Damn it!! รักได้ไง..ผู้ชายอย่างมึง... !?!
เขียนโดย 
MaybeJC
วันที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 19.01 น.
แก้ไขเมื่อ 3 ธันวาคม พ.ศ. 2556 20.53 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) Why::ผมไม่ได้ลวนลามน่ะ T^T
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความChapter 2
"ไอ้นีล พวกไอ้ไผ่มันไปแล้วนะ"
"เอ่อ...."ผมยืนสตันไป 5 วิ ผมเชื่อว่ามันกวนตีนผม- - เหอะ!แล้วไงอ่ะ คิดว่าผมยอมหรอ!! เดินตามมันเข้าบ้านตัวเองดิ(แป๊ว!//ไรท์) ผมเห็นทุกชีวิตนั่งกระจายกันไปทั่ว แบบว่าห้องรับแขกดูเล็กลงไปทันตาเห็นเลย
"ไอ้ซาน เฮียมึงมาบ้านทำไมไม่บอกกูวะ" ไอ้ฟาร์มันเดินมาล็อกคอผมแล้วออกแรงลากออกมานิดนึง
"ก็มึงไม่ถาม"ผมตอบ
"สัสกวนตีนกู ป๊อก!"
"ไอ้เชี่ยกูเจ็บ!" รู้มั้ยเมื่อกี้มันทำอะไรผม มันดีดหน้าผากผม! บอกเลยเจ็บชิบหาย T^T
"พวกมึงนี้ทะเลาะกันเป็นเด็กๆไปได้ มาๆ มาให้กูทำความรู้จักเพื่อนน้องชายหน่อยซิ หึหึ "
ผมเห็นเฮียมองไปที่ไอ้ฟาร์แปลก ๆ ผมคิดไปเองรึป่าว?
"เอางั้นหรอ?"ผมพูด
"เออซิ นี้มึงไม่คิดจะแนะนำเพื่อนมึงให้พวกกูรู้จักมั่งหรอ"เฮียถามผม
"เอ๊า! แล้วผมบอกเฮียหรอว่าผมจะไม่แนะนำ นี้ๆพวกมึงมานั่งนี้ดิ"ผมเถียงเฮียกลับกวนๆ แล้วตบที่โซฟาข้างๆ เรียกพวกมันมา
"ไรอ่ะ รอแป้บเล่นเกมส์อยู่"ไอ้ดิสพูด
"ไอ้ดิสเฮียกูอยากรู้จักพวกมึง"
"เออ รอแป้บๆ เฮ๊ย พวกมึงลุกๆ"มันหันไปสะกิดไอ้พวกที่เหลือ
................................... 10%
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
