Fantasy School โรงเรียนของฉันไม่ธรรมดา
-
เขียนโดย Agathe
วันที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 20.52 น.
3 chapter
0 วิจารณ์
6,142 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 14 ธันวาคม พ.ศ. 2556 23.25 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) และแล้วก็พบกัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ จากที่ทั้งสาม เนวลิส ไลน่า โอดีล ทำความรู้จักกันและร่วมกันหาลือปรึกษาเรื่อง ซองกระดาษสีน้ำเงิน ทั้งที่มา และปริศนาในข้อความ
เนวลิสคิดว่าสถาณที่นั้นคงจะเป็นห้องดนตรีที่อยู่ตึก4 ของโรงเรียน
ไลน่า คิดว่าห้องสมุดที่แสนจะเงียบเชียบ แค่นึกถึงบรรณารักษ์ที่นั่นแล้วแทบจะไม่อยากก้าวเท้าเข้ไปเลย โหดอย่างบอกใครเชียว
ส่วนโอดีล ลงความเห็นว่าสวนหลังโรงเรียนที่มีน้ำพุสุดหรูอยู่ตรงกลางนั้นน่าจะใช่ที่สุด
เด็กม.ต้นทั้งสามก็ตระเวนเดินขาลากตามสถาณที่ต่างๆ ก็ไม่พบอะไรจนเหลือที่สุดท้าย 'น้ำพุหลังโรงเรียน'
"นี่ที่สุดท้ายแล้วนะ" ไลน่าเอ่ยขึ้นหลังจากเดินมาถึงป้ายที่หักพุพัง ซึ่งเป็นทางเข้าไปของสวนหลังโรงเรียน
"งั้นเจอกันข้างในนะ" เนวลิสพูดก่อนจะเดินมุดเข้าไปในดงหญ้าที่สูงท่วมหัว ภายในใจ เด็กอารมณ์ร้อนแอบหงุดหงิด 'หญ้านี่สูงเป็นบ้าไม่มีใครมาตัดมันบ้างหรือไงนะ' เธอบ่นในใจ
"อ่าว รอด้วยสิ!" โอดีลร้องท้วง ก่อนจะเดินมุดตามเข้าไป
"เฮ้ออออ เข้าจริงๆหรอ?" "ช่วยไม่ได้แห้ะ" ไลน่ายั้งใจก่อนจะรู้ว่าไม่มีทางเลือกอื่น
เนวลิสมุดออกจากดงหญ้า ลงมาเหยียบบนพื้นหินดินดานที่ต่อกันออกไปเป็นทางยาวสามทาง มีป้ายปักไว้้ทั้งสามอัน แต่ละป้ายชั่งสมประกอบสิ้นดี (ประชด) เด็กผมแกละมองหันหลังไปมองในพงหญ้าสูงเป็นเมตรก็เห็นร่างเพื่อนใส่แว่นที่เธอคิดว่าน่าจะตัดสินใจดีที่สุดกำลังเดินออกมาก็โล่งใจ
"มีอะไรหรอเนวลิส?" เมื่อเด็กใส่แว่นผู้รอบรู้พ้นพงหญ้าเห็นเพื่อนของเธอยืนนิ่งอยู่ เลยเอ่ยถาม
"เธอว่าเราควรไปไหนดี" เนวลิสชี้นิ้วไปทั้งสามป้ายที่ปักอยู่หน้าทางทั้งสามทาง
"อืม งั้นฉันขอคิดแปปนึงนะ"
"โอ้เอ้อะไรกันทำไมไม่เดินไปซะทีห้ะ พวกเธอ" หัวหน้าห้องที่ดูจะอารมณ์เสียกับการเดินมุดพงหญ้า ตะโกนออกมาจากดงหญ้าที่สูงเป็นเมตร
"เธอก็ออมาเร็วๆสิจะได้รู้ว่าหยุดทำไม" เนวลิสตะโกนตอบกลับไป
แฟก แฟก เสียงเสียดสีันของใบหญ้าดังมาจากข้างหลัง เผยให้เห็นร่างเด็กม.ต้นผมยาวสีเขียวขี้ม้าที่กระเซอะกระเซิงไปเป็นทรง ใบหน้าดูหงุดหงิดสุดๆ ก้าวออกมาจากพงหญ้านั้น
"ไหน หยุดเพราะอะไรกัน?!"
"นี่ไง"เนวลิสชี้ไปที่ป้ายทั้งสามอีกรอบ
ป้ายแรกซ้ายมือ _ฤษารื่น_มณ์
ป้ายที่สองตรงกลาง อั_สร ์และีเสื้อ
ป้ายที่สามทางขวามือ _าราปะทุที่_ดงามดั่งเสีย_ัก_า
"อื้ม!รู้แล้ว ตัวอักษรหายอ่านไม่รู้เรื่อง!"ไลน่าพูดกระแทกเสียงอย่างหงุดหงิด 'ให้ตายสิ!ทำไมมันยุ่งยากแบบนี้นะ'
"ฉันพอเข้าใจแล้วหละ ป้ายเเรกน่าจะเป็นพฤกษารื่นรมณ์" โอดีลที่เงียบไป เอ่ยขึ้น
"หรอแล้วป้ายที่สองหละ?" เนวลิสถามต่ออย่างรุกรี้รุกรน
"เอ่อ อัปสรณ์และผีเสื้อ"
"ป้ายที่สามน่าจะดาราปะทุนะวรรคแรก"ไลน่าขัดขึ้นเมื่อเนวลิสจะเอ่ยปากถามต่อ
"ทำไมหละ?"โอดีลถามด้วยความงุ่นงง 'ทำไมเธอคิดไม่ตรงกับฉันนะ'
"ก็ไม่รู้สิ วรรคหลังหน้าจะเป็นผักกาดนะ ถึงแม้จะไม่มีร่องรอยว่าตัวหนังสือหายแต่ก็อาจเป็นไปได้"
"ดาราปะทุกที่งดงามดั่งเสียงผักกาด?""ฉันไม่ค่อยฉลาดเท่าไหร่แต่ก็พอรู้ว่ามัน..คนละเรื่องเลยนะ"เด็กผมเขียวมัดแกละโต้ความเห็นไลน่า
"เนวลิส!"ไลน่าส่งสายตาพิฆาตใส่ทันที
"ฉันว่าน่าจะเป็นธาราปะทุกับเสียงปักษามากกว่านะ"เด็กฉลาดรอบรู้อ่ยแก้ประโยค
"ประโยคนี้เป็นไปได้ๆ" เนวลิสออกเสียงสนับสนุนโอดีล
"ก็นะฉันก็...ว่างั้นแหละ" ไลน่าเห็นด้วยอย่างเสียมิได้
"แล้วเราควรไปทางไหนหละ?" เนวลิสเกิดอาการรุกรี้รุกรนอีกครั้ง
"อืมฉันว่าทางนั้น ธาราปะทุ" โอดีลว่าพร้อมกับชี้ไปทางขวา
"โอเค!"เนวลิสพูดพร้อมกับเตรียมฝีเท้าที่จะก้าวเดินไปอย่างรวดเร็วแต่ก็ถูกขัดขึ้น
"เนวลิส!" "ฉันจะเดินนำไปก่อน เพราะถือว่าขบวนนี้ฉันเป็นหัวหน้า" ไลน่าเอ่ยแล้วเดินำหน้าเด็กติดรีบไป
( - -)(- - ) เด็กแว่นและเนวลิสมองหน้ากันเป็นเชิงสงสัยว่า 'ใครเป็นคนตั้งให้เธอนะ'
"นี่! มัวอ้ำอึ้งอะไรรีบไปได้แล้ว" เด็กเผด็จการตะโกนมาจากด้านหน้า
"เอ้อ/อื้ม!!"
ณ น้ำพุ
สามสาว สาวสามเดินมาจนสุดทางก็พบกับน้ำพุสุดอลังการตามสไตล์ยุโรปที่สันนิฐานว่าเมื่อก่อนมันจะต้องงดงามมากแน่ๆ แต่ไม่มีน้ำ พุ่งออกมาจากตรงไหนเลยทั้งตุ๊กตาคิวปิดที่อยู่ยอดสุดทำท่าเทน้ำจากโถใบหนึ่งที่ถือไว้ลงมาเรื่อยๆทั้งสามชั้นไม่มีอะไรเลย ที่ขอบอ่างมีคิวปิด4ตน ทำท่าเป่าแตรและเดาว่าน้ำคงออกมาทางนั้นเเต่ก็ไม่มีตัวไหนที่มีน้ำออกมา
"สภาพไม่ต่างกันกับข้างนอกเท่าไหร่นะ"ไลน่าเอ่ยชมสถาณที่
ฟี้ดดดด ฟู่!!!!! จู่ๆน้ำที่น้ำพุก็มีน้ำพุ่งออกมาจากโถคิวปิดไหลลงมาตามอ่างแต่ละชั้น และจากแตรของคิวปิด
และเกิดเสียงนกร้องดังไพเราะมากๆ ทำให้รู้สึกสดชื่นแต่ก็สงบในเวลาเดียววกัน
"ใช่จริงๆที่นี่เลย" โอดีลเอ่ยอุทานออกมาเบาๆแล้วมองไปรอบๆ
"เสียงนกมันมาได้ไงอะ ไม่เห็นนกซักตัว" เนวลิสตะโกนถามเพื่อนสียงดัง
"ฮิ้ฮิ้ๆ"
"เสียงใครหน่ะ!!"ทั้งสามตะโกนถามพร้อมกัน
"สวัสดีจ้านักเรียน"
"ครูพรีเนี่ยน!!"0[]0/0-0/O0O
"จ้าาา ไม่ต้องตกใจหรอกนะ ในที่สุดครูก็ได้พบพวกเธอซะที แหม่ทำเอาครูเนี้ยหลับไปหลายรอบเลยนะ"
"..." ทั้งสามยังคงตะลึง
"เอาหละๆ ยินดีต้อนรับเข้าสู่ สารวัตรนักเรียนพิเศษนะจ๊ะ พวกเธอผ่านการทดสอบแล้ว!เย้!!"
"0[]0/0-0/O0O"
"ไม่ดีใจกันหรอจ๊ะ?"
**ครูพรีเนี่ยน เป็นครูฝ่ายปกครองที่มีชื่อเสียงทั้งด้านหน้าตาที่สวยสดงดงามและฝีไม้ลายมือในการป้องกันตัว หาตัวจับยาก
ติดตามบทที่4น้าาาา
เนวลิสคิดว่าสถาณที่นั้นคงจะเป็นห้องดนตรีที่อยู่ตึก4 ของโรงเรียน
ไลน่า คิดว่าห้องสมุดที่แสนจะเงียบเชียบ แค่นึกถึงบรรณารักษ์ที่นั่นแล้วแทบจะไม่อยากก้าวเท้าเข้ไปเลย โหดอย่างบอกใครเชียว
ส่วนโอดีล ลงความเห็นว่าสวนหลังโรงเรียนที่มีน้ำพุสุดหรูอยู่ตรงกลางนั้นน่าจะใช่ที่สุด
เด็กม.ต้นทั้งสามก็ตระเวนเดินขาลากตามสถาณที่ต่างๆ ก็ไม่พบอะไรจนเหลือที่สุดท้าย 'น้ำพุหลังโรงเรียน'
"นี่ที่สุดท้ายแล้วนะ" ไลน่าเอ่ยขึ้นหลังจากเดินมาถึงป้ายที่หักพุพัง ซึ่งเป็นทางเข้าไปของสวนหลังโรงเรียน
"งั้นเจอกันข้างในนะ" เนวลิสพูดก่อนจะเดินมุดเข้าไปในดงหญ้าที่สูงท่วมหัว ภายในใจ เด็กอารมณ์ร้อนแอบหงุดหงิด 'หญ้านี่สูงเป็นบ้าไม่มีใครมาตัดมันบ้างหรือไงนะ' เธอบ่นในใจ
"อ่าว รอด้วยสิ!" โอดีลร้องท้วง ก่อนจะเดินมุดตามเข้าไป
"เฮ้ออออ เข้าจริงๆหรอ?" "ช่วยไม่ได้แห้ะ" ไลน่ายั้งใจก่อนจะรู้ว่าไม่มีทางเลือกอื่น
เนวลิสมุดออกจากดงหญ้า ลงมาเหยียบบนพื้นหินดินดานที่ต่อกันออกไปเป็นทางยาวสามทาง มีป้ายปักไว้้ทั้งสามอัน แต่ละป้ายชั่งสมประกอบสิ้นดี (ประชด) เด็กผมแกละมองหันหลังไปมองในพงหญ้าสูงเป็นเมตรก็เห็นร่างเพื่อนใส่แว่นที่เธอคิดว่าน่าจะตัดสินใจดีที่สุดกำลังเดินออกมาก็โล่งใจ
"มีอะไรหรอเนวลิส?" เมื่อเด็กใส่แว่นผู้รอบรู้พ้นพงหญ้าเห็นเพื่อนของเธอยืนนิ่งอยู่ เลยเอ่ยถาม
"เธอว่าเราควรไปไหนดี" เนวลิสชี้นิ้วไปทั้งสามป้ายที่ปักอยู่หน้าทางทั้งสามทาง
"อืม งั้นฉันขอคิดแปปนึงนะ"
"โอ้เอ้อะไรกันทำไมไม่เดินไปซะทีห้ะ พวกเธอ" หัวหน้าห้องที่ดูจะอารมณ์เสียกับการเดินมุดพงหญ้า ตะโกนออกมาจากดงหญ้าที่สูงเป็นเมตร
"เธอก็ออมาเร็วๆสิจะได้รู้ว่าหยุดทำไม" เนวลิสตะโกนตอบกลับไป
แฟก แฟก เสียงเสียดสีันของใบหญ้าดังมาจากข้างหลัง เผยให้เห็นร่างเด็กม.ต้นผมยาวสีเขียวขี้ม้าที่กระเซอะกระเซิงไปเป็นทรง ใบหน้าดูหงุดหงิดสุดๆ ก้าวออกมาจากพงหญ้านั้น
"ไหน หยุดเพราะอะไรกัน?!"
"นี่ไง"เนวลิสชี้ไปที่ป้ายทั้งสามอีกรอบ
ป้ายแรกซ้ายมือ _ฤษารื่น_มณ์
ป้ายที่สองตรงกลาง อั_สร ์และีเสื้อ
ป้ายที่สามทางขวามือ _าราปะทุที่_ดงามดั่งเสีย_ัก_า
"อื้ม!รู้แล้ว ตัวอักษรหายอ่านไม่รู้เรื่อง!"ไลน่าพูดกระแทกเสียงอย่างหงุดหงิด 'ให้ตายสิ!ทำไมมันยุ่งยากแบบนี้นะ'
"ฉันพอเข้าใจแล้วหละ ป้ายเเรกน่าจะเป็นพฤกษารื่นรมณ์" โอดีลที่เงียบไป เอ่ยขึ้น
"หรอแล้วป้ายที่สองหละ?" เนวลิสถามต่ออย่างรุกรี้รุกรน
"เอ่อ อัปสรณ์และผีเสื้อ"
"ป้ายที่สามน่าจะดาราปะทุนะวรรคแรก"ไลน่าขัดขึ้นเมื่อเนวลิสจะเอ่ยปากถามต่อ
"ทำไมหละ?"โอดีลถามด้วยความงุ่นงง 'ทำไมเธอคิดไม่ตรงกับฉันนะ'
"ก็ไม่รู้สิ วรรคหลังหน้าจะเป็นผักกาดนะ ถึงแม้จะไม่มีร่องรอยว่าตัวหนังสือหายแต่ก็อาจเป็นไปได้"
"ดาราปะทุกที่งดงามดั่งเสียงผักกาด?""ฉันไม่ค่อยฉลาดเท่าไหร่แต่ก็พอรู้ว่ามัน..คนละเรื่องเลยนะ"เด็กผมเขียวมัดแกละโต้ความเห็นไลน่า
"เนวลิส!"ไลน่าส่งสายตาพิฆาตใส่ทันที
"ฉันว่าน่าจะเป็นธาราปะทุกับเสียงปักษามากกว่านะ"เด็กฉลาดรอบรู้อ่ยแก้ประโยค
"ประโยคนี้เป็นไปได้ๆ" เนวลิสออกเสียงสนับสนุนโอดีล
"ก็นะฉันก็...ว่างั้นแหละ" ไลน่าเห็นด้วยอย่างเสียมิได้
"แล้วเราควรไปทางไหนหละ?" เนวลิสเกิดอาการรุกรี้รุกรนอีกครั้ง
"อืมฉันว่าทางนั้น ธาราปะทุ" โอดีลว่าพร้อมกับชี้ไปทางขวา
"โอเค!"เนวลิสพูดพร้อมกับเตรียมฝีเท้าที่จะก้าวเดินไปอย่างรวดเร็วแต่ก็ถูกขัดขึ้น
"เนวลิส!" "ฉันจะเดินนำไปก่อน เพราะถือว่าขบวนนี้ฉันเป็นหัวหน้า" ไลน่าเอ่ยแล้วเดินำหน้าเด็กติดรีบไป
( - -)(- - ) เด็กแว่นและเนวลิสมองหน้ากันเป็นเชิงสงสัยว่า 'ใครเป็นคนตั้งให้เธอนะ'
"นี่! มัวอ้ำอึ้งอะไรรีบไปได้แล้ว" เด็กเผด็จการตะโกนมาจากด้านหน้า
"เอ้อ/อื้ม!!"
ณ น้ำพุ
สามสาว สาวสามเดินมาจนสุดทางก็พบกับน้ำพุสุดอลังการตามสไตล์ยุโรปที่สันนิฐานว่าเมื่อก่อนมันจะต้องงดงามมากแน่ๆ แต่ไม่มีน้ำ พุ่งออกมาจากตรงไหนเลยทั้งตุ๊กตาคิวปิดที่อยู่ยอดสุดทำท่าเทน้ำจากโถใบหนึ่งที่ถือไว้ลงมาเรื่อยๆทั้งสามชั้นไม่มีอะไรเลย ที่ขอบอ่างมีคิวปิด4ตน ทำท่าเป่าแตรและเดาว่าน้ำคงออกมาทางนั้นเเต่ก็ไม่มีตัวไหนที่มีน้ำออกมา
"สภาพไม่ต่างกันกับข้างนอกเท่าไหร่นะ"ไลน่าเอ่ยชมสถาณที่
ฟี้ดดดด ฟู่!!!!! จู่ๆน้ำที่น้ำพุก็มีน้ำพุ่งออกมาจากโถคิวปิดไหลลงมาตามอ่างแต่ละชั้น และจากแตรของคิวปิด
และเกิดเสียงนกร้องดังไพเราะมากๆ ทำให้รู้สึกสดชื่นแต่ก็สงบในเวลาเดียววกัน
"ใช่จริงๆที่นี่เลย" โอดีลเอ่ยอุทานออกมาเบาๆแล้วมองไปรอบๆ
"เสียงนกมันมาได้ไงอะ ไม่เห็นนกซักตัว" เนวลิสตะโกนถามเพื่อนสียงดัง
"ฮิ้ฮิ้ๆ"
"เสียงใครหน่ะ!!"ทั้งสามตะโกนถามพร้อมกัน
"สวัสดีจ้านักเรียน"
"ครูพรีเนี่ยน!!"0[]0/0-0/O0O
"จ้าาา ไม่ต้องตกใจหรอกนะ ในที่สุดครูก็ได้พบพวกเธอซะที แหม่ทำเอาครูเนี้ยหลับไปหลายรอบเลยนะ"
"..." ทั้งสามยังคงตะลึง
"เอาหละๆ ยินดีต้อนรับเข้าสู่ สารวัตรนักเรียนพิเศษนะจ๊ะ พวกเธอผ่านการทดสอบแล้ว!เย้!!"
"0[]0/0-0/O0O"
"ไม่ดีใจกันหรอจ๊ะ?"
**ครูพรีเนี่ยน เป็นครูฝ่ายปกครองที่มีชื่อเสียงทั้งด้านหน้าตาที่สวยสดงดงามและฝีไม้ลายมือในการป้องกันตัว หาตัวจับยาก
ติดตามบทที่4น้าาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ