Love my brother ผมรักพี่ชาย

( โฮอินะ )

การมาโรงเรียนวันแรกวันนี้ ผมยังไม่มีเพื่อนเลยU_U รันทดจริงชีวิตนี้และโรงเรียนนี้เป็นอะไรกันก็ไม่รู้ มองผมอย่างกับตัวประหลาด( หน้าแค่ญี่ปุ่นเอง Y_Y ) ผมเลยจำเป็นต้องมากินข้าวคนเดียวและดูเหมือนพระเจ้าจะกลั่นแกล้งผม ผมไม่มีโต๊ะนั่ง ToT ทำเพียงได้แต่ยืนมอง แล้วดูเหมือนผมจะมีซิกเซนนะ พอหันไปข้างหลังเท่านั้นแหละ ก็เจอพี่ธีมทำหน้าโหดอยู่ด้านหลัง

" พี่ธีม... " ผมเรียกพี่ธีมเสียงแผ่ว ประมาณว่าตูไม่มีเพื่อนนนน T^T!!!!

" ไปกินข้าวกับกู "

" อ่า....ครับ "

และด้วยเหตุนี้เอง กระผมจึงได้มาอยู่กลางวงรุ่นพี่ทั้งหลายแหล่ แถมพวกรุ่นพี่ยังมองผมเหมือนจะปลุกปล้ำจะยังก็ไม่รู้ -_-;

" พวกมึง นี่โฮอินะ น้องกู " พี่ธีมเริ่มแนะนำผมให้พวกเพื่อนๆพี่แกรู้จัก

" โฮอินะเหรอ พี่ชื่อเพียวนะคร้าบบบ ^o^ ~ "

" พี่ชื่อ เมษา - - "

" พี่ชื่อ วิกเตอร์นะ ^^ "

" พี่ชื่อ เซน :p "

" พี่ชื่อ ปัน :) "

ผมโค้งลำตัวให้กับรุ่นพี่ทุกๆคน รู้สึกประหม่ายังไงก็ไม่รู้แฮะ ทำตัวไม่ถูกเลย =_= กินข้าวดีกว่า! ผมก้มหน้าก้มตากินข้าวไปอย่างเงียบๆ

" ไอ้ธีม น้องมึงน่ารักเชี่ยๆ ! "

อะไร ใครน่ารัก =_= ผมหน้าขึ้นไปมองพี่เพียวทันที แต่ดูเหมือนพี่แกจะสะทกสะท้านกับสายตาผมเลย พับผ่าสิ!

อ๊อด!~

" ไปขึ้นเรียนไป "

ผมพยักหน้าให้พี่ธีมและรีบขึ้นเรียนทันที แต่ในขณะที่ผมกำลังรีบอยู่นั้นก็ดันไปชนเข้าใครคนหนึ่ง โอ้ย~ เจ็บ T^T

" เฮ้ย! นายเป็นไรป่าวเนี่ย "

ผมเงยหน้าขึ้นไปมอง ก็พบกับผู้หญิงตัวสูงโปร่ง หน้าอย่างหล่อ เอ้ย! ทอมนี่หว่า =[]=! ผู้หญิงยังสูงกว่าผมอ่ะ!! (รู้สึกเศร้าอย่างแรง )

" เฮ้ย! นายเป็นใบ้เหรอ =O=^ "

" มะ...ไม่เป็นไรครับ "

" ว่าแต่นายชื่อโฮอินะใช่ป่ะ ^o^ "

" เอ๊ะ!? " รู้จักผมได้ไงว่ะ =_=? ญี่ปุ่นงง

" อ๊าว ก็เราอยู่ห้องเดียวกันไง เราชื่อน้ำนะ "

" อ่า น้ำ "

เย้! >o< ได้เพื่อนมาแล้วนึงคนแล้วววววว ~ แต่ว่า....ยัยน้ำสูงไปนะ =_= ดูดิผมสูงแค่ไหล่ยัยนี่เองอ่ะ

เลิกเรียน

ผมออกจากห้องเรียนมาพร้อมกับน้ำ จะกลับบ้านอยู่แล้ว ยังไม่เห็นพี่ธีมเลย=_= หายหัวไปไหนว่ะ

" โฮ จะกลับยังไงอ่ะ " ยัยน้ำเอ่ยพลางเล่นโทรศัพท์ไปด้วย ขอให้ยัยนี่ตกบันได มั่วเเต่เล่นโทรศัพท์ไม่มองทาง -_-^

" กลับพร้อมพี่ "

" มีพี่เรียนที่นี่ด้วยเหรอ "

" อืม ชื่อธีม "

" เอ้ย! พี่ธีมที่เป็นประธานนักเรียนใช่ป่ะ "

เอ่อ....พี่ธีมเป็นประธานนักเรียนด้วยเหรอเนี่ย พึ่งรู้ =O=; ไม่อยากจะเชื่อเลย นิสัยแบบนั้นจะเป็นประธานนักเรียนได้ -_-; ผมไม่ได้ตอบอะไรน้ำกลับไป ไปรอที่รถแล้วกัน

โรงรถ

แกรกๆ

ประตูมันไม่อินดี้ -_- ( ประตูล๊อค ) รันทดอีกชีวิต ผมนั่งลงข้างๆรถ ไม่มีไรทำเล้ย! จะโทรไปหาไอ้คุณพี่ธีมก็ไม่มีเบอร์อีก จบกันชีวิตนี้

~For you kitto kimi wa itsu no hika ~

ผมหยิบโทรศัพท์ตัวเองขึ้นมาดู เอ๊ะ? เบอร์ใครว่ะ ไม่คุ้นเลย

" โมชิโมชิ "

( พูดภาษาเชี่ยไรว่ะ มึงอยู่ไหน! ) ไอ้นิสัยขี้โวยวายแบบนี้มีอยู่คนเดียว -_-^

" ข้างรถพี่ธีม "

( รออยู่ตรงนั้นแหละ เดี๋ยวกูไปหา )

แล้วพี่ธีมก็วางสายไป

รอไม่ถึงสิบห้านาที ในที่สุดพี่ธีมก็โพล่หัวมาสักที เดี๋ยวของพี่เขานานจริงๆ รอจนรากจะงอกออกจากก้นอยู่แล้วเนี่ย =_=^

" พี่ธีม กว่าจะมาได้ " ผมบ่นเล็กน้อย

" ขึ้นรถ! "

แต่ดูเหมือนพี่แกจะไม่สนใจคำบ่นของเล่นสักนิด พับผ่าสิ!U_U