Love my brother ผมรักพี่ชาย

ตอนนี้กระผมมีนามว่า โฮอินะ กำลังเกาะแขนหญิงสาวผู้แข็งแกร่งที่มีนามว่า น้ำ เดินผ่าความมืดโดยมีแค่ไฟฉายอยู่แค่กระบอกเดียวที่จะช่วยผมกับน้ำผ่าความมืดไปได้ ทางเดินก็มื๊ดมืด สีฝีเท้าของผมกับน้ำดังก้องกังวานไปทั่วตึกเรียน จะมีผีโผล่มาไหมเนี่ย T^T
ตึก....ตึก....ตึก
แกรก!
เฮ้ย! เสียงไรว่ะ! ผมรีบหันควับไปมองด้านหลังทันที แต่...... ก็พบกับความว่างเปล่า สงสัยผมจะหูฝาดไปเองมั้ง
กึกๆ!
" ช่วยด้วย...... "
เสียงผู้หญิงนี่หว่า =[]=! ใครมาขอความช่วยเหลือแถวนี้รึว่าน้ำจะแกล้ง ผมหันกลับไปมองน้ำก่อนจะเอ่ยขึ้น
" น้ำ มึงเรียกขอให้ช่วยเหรอ "
" เรียกบ้า เรียกบอ อะไรล่ะ ไม่ได้เรียก =_= "
" แต่เมื่อกี้...... "
" ไปเหอะๆ "
น้ำไม่ฟังอะไรผม แต่กลับเดินนำหน้าผมไป ผมเดินตามน้ำไปอย่างเงียบๆ ระหว่างเดินเดินผ่านห้องเรียนห้องหนึ่ง สายตาผมก็ไปจ๊ะเอ๋กับผู้หญิงผมยาวปิดหน้า ใส่ชุดนักเรียนเก่าๆเปื้อนเลือด เธอคนนั้นค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมา ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยเลือด เธอคนนั้นค่อยไยกริมฝีปากฉีกยิ้มไปถึงใบหู โอ้ คุณพระ!~ ผีหลอกกกกกก TToTT!!!!! ผมรีบหันคว้ามือยัยน้ำ แต่....ว่างเปล่า ยัยน้ำหายไปหนายยยยยย TToTT!!!!!
ผมรีบเผ่นทันทีเลย แงๆ ทำไมผมต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยเนี่ย น้ำตาผมเริ่มไหลออกมาด้วยความกลัว พี่ธีมอยู่ไหน......ผมกลัว......พี่ธีมไปอยู่ไหน
" ฮือๆๆๆๆ พี่ธีมผมกลัว ฮือๆๆ น้ำไปอยู่ไหน "
ผมเดินไปร้องไห้ไป ไม่มีใครอยู่เลย ทุกคนไปไหนหมด.......
" โฮอินะ!!! "
ผมรีบหันควับไปตามเสียงทันที และสิ่งที่ผมเห็นคือ....พี่ธีมยืนหอบหายใจเหมือนคนพึ่งวิ่งมา พี่ธีมมาตามหาผมงั้นเหรอ
ผมรีบวิ่งเข้าไปกอดพี่ธีมทันที พี่เขามาช่วยผมออกไปจากที่นี่แล้ว ผมปล่อยโฮอีกครั้ง พี่ธีมกอดตอบผมพร้อมกับลูบหัวผมเบาๆอย่างอ่อนโยน
" ไม่เป็นไรแล้ว กูอยู่นี่แล้ว "
" พี่ธีมผมกลัว ที่นี่มีผี พาผมออกไปจากที่นี่ที ฮือๆ ผมกลัว "
" โอเคๆ " พี่ธีมว่าจบก็จับมือพาเดินออกมาจากตึกบ้านี่ มือพี่ธีมอุ่นมากเลย ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าพี่ธีมจะมีมุมอ่อนโยนแบบนี้ด้วย คิดว่าจะเป็นคนเผด็จการซะอีก พี่ธีมพาผมเดินตามทางมาเรื่อยๆโดยไม่มีท่าทีจะปล่อยมือผมเลย จนในที่สุดก็ออกมาจากตึกบ้านี่ได้สักที
" เฮ้ย! ไอ้ธีม น้องโฮอินะเป็นไงบ้างว่ะ! " พี่เพียวรีบถลาเข้ามาหาผมกับพี่ธีมทันที
" ไม่เป็นไรๆ " พี่ธีมตอบก่อนจะพาผมขึ้นรถ
 
ภายในรถ
 
ตลอดเดินทางกลับบ้านผมกับพี่ธีมยังไม่พูดอะไรกันเลย บรรยากาศน่าอึดอัดแปลกๆนะ ว่าป่ะ
=_= ผมไม่รู้จะทำอะไรเลยหยิบโทรศัพท์มาเล่น แต่กลับโดนไอ้คนขับรถยึดไปซะนี่ อะไรของพี่แกว่ะ =_=^
" กลัวมากไหม " แล้วจู่ๆ พี่ธีมก็เอ่ยขึ้น
" กลัวครับ.....ผมเห็นผีด้วยนี่น่า(. . ) "
" ไม่รู้เหรอถ้าเจอเรื่องแบบนี้ ห้ามลงให้ใครฟัง เดี๋ยวเค้าก็มาหาหรอก :) "
" หะ! จริงง่ะ =[]=!! " ซวยแล้วไหมหล่ะ อย่ามาหาผมเลยนะ >/\<
" ฮ่าๆๆๆ ล้อเล่นน่ะ "
" พี่อย่าล้อเล่นแบบนี้สิ -^- "
" ถึงแล้ว "
ผมพยักหน้าให้พี่ธีมเตรียมตัวลงรถ แต่ทว่า....พี่ธีมกลับจับมือผมไว้อ่ะดิ =_= ผมเลยหันไปมองพี่ธีมและเป็นจังหวะเดียวกับที่พี่ธีมกดริมฝีปากตัวเองเข้ากับริมฝีปากผม!
" อื้อ OxO! "
พี่ธีมค่อยๆส่งปลายลิ้นเข้ามาในโพรงปากผม ยิ่งผมขัดขืนมากเท่าไรพี่ธีมมากเท่าไรพี่ธีมก็ยิ่งกดริมฝีปากมากขึ้นเท่านั้น ผมเลยจำใจปล่อยให้พี่เขาจูบผมจนพอใจ ผมคลอเคลียริมฝีปากตามพี่ธีม จูบครั้งนี้....ทำไมมันถึงทำให้ใจผมเต้นระรัวได้มากขนาดนี้นะ จูบกันนานพอสมควร พี่ธีมก็ค่อยๆถอมริมฝีปากอย่างช้าๆ พลางมองหน้าผม
" ขอ...โทษ " จบคำนั้นของพี่ธีม พี่ธีมก็เดินลงจากรถไป
ผมเอื้อมมือมาจับที่หน้าอกตัวเอง ใจมันเต้นเร็วมาก แล้วไอ้หน้าร้อนๆเนี่ยผมเขินพี่ธีมใช่รึป่าว บ้าน่า....เราเป็นพี่น้องกันนะ ( ถึงจะไม่ใช่พี่น้องแท้ๆก็เถอะ ) เลิกคิดๆ ผมส่ายหัวไปมาสองสามที ก็ลงมาจากรถเข้าไปในบ้าน ไปนอนดีกว่า