รักนี้สุดใจให้นายสุดหล่อ

5.7

เขียนโดย nosomi

วันที่ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.20 น.

  5 ตอน
  0 วิจารณ์
  8,812 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2556 09.08 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

5)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เช้าวันต่อมา

โบว์ : เฮ้อ...วันจันทร์นี้มีปฐมนิเทศที่พวกรุ่นพี่ศิษย์เก่าจะมาจัดให้พวกเราใช่ไหมอ่ะ

   ฉันถามออกไป เฮ้อ...มีปฐมนิเทศตั้งสองครั้งหรือเนี่ย มีเรื่องให้ทำอีกแล้วสินะ

มิว : จริงดื! โบว์แกอย่หลอกฉันนะ

  ยัยมิวทำตาเป็นประกายขึ้นมาทันที จะดีใจทำไมก็ไม่รู้ 

ไวฟ์ : ไอ้มิว...พวกฉันชวนแกมาอ่านหนังสือนะ แกด้วยไอ้โบว์ไปชวนมันคุยทำไม

โบว์ : อ้าว ฉันผิดอีก

ไวฟ์ : เออ 

   ดีจริง ผิดอีกที่ชวนคุย  ไม่รู้ยัยนี่ไปอารมณ์เสียที่ไหนมา มาลงที่พวกเราซะงั้น

มอส : เฮ้! สาวๆทำอะไรกันอยู่เอ่ย

  เสียงของนายมอสแฟนของมิวเดินเข้ามาทักพวกเราทั้งสามคน 

วิน : ไวฟ์ ทำอะไรอยู่หรอครับ

   ส่วนนี่วิน เพื่อนของนายมอส ตอนนี้วินกำลังจีบไวฟ์อยู่

มิว : มอสจ๋า

มอส : มิวจ๋า

  นี่ไง บทรักหวานแหว๋วของไอ้สองคนนี้ น่าอ้วกเป็นที่สุด

มิว : มอส

มอส : มิว

โบว์ : หยุด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

มิว : โบว์ แกมาขัดขวางความรักของฉันทำไมอ่ะ

  ยัยมิวหน้าบูดบึ้งทันที แต่มันกลับทำให้ยัยนี่ดูน่ารักขึ้นไปอีก

โบว์ : ก็พวกฉันชวแกมาอ่านหนังสือ ไม่ได้ชวนแกให้มานั่งเล่นบทรักกับไอ้มอสให้พวกฉันดู

มอส : อ้าว...พวกเธออ่านหนังสือกันอยู่หรอเนี่ย

ไวฟ์ : ก็เออน่ะสิ

มอส : ยัยตัวเล็กตั้งใจอ่านหนังสือหน่อยสิ

มิว : ง่ะ มอสใจร้าย 

  การเรียนของวันนี้ไม่มีอะไรมากทุกอย่างผ่านไปด้วยดี เมื่อหมดคาบสุดท้ายพวกเราก็แยกย้ายกันกลับบ้าน บ้านของฉันกับไวฟ์อยู่ใกล้กันพวกเราจึงกลับด้วยกันทุกครั้ง ฉันกับไวฟ์เดินไปที่ลานจอดรถและขึ้นรถเฟอรารี่สีแดงคนงามของฉันกลับบ้าน ฉันจอดให้ไวฟ์ลงที่หน้าบ้านแล้วเลี้ยวเข้าบ้านอย่างสวยงาม สายตาพันไปหยุดอยู่ที่รถBMWสีดำคันงาม คุณพ่อกลับมาแล้วนี่ เมื่อจอดรถเรียบร้อยแล้วฉันก็ก้าวขายาวๆไปในบ้าน

โบว์ : คุณพ่อคะ

 ฉันโผเข้ากอดคุณพ่อ คุณพ่อไปทำงานที่อังกฤษเดือนนึงจะกลับมาแค่ไม่กี่วัน ทำให้ในบ้านมีเพียงฉันกับแม่บ้านอีก 2 คน และบอร์ดี้การ์ด อีกราวๆ 10 คน

พ่อของโบว์ : พ่อมีอะไรให้โบว์ด้วย

โบว์ : อะไรหรอค่ะ 

 เอ๋ คุณพ่อจะให้อะไรกันนะ  

พ่อของโบว์ : นี่ไงล่ะ

  คุณพ่อผายมืตอนรับผู้มาใหม่ ชายร่างสูง ผมสีดำดกยาวระต้นคอ ปากสีอมชมพู ดวงตาสีน้ำเงินเทาทอประกาย ใบหน้ายิ้มแย้ม ที่ฉันจำได้ดี เขากลับมาแล้วสินะ

??? : สวัสดีครับ น้องสาวคนเก่ง

    

 

 

                        

                             ติตามตอนต่อไปนะคร๊

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา