Love my brother ผมรักพี่ชาย

( โฮอินะ )

ตอนนี้ผมอยู่ในหอประชุมกับน้ำ ซึ่งในสถานที่แห่งนี้อัดแน่นไปด้วยนักเรียนชั้น ม.4  คนเยอะโว้ยยยยยยย!! เห็นยัยน้ำบอกว่าเค้าจะมีพิธีรับน้องก่อนจะพาไปปฐมนิเทศนอกโรงเรียน ซึ่งผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน

" สวัสดีครับ น้องๆ ม.4 ทุกคน พี่ชื่อธีม เป็นประธานนักเรียนของที่นี่ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ^^"

" เฮ!!!!~~~ "

เอ๊ะ! นั่นมันเสียงไอ้คุณพี่ธีมนี่น่า ผมเงยหน้าจากการอ่านหนังสือ( ภาษาไทยล้วนๆ ) มองไปที่แท่นเวที ใช่เลย...พี่ธีม!! ไม่อยากจะเชื่อว่าคนแบบนั้นจะเป็นประธานนักเรียนและคนที่ยืนอยู่ด้านหลังพี่ธีม นั่นมัน พี่เพียว พี่เมษา พี่วิกเตอร์ พี่ปัน พี่เซน นี่หว่า =[]= อย่าบอกนะว่าพวกพี่ๆเขาคือ คณะกรรมการนักเรียงของที่นี่!!! ไม่แน่ใจถามน้ำดีกว่า

" น้ำๆ " ผมสะกิดไหล่น้ำเบาๆ

" หืม มีไร " เงยหน้าขึ้นมามอง

" พวกพี่ๆที่ยืนอยู่ข้างหลังพี่ธีมน่ะ ใครเหรอ " ผมเอ่ย

" อ้อ คนแรกพี่เพียวเลขานุการ คนที่สองพี่เมษารองประธานนักเรียน คนที่สามพี่วิกเตอร์เหรัญญิก คนที่สี่พี่ปันหัวหน้าฝ่ายวิชาการ คนที่ห้าพี่เซนหัวหน้าฝ่ายกิจการนักเรียน "

" พวกเขา...เป็รคณะกรรมการนักเรียนทั้งหมดเลยเหรอ "

" ใช่ "

บร๊ะเจ้า! นิสัยกวนๆของพวกพี่ๆ ไม่อยากจะเชื่อว่าเป็นคณะกรรมการนักเรียน คือแบบ...พวกพี่ๆเค้า....เอ่อช่างมันเถอะ -_-

" เอาหล่ะครับน้องๆ กิจกรรมรับน้องจะจัดขึ้นในตอนกลางคืน เวลาสองทุ่ม ขอให้น้องๆทุกคนมาเจอกันที่โรงเรียนนะครับ "

หลังจากจบการประชุม ผมก็ต้องรอไอ้คุณพี่ธีมเคลียงานกับพวกคณะกรรมการ ยัยน้ำก็กลับไปก่อน เห็นบอกว่านัดสาวไว้ ปล่อยให้ผมเปล่าเปลี่ยวเอก้า T^T จำไว้เลยยัยน้ำ งอนแหล่ว!

" น้องโฮอินะ รอไอ้ธีมอยู่เหรอ ^^ "

ผมหันไปมองตามเสียง ก็พบว่าพี่เมษายืนค้ำหัวผมอยู่ ทำไมคนไทยสูงจังฟ่ะY_Y ( ปลง )

" ครับ^^; " ผมข้านตอบพี่เมษาอย่างงงๆ เอ่อ...พี่เค้าเรียกผมไมว้า (. . )

" ไอ้ธีมมันเตรียงงานอยู่ เลยให้พี่มาพาโฮอินะกลับบ้านแทนอ่ะ "

พอฟังจบปั๊บผมก็ลุกขึ้นทันที ได้กลับบ้านสักที -_- ผมเดินตามพี่เมษามาจนถึงรถพี่เค้า รถพี่เมษาเป็นรถมอไซค์รุ่นฟี่โน่สีแดง

" อ่ะ หมวก ^^ "

ผมรับหมวกกันน็อคมาใส่ เอ่อ...คือไงดีอ่ะ....คือใส่ที่ขัดหมวกกันน็อคไม่เป็น -_- อยู่ที่ญี่ปุ่นมันไม่จำเป็นต้องนั่งมอไซค์นี่หว่า ปกติก็นั่งแต่รถไฟฟ้าอ่ะ =O= เมื่อพี่เมษาเห็นว่าผมแค่เอาหมวกกันน็อคใส่ไว้เฉยๆ ไม่ได้ขัดกันหลุด ก็ทำหน้าแปลกใจ แปลกใจไมอ่ะ ใส่เสร็จแล้ว =_=

" นั่นใส่เสร็จแล้วเหรอ -_- " พี่เมษาว่าพลางเดินเข้ามาหาผม ก็ใส่เสร็จแล้วไง เอ๊ะรึว่ายังไม่เสร็จ ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกัน =_=;

" ใส่แบบนี้ " แล้วพี่เมษาก็เข้ามาทำอะไรยุกยิกที่ขัดหมวกกันน็อค พอทำเสร็จก็ไล่ผมไปขึ้นรถ

" เกาะแน่นๆ นะน้อง ^^ "

ผมมองพี่เมษาอย่างเอือมๆ แต่ไม่ได้กอดพี่เค้าแต่อย่างใด

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

" ขอบคุณที่มาส่งนะครับ ^^ "

" ไม่เป็นไรๆ " แล้วพี่เมษาก็แล่นรถออกไป

ผมเดินเข้าบ้านอย่างเหนื่อยอ่อน เฮ้อ ~ สองทุ่มก็ต้องไปโรงเรียนอีกเหรอเนี่ย =_=

" คุณหนู กลับมาแล้วเหรอค่ะ ^_^ "

" ครับ... " ผมตอบรับป้านานะ ที่เป็นแม่บ้านของที่นี่

ผมเดินผ่านห้องนั่งเล่น เดินขึ้นมาบนห้องนอน พอถึงห้องปั๊บต้องปีนบันไดขึ้นชั้นสองของเตียงแล้วล้มตัวนอน ( ซ่อมเตียงเสร็จแล้ว ) เหนื่อยๆ!!!~~ ไม่อยากไปร่วมกิจกรรมตอนสองทุ่มเลยอ่ะ บอกตรงๆ ขี้เกียร :3

" โฮอินะลูก อยู่ในห้องรึป่าว "

" ครับ ก้าซัง " ผมปีนบันไดลงมาข้างล่าง ( ขึ้นไปเพื่อ ) และเดินไปเปิดประตูให้ก้าซังเข้าด้านใน ผมพาก้าซังไปนั้งลงที่เตียงพี่ธีม

(" ไปโรงเรียน สื่อสารกับเพื่อนพอรู้เรื่องไหม ") ( หมายเหตุ: ( ".......") พูดภาษาญี่ปุ่น )

(" ก็พอรู้เรื่องครับ ")

(" ก้าซังพามาอยู่ที่นี่ ลำบากไหมลูก ")

(" ต่อให้ลำบากแค่ไหน ถ้าก้าซังมีความสุข ผมก็มีความสุข ")

ผมยังจำได้ดี ตอนที่โต้ซังทิ้งผมกับก้าซังไป ตอนนั้นก้าซังเสียใจมาก และผมก็ดีใจมากที่ก้าซังได้เตอรักครั้งใหม่ที่รักจริง ถึงจะมีลูกติดที่แสนจะเผด็จการก็เถอะ -_-

(" ก้าซังรักโฮอินะมากเลย ^^ ")

(" ผมก็รักก้าซังเหมือนกัน")

ก้าซังดึงผมเข้าไปกอด อ้อมกอดของคนนี้อบอุ่นมาก ผมกระชับอ้อมกอดให้แน่นยิ่งขึ้น ผมไม่ต้องการใครทั้งนั้น.... ขอแค่มีก้าซังอยู่ข้างๆก็พอ ^_^