battle สงครามมรณะ

battle เป็น นิยาย เกียวกับสงครามใน หมู่ชาวแก๊ง ในยุค
 สงครามมรณะ หรือ Battle ในยุคนั้นไม่มีประเทศ หรือเมืองต่าง ๆ
เป็นยุคที่ ชาวแก๊งปกครอง 
ไม่มีอาวุธ สู้กันด้วยหมัด ใครชนะก็ได้ดินแดนเพิ่มหรือได้ขยาดดินแดน
ทุก ๆ 1 สับดา จะมีการ วอระหว่างแก๊งต่าง ๆ เพื่อชิงดินแดงระหว่างกัน
ถ้าสงใจ ก็ ลองอ่านกันดู ลองเขียนเล่น ๆ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ตอนที่1 ก่ิอตั้งแก๊ง
          
 
 
             บนท้องฟ้าที่มืดมิด ระบนถนน ที่เต็มไปด้วยผู้คน มีเหล่าชายที่ออกมาปะทะกัน เพื่อแย่งชิงดินแดน พวกเขาเรียกตัวเองว่าแก๊ง ระการต่อสู้มีกติกา คือห้ามใช้อาวุธ สู้กันต่อน่า หรือเรียกว่า การbattleวอ ทุกสับดา จะมีการ วอ 
 
          
             ระมีชายหนุ่ม ผู้หนึ่ง ชื่อว่า จอร์จ แฮงลี่  มีความฝันที่อยากจะปกครองทุก ๆ เมือง ระเป็นราชาbattle แต่เขาไม่มีแก๊ง แต่มีเพื่อนรวมอุดมการกับเขา ชื่อว่า ไมค์ แองเจ พวกเขาเป็นเพือนสนิทกันละจะรวมผลสร้างแก๊งขึ้นมา จอร์จ ละ ไมค์ ได้ออกตามหาผู้รวมอุดมการ ซึ่งในคืนนั้นมีการ แบคเทิล กัน จอร์จ บอกกับไมค์ ว่า "ไมค์วันนี้เราต้องหาผู้รวมอุดมการให้ได้"
                             "ได้สิเพื่อน แต่เราจะเริ่มจากใคร ละเราจะรู้ได้ไงว่าใครมีสีมือ พอจะรวม แก๊งเราได้" (ไมค์)//
"นั้นสิ" (จอร์จ)//
 
 
เอ๊ะ นั้นมีการแบคเทิลกัน ไปดูกันเถอะ (ไมค์)// จอร์ด โหดูชายผู้นี้สิมีสีมือมากไปถามเขาเข้าร่วมแก๊งกัน (จอร์ด) "นาย ๆ มาเข้าร่วม แก๊งเราไมเราอยากได้นายเข้าร่วมกับเรา " // ชายผู้นั้นตอบว่า "นายเป็นใคร อยากได้ข้าเข้าแก๊ง ถ้าอยากได้ข้าจิง ๆ ก้มาสู้ กับ ข้าให้ชนะ ข้าถึงจะเข้าร่วม แก๊ง"
"ได้สิ แต่ถ้าชนะนายต้องเข้าร่วมแก๊งกับเราจิง ๆ นะ " 
" ได้ ๆ " 
           การแบคเทิลวอ ก็ได้เริ่มขึ้น จอร์จ ผู้ที่ไม่มีใครรู้จัก ปะทะ ชายหนุ่มที่ชื่อว่า แบคโฮ (เป็นหัวหน้าแก๊งเดอะดาส) // ไมค์บอกจอร์จว่า จะดีหรอเห็นที่จะเสียเปียบ เจ้าแบคโฮ นายตัวเตี้ยกว่า เจ้าแบคโฮ เราว่าจอร์จอย่าสู้เลยหาคนอื่น ก็ได้ " จอร์จตอบ "ไม่ได้หรอกไมค์ ถ้าเราอยากมีแก๊งที่ยิ่งใหญ่ระปกครองเมื่องทุก ๆ เมื่องต่อให้ ผู้ต่อสู้จะ น่ากลัวขนาดไหนเราก้ต้องสู้ เพราะเราเลือกทางเดินของเราแล้ว เราครัวทำให้ดีที่สุด" จอร์จ ตอบอย่างมั่นใจ
 
การต่อสู้ก็เริ่มขึ้น คนก็เริ่มมามุงดู กัน แบคโฮ ออกหมัดแรกไส่ จอร์จเข้าจัง ๆ จอร์จสวนหมัดกับไปเข้าแก้มของ แบคโฮ แรกหมัดกันได้สักพัก จอร์จก้เริ่ม หายใจแรงขึ้น แบคโฮ ออกหมัดเข้ามาอีก จอร์จ ก็ล้มลงไป แต่จอร์จก็พยายาม ลุกขึ้นมา แต่ก็โดนเตะลงไปนอนที่พื้น อีกครั้ง เลือดไหล่เต็มตัวจอร์จ เต็มไปหมด แต่จอร์จก็ยังไม่ ถอดใจ พยายามลุกขึ้นมา แต่ก็โดนเหมือนเดิม จนเวลาผ่านไป เกือบ 40 นาที แบคโฮ ก้เริ่มเหนื่อย ละยอมรับในความอดทนของ จอร์จ แต่ แบคโฮก็ยังไม่เข้าร่วมกับจอร์จ ยังแตะจอร์จ ที่เลือดเต็มตัวเต็มพื้นถนน แต่จอร์จก็กัดฟัน ครั้งสุดท้ายลุกขึ้นมา แบคโฮ พูดว่า"เจ้า ข้าขอยอมรับในความอดทน แต่อย่างที่พูดไปถ้าเจ้าชนะข้าไม่ได้ ข้าก้ไม่เข้าร่วมกับเจ้า" จอร์จเลยพูดกับไปว่า "เราจะทำให้นายยอมรับเราให้ได้ ไม่ว่าจะล้มซะกี่ครั้ง เราก็จะชนะ นายให้ได้"
 
แบคโฮ ได้รีบออกหมัดมา ทันใดนั้น จอร์จหลบได้ระสวนหมัดกับไปอย่างรุนแรง ละตามด้วยสอก ทำให้แบคโฮล้มลงไปนอนกับพื้น จอร์จก้เดินเข้าไปหาแบคโฮ ระยื่นมือเข้าไปหาแบค ระพูดว่า มาเข้าร่วมกับเราเถอะ แบค //          แบคก็ตอบ"ตกลง ข้าจะเข้าร่วม"
 
 
ไมค์เดินเข้ามา พูดว่าเรายังต้องหาคนเพิ่มอีก ตอนนี้เรามีกันแค่ 3 คน ยังไม่สามารถสร้างแก๊งได้หรอก แบคพูดขึ้นมาว่า "ข้ามีเพือนอยู่คนหนึ่ง เก่งในด้านต่อยมวยแบบมวยไทย ข้าจะลองชวนมันมาเข้าร่วมแก๊งกับพวกเรา "
ไมค์ตอบว่า"ดีเลย งันเราไปหากันเถอะ" จอร์จพูด"ก่อนที่จะไปหาพากูไปหาหมอก่อน"
 
      เช้าวันรุ่งขึ้น จอร์จ ไมค์ แบคโฮ ก็ออกไปชวน เพื่อนของแบคโฮ 
พอไปถึงบ้าน ชายปริศนา ที่แบคพามา ก้มีคนกระโดดพุ่งมาจะเตะ พวกของ จอร์จ ไมค์ และ แบคโฮ //แบคโฮรีบเอามือขึ้นมาบัง พวกจอร์จ และ ไมค์ 
ชายปริศนา ก็ได้ประกดตัวออกมา ละตกใจที่รู้ว่าคนที่กระโดดเตะเป็นแบคโฮ เพือนสนิทของเขา ระรีบเข้าไปดู แบคโฮพูดขึ้นมาว่า"ไม่เป็นไรเพือน แต่ที่เจ้าเตะข้า เจ้าต้องมาเข้าร่วมแก๊งกับพวกข้า เพื่อเป็นการรับผิดชอบที่เตะข้า เข้าใจไม"
ชายปริศนาตอบว่า "ข้าไม่อยากมีแก๊ง ขอโทดด้วย"
แบค พูด"งันก็จ่ายค่ารักษามาให้ข้าด้วยละกัน"
ชายปริศนา "แบคเจ้าก็รู้ว่าข้าไม่มีเงิน ละจะเอาที่ไหนมาจ่าย"
แบค "งันเจ้าก็มาเข้าร่วมกับพวกเรา ค่ารักษาครั้งนี้จะยกให้"
ชายปริศนา" ก็ได้ ข้ายอมครั้งนี้ครั้งเดียว"
จอร์จ " ผมจอร์จ ส่วนนี่ เพือนผม ไมค์ ละนายชื่อไร "
ชายปริศนา "ข้าชื่อ บุญชัย "
จอร์จ งันเราก้มาตั้งชื่อแก๊งกัน 
ไมค์ "ไซโคลน ดีไม"
จอร์จ "ก็ดีนะ ดูน่ากลัวดี"
งันพวกเราเอาชื่อนี้ ไซโคลน 
 
จบไปกับตอน แรกของเรา ผมลองเขียนเล่น ๆ ดูสนุกไม่สนุก ก้บอกด้วย ผมจะได้เขียนต่อ ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน
 
 
 
 
 
 
XXXX