Sweet Love ขี้วีนนักปิ๊งรักยัยจอมเหวี่ยง

     หงุดหงิดๆๆๆ!หน็อย...ไอ้บ้านั่นกล้าทำฉันหงุดหงิดข้ามวันข้ามคืนแบบนี้เลยหรอเนี่ยไอ้คนเฮ็งซวยไร้ที่ติ!

ปึง!

     "เย้ย!ตกใจหมดเลยคริสตัล!"

     "อะไรก็คนมันหงุดหงิดนี่!"หลังจากที่ฉันกระแทกกระเป๋าลงบนโต๊ะจนทำให้ยัยซารุโวยวายแล้วฉันก็นั่งบนเก้าอี้และเริ่มรื้อกระเป๋า

     "ทำอะไรนะคริส?"ซากุระพูดขณะนั่งมองฉันรื้อกระเป๋า

     "ฉันลืมเอาการบ้านมาวิชาสังคมของมาสเตอร์โทนี่"

     "5555+อย่าล้อเล่นสิคริสตัลเธอคงไม่มีทางลืมสมุดการบ้านวิชาสังคมหรอก...ใช่มั้ยเฮ้!นี่มันคือเรื่องจริงสินะคริสตัลเธอลืมมันได้ยังไง!"ซารุพูดพลางขยี้ผมตัวเองอย่างกระวนกระวาย

     "ฉันไม่รู้!ให้ตายสิช่วงนี้ทำไมฉันถึงซวยขนาดนี้นะ!"ฉันพูดขึ้นด้วยเสียงที่ดังระดับที่บอกเลยว่าใกล้ระเบิดเต็มที่

     "ใจเย็นๆก่อนทั้งสองคน"ซากุระที่ใจเย็นกว่าเพื่อนพูดขึ้นไม่อยากจะเชื่อเลยฉันลืมมันได้ยังไงนะมาสเตอร์โทนี่ต้องไม่พอใจแน่ๆที่เห็นลูกศิษย์รักแห่งชมรมยูโดไร้สาระได้ขนาดนี้

     "วันนี้มีเด็กใหม่มานะทุกคนโปรดให้การต้อนรับเค้าด้วย!"ยัยหัวหน้าห้องที่ขอบอกว่าฉันไม่ถูกกับยัยนี่สุดๆไปยืนหน้าชั้นก่อนจะตะโกนขึ้นเสียงดังเรียกร้องความสนใจเฮอะ!

     "ฉันขอแนะนำให้รู้จักกับลูเซสสุดหล่อเอ้ย!ลูเซสเข้ามาสิ~"ยัยนี่จะแอ๊บเสียงเพื่อ?แล้วชื่อนั่นมันคุ้นๆนา...

     "สวัสดีครับทุกคน^^"พอนักเรียนใหม่เดินเข้ามาในห้องเท่านั้นแหล่ะ...

     "ไอ้คนเฮ็งซวย!"

     "ยัยบ้าเลือด!"ฉันกับลูเซสตะโกนใส่กันทันทีจนคนทั้งห้องสะดุ้งไปตามๆกัน

     "นายมาทำอะไรที่นี่วะเนี่ย!เจอนายแค่วันเดียวชีวิตฉันซวยขึ้นเยอะรู้ตัวมั้ยนายมันเป็นตัวหายนะ!"ยกนิ้วชี้หน้า"อย่ามาใกล้ฉันเลยนะ!"

     "ห้องเรียนมีตั้งเยอะแยะทำไมให้ฉันเรียนห้องนี้วะเนี่ย..."ลูเซสบ่นพึมพัมพลางยกมือจับขมับอย่างกับใช้ความคิด

     "คริส..."ยัยซากุระเรียกชื่อฉันและส่ายหน้าให้ฉันประมาณว่า'ไม่เอาน่าใจเย็นๆ' -__-

     "คนไม่มีระเบียบอย่างหมอนี่สมควรไปรับจ้างมากกว่า"ฉันพูดพลางกอดอกอย่างหงุดหงิด

     "ฉันไม่มีระเบียบตรงไหนกัน?"ลูเซสพูดพลางจ้องหน้าฉัน

     "ทำสีผม แต่งตัวไม่เรียบร้อย และ...เฮ็งซวย!"ฉันพูดขณะหรี่ตาสำรวจหมอนี่

     "เฮ็งซวยมันเกี่ยวอะไรกับการผิดระเบียบ?และเรื่องสีผมกับการแต่งตัวนั่นมันเรื่องของฉันพูดอย่างกับเธอมีระเบียบนักแหล่ะกระโปรงสั้นสองคืบผมไม่รวบให้เรียบร้อยเล็บยาวอีกหัดดูตัวเองก่อนมาว่าคนอื่นเหอะ"ลูเซสพูดก่อนจะใช้นิ้วจิ้มหน้าผากฉันจนหน้าหงาย

     "นั่นมันเรื่องของฉัน!และนายรู้ได้ยังไงว่ากระโปรงฉันสั้นสองคืบยะ!อย่าบอกนะว่าวันนั้นนาย...ไอ้ลามก!"ฉันตะโกนขึ้นเสียงดังขณะก้าวถอยห่าง

     "มองแค่ตาก็รู้แล้วยัยบ้าเลือด!"

     "ว่าไงนะ!..."

     "ยัย..."

     "ครูมาแล้วทุกคนประจำที่!"

     แล้วสุดท้ายฉันก็ต้องเลิกสงครามน้ำลายกับไอ้บ้าลูเซสเพื่อไปนั่งประจำที่อย่างหงุดหงิดเห็นหน้าหมอนั่นแล้วอย่าต่อยให้หน้าหงายจังๆซักทีชะมัด!

     "ใครไม่ได้เอาสมุดการบ้านมาออกมายืนหน้าชั้นเดี๋ยวนี้!"มาสเตอร์โทนี่พอเดินเข้ามาในห้องมักจะพูดคำนี้ทุกครังและไม่ว่าครั้งไหนฉันก็ไม่เคยได้ออกไปยกเว้นวันนี้...

     "ครูเสียใจกับการกระทำของเธอมากนะคริสตัลแต่...ไม่ว่ายังไงครูก็ต้องทำโทษเธอไปวิ่งรอบสนาม10รอบ!"ฉันเดินออกจากห้องเงียบๆและไปวิ่งรอบสนามอย่างว่าง่ายทำไมวันนี้ถึงมีแต่ฉันที่ไม่ได้เอาสมุดการบ้านมานะให้ตายสิ!ทั้งๆที่ปรกติแล้วมักจะมีพวกหลังห้องโดนลงโทษประจำทำไมวันนี้พวกมันถึงขยันขนาดนี้!

     "แฮกๆๆ"นะ...ในที่สุด

ฟุบ~

     "แฮกๆๆๆ"พอครบรอบที่10ฉันถึงกับลงไปนอนกับพื้นด้วยความเหนื่อยล้าให้ตายสิ!

     "ไงยัยบ้าเลือด"พอฉันลืมตาขึ้นฉันก็เจอกับลูเซสที่ยื่นหน้ามามองฉันจากด้านขวา

     "แฮกๆมาสมเพชฉันรึไงแฮกๆ"โอ้ย~หมอนี่จะมองฉันอีกนานมั้ยเนี่ย

     "คิดได้แค่นี้รึไงเนี่ยสมองเธอเนี่ยมาฉันช่วย^^..."ลูเซสยื่นมือมาหาฉันก่อนจะยิ้มล้อกันเล่นรึไงเนี่ย

     "ไปไกลๆเลย..."ฉันปัดมือลูเซสก่อนจะใช้แขนทั้งสองข้างยันตัวเองให้ลุกขึ้นนั่งก่อนจะค่อยๆยืนขึ้น

     "อะไรกันๆคนอุตส่าห์จะช่วย"

     "เรื่องของนายสิฉันไม่ได้ขอซักหน่อย:p "ฉันพูดก่อนจะแลบลิ้นใส่หมอนี่

     "ฉันรู้เธอไม่ได้ขอแต่ถ้าจะมาทำร้ายน้ำใจคนขนาดนี้ล่ะก็ฉันก็ไม่อยากจะพูดคำนี้เลยนะถ้าเธอไม่'แย่'ขนาดนั้นเธอน่ะนอกจากนิสัยไม่ดีแล้วยังเก่งเรื่องทำให้คนอื่นเสียใจในคำพูดของเธออีกด้วยรู้ไว้ซะ!"ลูเซสพูดก่อนจะเดินกระแทกไหล่ฉันไป

     "ทำแบบนี้นายก็ไม่ต่างอะไรกับพวกหน้าตัวเมียเลยซักนิด!"ฉันตะโกนกลับอย่างไม่พอใจก่อนที่ลูเซสจะหยุดเดินและหันมาเดินดุ่มๆเข้าหาฉัน

     "นะ...นายจะทำอะไรน่ะ!"ฉันร้องขึ้นเสียงดังเมื่อลูเซสยื่นมือทั้งสองข้างมาจับหน้าฉันอย่างแรงจนฉันเจ็บไปหมด

     "สั่งสอนคนปากเสีย..."ลูเซสพูดเสียงเบาก่อนจะโน้มลงมาหาฉันและปิดปากฉันด้วยปากของตัวเองอย่างแรงจนฉันเจ็บปากไปหมดฉันทั้งดิ้นทั้งยิกทั้งข่วนแต่ลูเซสก็ไม่สะทกสะท้านแถมหมอนี่ยังบดขยี้ริมฝีปากฉันแรงกว่าเดิมอีกฉันเลยจัดการขบปากหมอนี่อย่าแรงแต่...ลูเซสก็ยังไม่สะทกสะท้านคนเหล็กรึไงเนี่ย!

     "ถ้ายังด่าฉันแบบนั้นอีกเธอจะโดนมากกว่านี้..."ลูเซสผละออกก่อนจะพูดพลางยกหลังมือเช็ดเลือดที่ริมฝีปาก

เพียะ!

     "นายกล้ามากลูเซสฉันเกลียดนาย!ไปตายซะ!"ฉันตะโกนอย่างหัวเสียหลังจากที่ตบหมอนี่ไปฉาดใหญ่ก่อนจะวิ่งหนีไปจากตรงนั้นและใช้มือถูปากไปมาอย่างรังเกียจ

     'ฉันรู้เธอไม่ได้ขอแต่ถ้าจะมาทำร้ายน้ำใจคนขนาดนี้ล่ะก็ฉันก็ไม่อยากจะพูดคำนี้เลยนะถ้าเธอไม่'แย่'ขนาดนั้นเธอน่ะนอกจากนิสัยไม่ดีแล้วยังเก่งเรื่องทำให้คนอื่นเสียใจในคำพูดของเธออีกด้วยรู้ไว้ซะ!'

     'สั่งสอนคนปากเสีย...'

     ให้ตายทั้งๆที่ตอนนี้ฉันเกลียดหมอนั่นจนจะฆ่าหมอนั่นได้อยู่แล้วแต่ทำไมฉันต้องคิดถึงคำพูดที่ออกจากปากอันน่ารังเกียจนั่นด้วย!!!