Love my brother ผมรักพี่ชาย

หลังจากเกิดเหตุการณ์จูบในห้องน้ำเมื่อวาน วันนี้ผมยังไม่คุยกับพี่ธีมเลย เจอหน้าพี่แกทีไรเป็นต้องหลบทุกที ก็มันเขินนี่หว่า -////- ตอนนี้ผมกำลังนั่งเล่นอยู่ที่ร้านกาแฟข้างโรงเรียน กับ น้ำ ฮากิ ( กุญแจซอลแม่มารับกลับไปตั้งนานแล้ว )
" จะสอบหล่ะ อ่านหนังสือยังว่ะ " ฮากิที่นั่งดูดนมสด อยู่ๆก็เอ่ยขึ้นมา ผมกับน้ำที่กำลังตบตีแย่งเค้กก้อนเดียวกัน เลยจำเป็นต้องหันไปสนใจคำถาม
" ก็อ่านนะ "<< ผม
" ความรู้จากสมองล้วนๆ "<< น้ำ
ทุกคนครับ อย่าใช้นิสัยเหมือนน้ำตอนสอบนะ เพราะอาจจะตกได้ -_-; ระหว่างที่ผมกำลังดูดโกโก้เพลินๆ ผมก็ดันหันไปมองที่กระจกข้างๆร้าน ผมก็พบกับชายร่างสูงที่ดูคุ้นๆ กำลังจูบอยู่กับผู้หญิงที่ดูแล้วสวยอยู่ ผมลอนสีดำสนิทปล่อยยาวไปตามแผ่นหลัง มือเล็กโอบรอบคอของชายหนุ่มตรงหน้า ผมมองไปที่หญิงสาวกับชายหนุ่มนั้นจูบกันจนเสร็จ ในที่สุดผมก็ได้เห็นใบหน้าผู้ชายกับผู้หญิงคนนั้นชัดๆสักที เฮ้ย! ผู้หญิงคนนั้น....พี่แพมนี่หว่า O.O! ส่วนผู้ชาย.... =[]=!! ผมถึงกลับชะงักที่จะดูดโกโก้ต่อเลย ผู้ชายคนนั้นมัน..พี่ธีมนี่!!! พี่ธีมกับพี่แพมจูบกัน!!! ในใจผมถึงกลับเจ็บจี๊ดเลย ก็นะ.....พี่เขาต้องชอบผู้หญิงอยู่แล้วหล่ะ ผมมันก็แค่น้องชาย ยังไงก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะคิดเกินพี่น้องอยู่แล้ว ผมพยายามสะกดกลั้นน้ำตาที่มันจะใหลลงมาในอีกไม่ช้า ผมลุกขึ้นจากเก้าอี้อย่างกะทันหันทำให้ฮากิกับน้ำหันมาสนใจผม
" โฮอินะ จะกลับแล้วเหรอ " น้ำเอ่ยขึ้น เมื่อผมเตรียมตัวจะออกจากร้าน
" อืม.....รู้สึกไม่ค่อยดีน่ะ " ผมตอบกลับน้ำด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ก่อนจะวางเงินไว้บนโต๊ะและเดินออกมาจากร้าน ทั้งตัวผมตอนนี้หนักอึ้งไปหมดเมื่อในหัวของผมนึกไปถึงเมื่อเหตุการณ์เมื่อกี้ พี่ธีมกับพี่แพมคบกันงั้นเหรอ? คำถามมากมายที่ก้องอยู่ในหัวผม ผมโบกรถแท็กซี่ที่ขับผ่านมาพอดีพร้อมกับบอกทางไปบ้าน รถขับแล่นไปเรื่อยๆ ส่วนผมก็ห้วนไปคิดถึงเรื่องพี่ธีม ทั้งที่พี่ธีมพึ่งจูบกับผมไปเมื่อวาน แต่วันนี้กลับมาจูบกับผู้หญิงคนอื่นหน้าระรื่น ยิ่งคิดก็ยิ่งเจ็บ เจ็บจนอยากจะร้องไห้......
 
ยี่สิบนาทีผ่านไป......
ผมส่งเงินให้กลับคนขับแท็กซี่ก่อนจะเดินเข้ามาในบ้านอย่างเอื่อยๆ ป้านานะมายืนต้อนรับอยู่ที่หน้าประตู ผมยกมือขึ้นไหว้ท่านก่อนจะเดินขึ้นไปบนห้อง แต่ระหว่างขึ้นบันไดก้าซังก็ลงมาพอดี
" สวัสดีตอนเย็นครับ ก้าซัง "
" เป็นอะไรรึป่าวลูก "
" ป่าวครับ ขอตัวนะครับ "
ผมก้มหัวให้ก้าซัง แล้วเดินเข้าห้องไป
แอ๊ดดดดด~
เฮ้อ~ ดีจัง ที่พี่ธีมยังไม่กลับมา ยังไม่พร้อมจะเจอหน้าอยู่ด้วย U_U หลังจากทำภารกิจส่วนตัวเสร็จผมก็ลงมาทานข้าวข้างล่าง พี่ธีมเองก็นั่งรออยู่ที่โต๊ะอาหารอยู่ก่อนแล้ว ผมเดินผ่านพี่ธีมมานั่งข้างก้าซัง ทั้งที่ปกติผมจะนั่งข้างพี่ธีม
" ทำไมไม่นั่งกับพี่ธีมหล่ะลูก "
" อาหารที่ผมชอบอยู่ตรงนี้ " แถได้อีกตู =_=
" จ้ะๆ ^^ " ก้าซังคุยกับผมก็ลุกขึ้นตักข้าวให้กับทุกคน
เมื่อโต้ซังเห็นว่าผมนั่งข้างก้าซัง เลยจำใจต้องไปนั่งข้างลูกตัวเองแทนผม พี่ธีมเองก็มองมาที่ผมอย่างไม่เข้าใจ เฮอะ! เห็นหน้าพี่แกทีไร ภาพเมื่อตอนเย็นก็เข้ามาตอกย้ำผมทุกที
แหมะ.....
น้ำตาหยดแรกใหลออกมาระหว่างที่ผมกำลังนั่งกินข้าว ใหลจนได้..... สุดท้ายก็กลั้นไม่อยู่ ซึ่งแน่นอนว่าเมื่อหยดแรกมันใหล หยดต่อไปมันก็ต้องใหลตามมา....
" โฮอินะ เป็นอะไรลูก " ก้าซังกระซิบที่ข้างหูผม ผมตอบไม่ได้หรอกว่าผมเป็นอะไร เพราะตอนนี้ผมไม่ไหวแล้วจริงๆ ผมรวบช้อนส้อมและลุกจาเก้าอี้ ทั้งที่พึ่งกินไปได้แค่สองคำเท่านั้น
ผมเดินออกมาอยู่ที่สวน สายตาเหม่อมองไปบนท้องฟ้า ดางดาวมากมายต่างส่องแสงพราวระยิบระยับดูสวยงามสดใส แต่ทำไม....ผมดูมันแล้ว....มันข่างหม่นหมอง
ตึก.....ตึก....ตึก
" โฮอินะ มาทำอะไรตรงนี้หล่ะลูก "
ผมเงยหน้าขึ้นไปมองก้าซัง ที่มายืนอยู่ตรงหน้าผมตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ น้ำตาที่ผมไม่คิดว่ามันจะใหลออกมาอีก ก็ใหลออกมาอีกครั้ง ก้าซังอึ้งเล็กน้อยที่เห็นว่าผมร้องไห้
" ไม่เป็นไรนะลูก ก้าซังอยู่ตรงนี้แล้ว " ก้าซังว่าจบก็ตรงเข้ามากอดผม
" ก้าซัง ฮึก ....ผมเจ็บ "
" ระบายออกมาเลยลูก "
" ผมรักเขา....แต่ผมรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ ความสัมพันของผมกับเขาคงเป็นได้แค่พี่น้อง ฮึก ฮือ "
ผมระบายทุกอย่างที่อยู่ในใจให้ก้าซังฟังพร้อมกับร้องไห้ไปด้วย ยิ่งระบาย....ใจของผมก็ยิ่งเจ็บ พอยิ่งเจ็บ น้ำตาผมก็ยิ่งใหล
" โฮอินะ...ลูกชอบใคร บอกก้าซังได้ไหม "
ผมถึงกลับอึ้งกับคำถามของก้าซัง ถ้าผมบอกไปว่าผมชอบพี่ธีม ....ก้าซังจะรับได้รึป่าวนะ .... เมื่อได้ดังนั้น ผมเลยเลือกที่จะตอบคำถามของก้าซัง ผมไม่อยากปิดบังก้าซัง
" ผมชอบ....พี่ธีม "
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
ผมเดินขึ้นมาบนห้องด้วยท่าทีเหนื่อยๆ เมื่อนึกถึงคำพูดของก้าซังก็มีกำลังใจขึ้นเยอะ เพราะก้าซังไม่ห้ามว่าผมจะคบหรือจะชอบพี่ธีม ก้าซังเขาเพียงแค่อวยพรให้....พี่ธีมเองก็ชอบผมเหมือนกัน
^^  เมื่อผมเดินเข้ามาในห้องก็พบว่าพี่ธีมกำลังนั่งกระดิกเท้าอยู่ที่เตียงตัวเอง พร้อมกับมองมาที่ผมด้วยแววตาที่ดูก็รู้ว่ากำลังหงุดหงิดแค่ไหน ผมยืนมองพี่ธีมด้วยแววตาราบเรียบ เอาสิ! จะด่าอะไรมา เชิญเลย จะเถียงให้ดู -_- ^!
" เมื่อตอนกินข้าวเป็นอะไร "
" ................ "
" ถามแล้วไม่ตอบเหรอมึง " พี่ธีมว่าพลางตรงเข้ามาบีบข้อมือผม เจ็บนะ!
ผมพยายามสะบัดมือ ออกจากมือพี่ธีม แต่ก็ไร้ผลเพราะพี่ธีมไม่ยอมปล่อยข้อมือผม พี่ธีม.....ต้องการอะไรจากผม ผมมองหน้าพี่ธีม ขอบตาร้อนผ่าวพร้อมกับที่น้ำตาค่อยๆใหลออกมากระทบกับมือพี่ธีม ผมยังทำใจไม่ได้.....ทำใจไม่ได้จริงๆ
" มึง...ร้องไห้ทำไม "
" ผมรู้ว่าผมไม่มีสิทธิ์! " ผมโวยขึ้นมาทันทีพร้อมกับสะบัดมือ ออกจากมือพี่ธีม เดินถอยห่างจากพี่ธีมสองก้านเพื่อรักษาระยะห่าง ใช่! ผมจะบอกให้พี่ธีมเค้ารู้ว่าผมคิดยังไง รู้สึกยังไง ผมรู้ว่าผมไม่สมควรเรียกร้องอะไร เพราะผมกับพี่ธีมเองก็ไม่ได้เป็นอะไรกัน เป็นแค่พี่น้อง ผมเองก็รู้สึกเจ็บใจ ผมเป็นอะไรสำหรับเขา นึดอยากจูบก็จูบ แต่พี่เขาก็ยังไปจูบผู้หญิงคนอื่น ถ้าพี่ธีมเข้าใจความรู้สึกผมสักนิด.....ทุกอย่างจะไม่เป็นแบบนี้ ผิดเหรอ....ที่ผมเอง...ก็อยากให้คนที่ผมรักมอบสัมผัสชวนฝันให้ผมเพียงคนเดียว....
" ไม่มีสิทธ์อะไร กูไม่เข้าใจ "
" พี่ไม่เข้าใจอยู่แล้วหล่ะ....ก็ผมน่ะ....ชอบพี่ธีมอยู่แค่ฝ่ายเดียวไงหล่ะ "
พี่ธีมถึงกลับอึ้งกับคำพูดของผม ต่อให้พี่ธีมเกลียดผม ผมก็ไม่แคร์ แต่อาจจะดีด้วยซ้ำ ผมจะได้ทำใจได้ง่ายขึ้นหน่อย
" มึงล้อเล่นใช่ไหม " พี่ธีมเริ่มเดินเข้ามาใกล้ผมก่อนจะจับไหล่ผมแน่น
" ผม ม่ะ .... "
เสียงของผมขาดหายไปเมื่อร่างสูง มอบจูบให้อย่างไม่ทันได้ตั้งตัว ดวงตาทั้งสองข้างของเบิกกว้าง ผมมือขยุ่มไปที่เสื้อของพี่ธีม ผมร้องประท้วงอยู่ในลำคอแต่พี่ธีมไม่ยักกะถอนจูบแต่กลับหนักหน่วงในการจูบผมยิ่งขึ้น พี่ธีมดันผมให้นอนราบไปกับเตียงพร้อมกับขึ้นคร่อมผมทั้งที่ยังไม่ได้ถอนจูบ ร่างกายไม่ยอมเชื่อฟังผมเลย ทั้งที่ผมควรจะผลักพี่ธีมออกไป แต่ผมกลับ....ทำได้แค่โอบรอบคอเค้าเพียงแค่นั้น
" พี่ก็รักโออินะ " เสียงทุ้มที่กระซิบอยู่ที่ข้างหูผม มันช่างแหบพ่าดูน่าหลงใหลแปลกๆ ร่างสูงก้มลงไซร้ไปที่ซอกคอผมและไล้ลงมาเรี่อยๆ หัวใจของผมเริ่มเต้นแรงมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อโดนสัมผัสชวนฝัน ผมปล่อยให้เลยตาม ถึงรู้ว่ามันผิด ผมก็เข้าใจ และยินดีที่จะปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ ขอแค่วันเดียว.....ที่ผมจะปล่อยให้มันผิด
พี่ธีมก้มลงดูดเม้มที่ซอกคอผมจนเกิดรอยแดงเป็นจ้ำๆ มือหนาค่อยๆปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตผมออกทีละเม็ดก่อนจะจับผมถอดเสื้อผ้าและโยนเสื้อกองผมไปกองกับพื้น
" ผิวขาวชะมัด " พึ่งสังเกตเหรอไอ้พี่ธีมบ้า >_< แล้วทำไมผมต้องให้เขาสังเกตด้วยเนี่ย
อ้ากกกก!~ เขิน >///<
พี่ธีมเงยหน้าขึ้นมายิ้มให้กับผมก่อนจะก้มลงใช้ลิ้นเลียที่ยอดอกผม พี่ธีมใช้ลิ้นเก่งมากจนตอนนี้ จุดอ่อนไหวของผมเริ่มตื่นตัวขึ้นมาซะแล้ว เสียวชะมัด  >_<
" อื้อ อ๊า " ผมเผลอครางออกมาไม่รู้ตัว รีบเอามือปิดปากตัวเองทันที พี่ธีมหัวเราะหึๆในลำคอพร้อมกับใช้มือสัมผัสไปทั่วร่างกายของผมไล้มาคลึงที่จุดอ่อนไหวที่แข็งเป้นไตแล้ว ยิ่งพี่ธีมลูบมันเท่าไรผมก็รู้สึกเสียวมากขึ้นทุกที จะเล่นแบบนี้อีกนานไหมเนี่ย มันสยิวนะ ไอ้พี่บ้า!!
" มึงจะไม่ถอดเสื้อกูบ้างเหรอ " ผมถึงกับสะดุ้ง พามือสั่นๆของตัวเองค่อยๆถอดชุดนักเรียนของพี่ธีมออกอย่างช้าๆ รูปร่างได้สัดส่วน กำยำหน้าท้องแบบราบแอบมีกล้ามหน้าท้องเล็กน้อย ผมมองหุ่นพี่ธีมอย่างนึกอิจฉา จะหุ่นดีไปไหนเนี่ย ผมใช้มือตัวเองลูบไปที่แผลงอกกว้างของพี่ธีมอย่างลืมตัว นึกขึ้นได้อีกทีมือผมก็ไล้ไปอยู่ตรงเป้าพี่ธีม เป้าพี่ธีมตุงมาก เหมือนกับว่าไอ้สิ่งที่ถูกปกปิดอยู่ภายในกางเกงมันอยากจะออกมาเสนอหน้าอยู่ด้านนอกเต็มที่
พี่ธีมยิ้มมุมปากพลางเอื้อมมือมาถอดกางเกงผม ดีที่ผมจับมือพี่ธีมไว้ทัน ไม่งั้นผมโป๊แน่นอน
" พี่ธีมจะทำไรอ่ะ!! "
" เอากับพี่ไหมน้อง "
ช่า >//////<!!
หน้าผมเเดงขึ้นมาทันทีเมื่อเจอคำนั้นของพี่ธีม แต่ผมยังไม่ทันได้ตอบอะไร พี่ธีมก็ถอดกางเกงผมออกเป็นที่เรียบร้อย สรุปตอนนี้ผมโป๊เต็มสตรีมแล้วครับ -_- ไม่น่าเผลอเลยตู พี่ธีมลูบไล้อยู่ที่จุดอ่อนไหวของผม พร้อมกับค่อยๆชักขึ้นชักลง ตัวผมเกรงไปหมด เสียวมาก มันเป็นความรู้สึกที่ผมไม่เคยมีมาก่อน
" เสียวไหม "
" อ๊า พี่ธีม อ๊ะ~ "
พี่ธีมชักว่าวให้ผมไม่พอพี่แกใช้นิ้วสอดไปที่ช่องทางด้านหลังของ ความรู้สึกแรกที่โพล่มาคือ ผมเจ็บ T^T!! เจ็บมาก เจ็บสุดเกินจะบรรยาย เจ็บจนแถบจะไม่มีอารมณ์ร่วม น้ำตาผมเริ่มคลอมันเจ็บ จุก เสียวนิดเดียวจนแถบไม่มีเลยด้วยซ้ำ
" พี่ธีมผมเจ็บ.... "
" อดทนหน่อยนะ โฮอินะ "
พี่ธีมถอดกางเกงของตัวเองออกเผยให้เห็นแก่นกายที่มีขนาดใหญ่จนผมแอบหวั่นนิดๆ พี่ธีมจับขาผมแหวกออกก่อนจะดันตัวเองมาอยู่ระหว่างขาผมพร้อมกับจับแก่นกายตัวเองสอกเสียดเข้ามาในช่องทางด้านหลังของผม!!
" โอ้ย พี่ธีมเจ็บ เอาออกไป ผมเจ็บ!!!~~ "
" อย่าเกรง เดี๋ยวจะชินเอง "
พี่ธีมค่อยขยับสะโพกอย่างช้า ตอนนี้ผมเจ็บมาก เจ็บสุดๆไปเลย น้ำตาผมใหลพรากเลย พี่ธีมขยับสะโพกให้เริ่มเร็วขึ้น ยิ่งเร็วมากเท่าไรผมก็ยิ่งเจ็บมากขึ้นเท่านั้น
" อ๊ะ พี่ธีม เจ็บอ่ะ "
" เดี๋ยวก็ชิน "
"อ๊ะ อ๊า อ๊ะ~ " จากเมื่อก่อนที่เจ็บแถบตาย แต่ตอนนี้ผมเริ่มเสียวแล้วหล่ะ ทำไมมันเสียวแบบนี้ว่ะ แล้วไอ้ความรู้สึกแปลกนี่มันมาจากไหน
" แน่นชะมัด "
" อ๊า พี่ธีมผมไม่ไหวแล้ว "
" ไปพร้อมกันนะ "
พี่ธีมขยับสะโพกไปสองสามครั้งก็ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้ามาในตัวผมพร้อมกับที่ผมเองก็ปล่อยออกมาด้วยเช่นกัน พี่ธีมล้มตัวมานอนลงบนตัวผม เสียงหอบหายใจถี่ๆฟังแล้วดูยั่วยวนดีนะ ผมหลับตาลงช้าๆ วันพรุ่งนี้ผมกับพี่ธีมจะกลับไปเป้นพี่น้องเหมือนเดิม แต่ผมจะคิดกับพี่เขาให้เป็นเหมือนได้รึป่าว นั่นก็อีกเรื่องนึง.....