆ ..ก็อดค่อยๆถอดริมฝีปากออกช้าๆ แล้วลุกขึ้นเดินหนีไป.. ทิ้งให้ฉันอยู่คนเดียว ฉันรีบลุกขึ้นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้ววิ่งไปโรงเรียนทันที ... โชดดีที่มาทันครูยังไม่เข้าห้องสินะ เฮ้อ.. โล่งอกไป .. อ๊ะ ก็อดยังไม่มาหรอ ? อือ...ชั่งมันเถอะ ... ฉันเดินไปนั่งที่ตัวเอง แล้วหยิบสมุดมาเตรียนไว้เรียนคาบเเรก 

ปิ๊ง ป่อง 

  เสียงอ๊อดดังเป็นสัญญานว่าคาบแรกเริ่มแล้ว ซักพักครูเดินเข้ามาแล้วเขียนชื่อของใครซักคนไว้บนกระดานดำ .. คงมีเด็กใหม่มาสินะ คงไม่ใช่จ๊อบหรอกมั่ง ... 

"วันนี้มีนักเรียนใหม่ย้ายเข้ามานะ ยังไงก็ช่วยดูแลเค้าด้วย...อ้าว ..ก็อดคุง ? มาสายหรอ ?"ครูพูดแล้วสะดุ้งเล็กน้อยที่เห็นก็อดเดินเข้ามาทางประตูหลัง ....

"..."ก็อดเงียบไม่พูดอะไรแล้วมองมาทางฉัน...

"เอ่อ .. ยังไงก็ไปนั่งที่ได้แล้ว"ครูพูดก็อดพยักหน้ารับคำ แล้วเดินมานั่งข้างหน้าฉันซึ่งเป็นที่ประจำของเค้า"งั้นยังไงก็ฝากเพื่อนใหม่ด้วยนะ ... เอ้า เข้ามาสิ"ครูพูด 

  จ็อบจริงๆหรอ !! 

"ว้าวว... หล่อจังแกๆ เนอะๆ หล่ออะ ..."เพื่อนในห้องเริ่มซุบซิมกัน

"หวัดดี ชื่อจ๊อบจะย้ายมาเรียนที่นี้ ตั้งแต่วันนี้...หือ?"จ๊อบพูดแล้วเหมือนเค้าจะเห็นว่าฉันนั่งอยู่

"หือ ? มีอะไรงั้นหรอ ?"ครูถามจ๊อบ

"ป่าวครับ ... แค่เจอคนรู้จักก็เท่านั้น"จ๊อบตอบครูแล้วมองมาทางฉัน

"หือ ? อันปังจังนะหรอจ๊ะ ?"ครูพูดแล้วเพื่อนในห้องเริ่มมองมาที่ฉันเป็นตาเดียว...

"ครับ"จ๊อบตอบแล้วมองมาทางฉันเหมือนหาเรื่อง 

_______________________________________________________

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา