หัวใจล้านดวง

 -ณ ลานจอดรถห้งสรรพสินค้า-
 
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"
 
กมลรัตน์ร้องกรี๊ดสุดเสียง เธอโดนสมุนของอิฐดลจับตัวไป
 
ธวรรธึ่งหันมาตามเสียงร้อง ตะโกนบอก
 
 "เฮ้ย หยุดนะ"
 
กมลรัตน์โดนโปะยาสลบแล้วถูกจับตัวขึ้นรถคันสีดำไป ร่างบางอ่อนปวกเปียกรู้สึกตัวอีกทีก็พบว่าตัว
 
เองโดนพวกมันมาจับไว้ที่โกดังร้าง น่าแปลก!! ที่หญิงสาวไม่ได้กลัวภัยอันตรายเลย เพียงแค่กรุ่น
 
คิดว่าจะหาทางออกไปได้อย่างไร ชายหนุ่มเพียงคนเดียวที่เธอคิดถึงอยู่ตอนนี้คือ ธวรรธ เพียงคน
 
เดียวเท่านั้น เธอคิดว่า หากเขารู้ความจริงว่าเธอไม่ได้เป็นเพียงแค่นักสืบธรรมดา เขาจะโกรธหรือไม่
 
"คุณๆ คุณมล"
 
ชายหนุ่มที่เธอคิดถึงตอนนี้ กระซิบเรียกเธอเบาๆ เพื่อให้รู้ว่าเขามาช่วยเธอแล้ว
 
ชายหนุ่มรีบวิ่งเข้าไปแกะเชือกที่มัดตัวหญิงสาวอยู่ ทว่าเวลานั้นเอง
 
"ห้าๆๆ ในที่สุดความจริงก็จะเปิดเผยสักที พร้อมหรือยังล่ะนาย ธวรรธ"
 
เสียงที่คุ้นเคย เขารู้ดีว่าเจ้าของเสียงนี่คือ... อิฐดล 
 
"ความจริงบ้าอะไรของแก อ๋อ หรือว่าเรื่องที่แกโกงบริษัทของพ่อฉัน"
 
"โอ้ ใจเย็นๆสิ ฉันจะเฉลยความจริงเกี่ยวกับแม่สาวน้อยคนนี้"
 
อิฐดลชี้ไปที่หนากมลรัตน์ กมลรัตน์ใจหายวาบ รู้อยู่แล้วว่าวันนี้ต้องมาถึง วันที่เขาจะรู้จริงๆ ว่าเธอ
 
เป็นใครกันแน่ น้ำตาเธอคลอเบ้า แม้จะพยายามสะกดกลั้นไว้เต้มที่แล้ว แต่มันก็กลั้นไม่อยู่จริง
 
"ที่จริงแล้วแม้หนูคนนี้ คือ เจ้าหญิง แคทเทอรีน หรือ กมลรัตน์ แห้งแคว้น *อีฟซัน "
 
ธวรรธถึงกับอึ้ง หันไปหาหญิงสาว เพื่อถามความจริง เมื่อเห็นหญิงสาวเงียบ น้ำตาเอ่อล้นทะลัก เขา
 
ก็รู้ความจริงทันที
 
*หมายเหตุ แคว้น อีฟซัน เป็นเพียงแค่ชื่อสมมุติขึ้น ไม่ได้มีจริงแต่ประการใด