Love my brother ผมรักพี่ชาย

( โฮอินะ )
วันจันทร์ เวลา15:40 p.m ณ. หอประชุม
" สวัสดีครับน้องๆ ทุกคน วันนี้ที่พี่เรียกประชุมเพราะวันพรุ่งนี้ นักเรียนชั้น ม.4 ทุกคนจะเริ่มเข้าค่ายปฐมนิเทศกันนะครับ "
ผมมองไปที่พี่ธีม ที่กำลังอธิบายเรื่องการเข้าค่ายปฐมนิเทศ เมื่ออาทิตย์ที่แล้วผมยังจำได้ดีกับเรื่อง.....จูบ แต่ผมรู้สึกว่าพี่ธีมจะจำเรื่องจูบนั้นไม่ได้ยังไงก็ไม่รู้ เพราะพี่เขาไม่พูดเรื่องนั้นอีกเลย......
" เข้าใจกันแล้วใช่ไหมครับ "
" ครับ/ค่ะ "
" แยกย้ายได้ " นักเรียน ม.4 ต่างลุกขึ้นยืนและเดินออกจากหอประชุมไป เหลือเพียงผมเท่านั้นที่ยังนั่งอยู่ ยัยน้ำไม่ต้องพูดถึง มันเดินออกจากหอประชุมไปกับสาวเรียบร้อยแล้ว =_=
" โฮอินะ ยังไม่กลับบ้านอีกเหรอ ^_^ "
ผมหันหน้าไปตามเสียงก็พบกับ เบล ยืนอยู่ด้านหลังผม หมอนี่ยังไม่กลับบ้านอีกรึไง ถึงได้มายืนทำหน้าตากวนประสาทอยู่แบบนี้ -_-
" รอพี่น่ะ เบลยังไม่กลับอีกเหรอ "
" ยังหรอก เดี๋ยวเราอยู่เป็นเพื่อนนะ ^^ "
ผมพยักหน้าให้เบลก่อนจะหยิบหนังสือการ์ตูนขึ้นมาอ่านเล่น อ่านไปได้สักพักรู้สึกเหมือนกำลังโดนใครจ้องอยู่ยังไงก็ไม่รู้ -_-; ผมเลยเงยหน้าจากหนังสือการ์ตูนมองไปตามความรู้สึกที่ถูกจ้อง พบว่า! เบลจ้องผมอยู่ -_-
" หน้าเรามีอะไรติดอยู่เหรอ -_-; " ผมเอ่ยถามพลางใช้มือลูบน่าตัวเอง
" ไม่มีอะไรติดหรอก เรามองนาย เพราะนายน่ารักดี ^^ "
รู้สึกถึงรัศมีเกย์พุ่งพวยมาที่ผมยังไงไม่รู้แฮะ =_= เอ๊ะ รึว่าผมจะคิดไปเอง นานแล้วนะเนี่ย ยังไม่เห็นหัวพี่ธีมเลย
" น้องโฮอินะยังไม่กลับบ้านอีกเหรอ " พี่เซนที่กำลังจะเดินผ่านไปเอ่ยถามขึ้น
" รอพี่ธีมครับ " ผมตอบกลับไป พี่เซนพยักหน้าแล้วเดินจากไป
หมับ!
" โฮอินะ กลับบ้าน!!! "
จู่ๆ ข้อมือของผมก็ถูกกระชากโดยใครบางคนพร้อมกับเสียงตะโกนที่แสนจะดุดัน แน่นอนว่าจะเป็นใครไม่ได้นอกจาก......พี่ธีม!! ผมก้มลงหยิบกระเป๋าของตัวเองขึ้นมาและเป็นจังหวะเดียวที่เบลก็ลุกขึ้นมาด้วยเช่นกัน ทำให้เราสองคนชนกัน ผมเซแถบล้มแต่ดีที่เบลคว้าข้อมือผมไว้ไม่ให้หงายหลัง เกือบไปแล้วไหมตู UoU~
" โฮอินะ เรากลับก่อนนะ ^_^ " เบลโบกมือให้ผมและเดินออกจากหอประชุมไป
" อ่อยไปทั่วนะมึง!! " พี่ธีมว่าจบก็เดินปึงปังออกจากหอประชุมไป ปล่อยให้ผมยืนงงอยู่คนเดียว อ่อย.....อ่อยมันมีความหมายว่าอะไรว่ะ -_-? ไม่ได้แกล้งโง่นะ ผมไม่รู้จริงๆ ( ก็ผมพึ่งเคยมาอาศัยอยู่ที่ไทยนี่หว่า )
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 
หลังจากกลับมาถึงบ้าน พี่ธีมก็ฟึดฟัดขึ้นห้องไปเลย อะไรของเขาว่ะ -_- วันนี้ก้าซังกับโต้ซังไม่อยู่เพราะไปดูงานที่ลำปาง เป็นเวลาสองอาทิตย์ นานสุดๆกว่าจะกลับมา ผมเดินขึ้นข้างบนเข้าไปในห้องนอน ก็พบว่าพี่ธีมกำลังเล่นคอมอยู่ ปล่อยให้เขาเล่นไปเถ๊อะ ผมเดินไปวางกระเป๋านักเรียนที่มุมห้องก่อนจะเดินมาที่ตู้เสื้อผ้า ผมค่อยๆปลดกระดุมเสื้อนักเรียนออกทีละเม็ด
" อ่อยไอ้เบลยังไม่พอ ยังมาอ่อยกูอีกรึไง "
" พูดเรื่องอะไรของพี่ ผมไม่ได้อ่อยใครสักหน่อย " ถึงไม่รู้ว่าอ่อยมันมีความหมายว่าอะไรก็เถอะ ถือว่าไม่ได้อ่อยแล้วกัน
" นี่มึงยังจะกล้าเถียงกูอีกงั้นเหรอ!! " พีธีมเอ่ยพลางบีบไหล่ผมจนเจ็บไปหมด ผมมองไปที่พี่ธีมพลางส่งสายตาบ่งบอกว่าผมเจ็บ แต่...พี่ธีมกลับยิ่งบีบไหล่ผมแน่นขึ้นกว่าเดิม โอ้ย~ ไหล่จะหลุดแล้ว T^T
" โอ้ย~ พี่ธีมผมเจ็บ!! "
" เจ็บน่ะสิดี มึงจะได้ไม่ต้องไปอ่อยใครอีก!!! "
" ผมไม่ได้ อ่ะ!!! OxO "
เสียงของผมขาดหายไปเมื่อริมฝีปากของผมถูกปิดด้วยริมฝีปากของร่างสูงตรงหน้า พี่ธีมจูบผมอีกแล้ว!!! ผมพยายามดันพี่ธีมออกไป แต่พีธีมกลับรวบข้อมือผมไว้พร้อมกับระดมจูบให้หนักหน่วงยิ่งขึ้น ผมเลยจำใจปล่อยให้พี่แกจูบจนพอใจ จากนั้นพี่ธีมก็ค่อยๆถอนจูบผมอย่างช้าๆพลางมองมาที่ผมอย่างอึ้งๆ ผมนี่น้ำตาร่วงแหมะเลยครับ พี่เขาทำแบบนี้กับผมทำไม ....
" กู .... ไม่ได้ตั้งใจ "
" พี่.....ทำแบบนี้ทำไม "
" กูไม่อยากให้อ่อยใครโยเฉพาะกับไอ้เบล ถ้าอยากอ่อย มาอ่อยกับกูคนเดียว!!! "
" อ่อย -_-? " ผมทำหน้าสงสัย พี่ธีมมองผมอย่างเอือมๆ ก่อนจะเอ่ยประโยคถัดมา
"i ran "
โอเคซึ้ง พอจะเข้าใจแล้วหล่ะว่าอ่อยคืออะไร ผมเป็นคนแบบนั้นซะที่ไหนหล่ะ ยังไม่เคยอ่อยใครเลยนะเฟ้ย -_-^!!!
*****************
- i ran =เสเพล,ให้ท่า