Love my brother ผมรักพี่ชาย

" ก้าซัง จะย้ายไปอยู่ที่ไทยจริงๆเหรอครับ-_-; "
ผมเริ่มกระเง้ากระงอดเมื่อรู้ว่าก้าซังจะพาผมระเหระหนไปอยู่กับสามีใหม่ที่ประเทศไทย อยู่ญี่ปุ่นก็ดีอยู่แล้วจะย้ายไปทำไม ชิส์! -_-^ ถึงผมจะเคยเห็นหน้าโต้ซังใหม่แล้วก็เถอะ
" ไม่เอาน่าโฮอินะคุง มาช่วยก้าซังเก็บของดีกว่านะ^o^ "
ก้าซังไม่ได้สนใจกับคำพูดของผม แต่กลับหันไปสนใจกับการเก็บของต่อ พับผ่าสิ! สวัสดีครับทุกคน ^_^ ผมชื่อโฮอินะ เป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น โต้ซังผมเป็นคนญี่ปุ่น ก้าซังผมเป็นคนไทย โต้ซังผมทิ้งก้าซังไปมีเมียใหม่ปล่อยให้ผมกับก้าซังอยู่ที่ญี่ปุ่นเพียงลำพัง จนวันหนึ่งก้าซังได้พบรักกับโต้ซังคนใหม่ที่เป็นคนไทยเหมือนกันและโต้ซังคนใหม่ก็จะให้ผมกับก้าซังไปอยู่ที่ประเทศไทย ซึ่งผมบอกได้เลยว่าไม่อยากไป T^T
บรื้น~~
" โฮอินะคุง โต้ซังมารับแล้วลูก^o^ " ก้าซังว่าจบก็ขนของออกไปนอกบ้าน เฮ้อ~ ผมหยิบของใช้กับกระเป๋าตัวเองออกไปด้านนอก ก็พบว่าโต้ซังคนใหม่กับก้าซัง กำลังกระหนุงกระหนิงกันอยู่ พวกเขาจะเห็นไหมว่าผมก็ยืนอยู่ด้วย -_-;
" นี่ลูกชายของนุชเองค่ะ โฮอินะทักทายโต้ซังหน่อยสิลูก^^ "
" สวัสดีครับ....โต้ซัง^^; " ฝืนยิ้มให้สุดๆ -_-;
" งั้นก็ไปกันเถอะ " โต้ซังว่าจบก็เดินนำผมกับก้าซังไปขึ้นรถ
@ประเทศไทย
เสียงจ้อกแจ้กคุยกันเสียงดังจนฟังไม่ได้สรรพ-_- นี่นะเหรอประเทศไทย จะว่าไประเทศไทยก็สวยดีนะผมว่า ^^
" โฮอินะ ตามก้าซังมาสิลูก เดี๋ยวหลงนะ "
ผมเดินตามก้าซังออกมาจากสนามบิน ก็พบกับรถBMWสีขาวจอดเด่นเป็นสง่าพร้อมกับมีผู้ชายตัวสูงโปร่ง ผิวขาวสะอาด รูปหน้าเรียวโค้งคมสวย ดวงตาคมเข้มสีดำสนิท จมูกโด่งคมเป็นสันรับกับริมฝีปากบางชมพูอ่อนๆ ตัดผมรองทรงสูง กำลังยืนหน้าบูดอยู่ข้างรถ เพราะมีไอ้บ้านี่ยืนอยู่มั้งรถมันถึงไม่น่าขึ้นเอาซะเลย -_-
" นุชครับ นี่ลูกชายผมชื่อ ธีม^^ "
โต้ซังว่าพลางผายมือไปทางผู้ชายคนนั้น หะ! ลูกชาย!! มีลูกติดด้วยเหรอเนี่ย O_O!!
" หวัดดีจ้ะธีม นี่ลูกน้า ชื่อ โฮอินะ^_^ "
" ครับ "
หมอนั่นตอบกลับแม่ผมเสียงเรียบ เฮอะ! เป็กเด็กซะป่าว พูดกับผู้ใหญ่ไม่ดีเลย =_=^ หลังจากที่แนะนำตัวพอเป็นพิธี ก็พากันขึ้นรถไปที่ไหนสักแห่ง...
ยี่สิบนาทีผ่านไป.....
เบื้องหน้าของผมคือบ้านหลังใหญ่สไตร์ยุโรปสีขาว มีสนามหญ้าหน้าบ้านที่กว้างอยู่พอควร โอ้! มันใหญ่มาก *O* ผมรีบเดินเข้าไปในบ้านทันที ข้างในก็ใหญ่แถมยังสวยอีกต่างหาก นี่มันบ้านหรือวังกันแน่ว่ะเนี่ยยยย!!!~
" โฮอินะ เอาของไปเก็บข้างบนไปลูก^^ "
" ก้าซัง แล้วผมจะนอนห้องไหนอ่ะ "
" นอนห้องกูนี่แหละ "
ผมรีบหันหน้าไปตามเสียงอันกวนประสาท ก็พบกับพี่ธีมที่ได้ศักดิ์เป็นพี่ผมไม่นานมานี้ ก็มันเกิดก่อนผมอ่ะ-^- ผมพยายามทำความคุ้นชินกับเขาแล้วนะ แต่ดูเหมือนไอ้คุณพี่ธีมจะไม่ค่อยอยากคุ้นชินกับผมสักเท่าไร -_-
ผมพยักหน้าให้พี่ธีมก่อนจะเดินหิ้วสัมภาระขึ้นตามพี่แกไป ชิส์! บ้าอำนาจที่สุด -_-^!!
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
 
" เตียงนั้น เตียงมึง-_- "
ผมมองไปตามนิ้วพี่ธีม ก็พบกับเตียงที่อยู่ชั้นสอง (มันเป็นเตียงสองชั้นน่ะครับ ) ผมพยักหน้าให้พี่ธีมก่อนจะเอาเสื้อผ้าตัวเองจัดใส่ในตู้เสื้อผ้า ( แน่นอนว่าเป็นตู้เสื้อผ้าตู้เดียวกับพี่ธีม )
" มึงฟังภาษาไทยรู้เรื่องไหม-_- " พี่ธีมเอ่ยถามพลางนั่งลงบนเก้าอี้หน้าคอม
" ก็พอรู้เรื่องครับ-_- "
" นี่กูต้องเป็นพี่มึงจริงๆเหรอว่ะ "
" ก็ไม่รู้สิครับ "
" นี่มึงกวนตีนกูเหรอ-_-^ "
" กวนตีนคือไรครับ-_-? "
" สัสเอ้ย!! "
แล้วไอ้คุณพี่ธีมมันก็ตรงเข้ามากระชากคอเสื้อผม ก็ผมไม่รู้จริงๆหว่า=O= ว่ากวนตีนมันคืออะไร ผมพยายามดันพี่ธีมออกไปให้ห่างแต่ดูเหมือนว่าพี่แกจะแรงเยอะกว่าผม
" ปล่อยผมนะ พี่ธีม!! " ผมว่าพลางแงะมือพี่ธีมออกจากคอเสื้อ
" นี่มึงจะมีเรื่องกับกูจริงๆ ใช่มะ!!! "
" ผมไปหาเรื่องพี่ธีมตอนไหน! " ไอ้บ้าเอ้ย! อยู่ดีๆก็มาทำร้ายร่างกาย =[]=!!
" ก็ตอน กวนตีนคือไร ไง!! "
" ก็ผมไม่รู้จริงๆนี่หว่า! ผมพึ่งเคยมาประเทศไทย แล้วจะไปรู้เหรอว่ากวนตีนคืออะไรน่ะ!!! "
พี่ธีมชะงักเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆปล่อยมือออกจากคอเสื้อผม แคกๆ! @o@ เกือบตายแล้วไหมหล่ะตู TOT อยู่กับไอ้พี่ธีมบ้านี่นานๆมีหวังผมได้ตายแน่ ผมมองพี่ธีมอย่างเคืองๆ แต่พี่แกไม่ยักกะสนใจที่จะขอโทษผมสักนิด ให้ตายเถอะ! นี่พระเจ้าเล่นตลกอะไรส่งให้ผมมาอยู่กับคนบ้าเนี่ย TT^TT โฮอินะอยากกลับญี่ปุ่นนนนนนนน!!!!~~~~
" มึงจะยืนบื้ออยู่อีกนานไหม-_-^! " อะไรว่ะอยู่ดีๆก็มาตะโกนใส่ U_U
" แล้วพี่จะให้ผมไปไหนหล่ะ "
" ไปกินข้าวไง รึว่ามึงจะไม่กิน "
" กินดิ "
" ตามลงมา!!!! "
เผด็จการที่ซู้ดดดดดดดดดด!!!! TToTT