รักนี้สุดใจให้นายสุดหล่อ

5.7

เขียนโดย nosomi

วันที่ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.20 น.

  5 ตอน
  0 วิจารณ์
  8,813 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2556 09.08 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

5)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
เช้าวันต่อมา
โบว์ : เฮ้อ...วันจันทร์นี้มีปฐมนิเทศที่พวกรุ่นพี่ศิษย์เก่าจะมาจัดให้พวกเราใช่ไหมอ่ะ
   ฉันถามออกไป เฮ้อ...มีปฐมนิเทศตั้งสองครั้งหรือเนี่ย มีเรื่องให้ทำอีกแล้วสินะ
มิว : จริงดื! โบว์แกอย่หลอกฉันนะ
  ยัยมิวทำตาเป็นประกายขึ้นมาทันที จะดีใจทำไมก็ไม่รู้ 
ไวฟ์ : ไอ้มิว...พวกฉันชวนแกมาอ่านหนังสือนะ แกด้วยไอ้โบว์ไปชวนมันคุยทำไม
โบว์ : อ้าว ฉันผิดอีก
ไวฟ์ : เออ 
   ดีจริง ผิดอีกที่ชวนคุย  ไม่รู้ยัยนี่ไปอารมณ์เสียที่ไหนมา มาลงที่พวกเราซะงั้น
มอส : เฮ้! สาวๆทำอะไรกันอยู่เอ่ย
  เสียงของนายมอสแฟนของมิวเดินเข้ามาทักพวกเราทั้งสามคน 
วิน : ไวฟ์ ทำอะไรอยู่หรอครับ
   ส่วนนี่วิน เพื่อนของนายมอส ตอนนี้วินกำลังจีบไวฟ์อยู่
มิว : มอสจ๋า
มอส : มิวจ๋า
  นี่ไง บทรักหวานแหว๋วของไอ้สองคนนี้ น่าอ้วกเป็นที่สุด
มิว : มอส
มอส : มิว
โบว์ : หยุด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
มิว : โบว์ แกมาขัดขวางความรักของฉันทำไมอ่ะ
  ยัยมิวหน้าบูดบึ้งทันที แต่มันกลับทำให้ยัยนี่ดูน่ารักขึ้นไปอีก
โบว์ : ก็พวกฉันชวแกมาอ่านหนังสือ ไม่ได้ชวนแกให้มานั่งเล่นบทรักกับไอ้มอสให้พวกฉันดู
มอส : อ้าว...พวกเธออ่านหนังสือกันอยู่หรอเนี่ย
ไวฟ์ : ก็เออน่ะสิ
มอส : ยัยตัวเล็กตั้งใจอ่านหนังสือหน่อยสิ
มิว : ง่ะ มอสใจร้าย 
  การเรียนของวันนี้ไม่มีอะไรมากทุกอย่างผ่านไปด้วยดี เมื่อหมดคาบสุดท้ายพวกเราก็แยกย้ายกันกลับบ้าน บ้านของฉันกับไวฟ์อยู่ใกล้กันพวกเราจึงกลับด้วยกันทุกครั้ง ฉันกับไวฟ์เดินไปที่ลานจอดรถและขึ้นรถเฟอรารี่สีแดงคนงามของฉันกลับบ้าน ฉันจอดให้ไวฟ์ลงที่หน้าบ้านแล้วเลี้ยวเข้าบ้านอย่างสวยงาม สายตาพันไปหยุดอยู่ที่รถBMWสีดำคันงาม คุณพ่อกลับมาแล้วนี่ เมื่อจอดรถเรียบร้อยแล้วฉันก็ก้าวขายาวๆไปในบ้าน
โบว์ : คุณพ่อคะ
 ฉันโผเข้ากอดคุณพ่อ คุณพ่อไปทำงานที่อังกฤษเดือนนึงจะกลับมาแค่ไม่กี่วัน ทำให้ในบ้านมีเพียงฉันกับแม่บ้านอีก 2 คน และบอร์ดี้การ์ด อีกราวๆ 10 คน
พ่อของโบว์ : พ่อมีอะไรให้โบว์ด้วย
โบว์ : อะไรหรอค่ะ 
 เอ๋ คุณพ่อจะให้อะไรกันนะ  
พ่อของโบว์ : นี่ไงล่ะ
  คุณพ่อผายมืตอนรับผู้มาใหม่ ชายร่างสูง ผมสีดำดกยาวระต้นคอ ปากสีอมชมพู ดวงตาสีน้ำเงินเทาทอประกาย ใบหน้ายิ้มแย้ม ที่ฉันจำได้ดี เขากลับมาแล้วสินะ
??? : สวัสดีครับ น้องสาวคนเก่ง
    
 
 
                        
                             ติตามตอนต่อไปนะคร๊

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา