I Was Her รักฉันคือ...(เธอ)
เขียนโดย 
ฟ้าสีคราม
วันที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 12.36 น.
แก้ไขเมื่อ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 12.51 น. โดย เจ้าของนิยาย
10) รักนายจริง♥นายยูน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ฉันวิ่งเล่นกับยูนอยู่หัวใจของฉันก็ผิดปรกติมันเต้นเร็วมากฉันเริ่มเหนื่อยสะแล้วสิ ฉันรู้สึกมีความสุขยังไงก็ไม่รู้สิ รู้สึกเหมือนอยากให้หยุดเวลาไว้แค่นี้
"ฉันจับเธอได้แล้วหมูพะโล้"ยูนใช้มือของเขาดึงมือฉันทำให้หน้าฉันกับหน้าของเขาชนกันอีกแล้วบ้าจริงๆเลย แล้วยังมาเรียกฉันหมูพะโล้อีก ฉันค่อยๆถอยห่างเขา
"นี่นายบ้า ว่าใครหมูพะโล้เรียกฉันดีดีหน่อยได้ไหมฮะ"ฉันแอบหน้าแดงอ่า
"ได้ ได้สิมินซองแสนน่าร๊าก"เขินจัง
"แต่ ทำไมต้องขึ้นเสียงสูงด้วยฮะ!"เชอะ! ขึ้นเสียงสูงโกหกชัดเๆลย
"นี่แต่พรุ่งนี้ฉันจะต้องไปแข่งฟุตบอลที่สนามโฮดงมังฉันอยากให้เธอไปเชียร์ฉันนะ"เขาพูดด้วยท่าทางที่อ้อนมาก ฉันชอบที่เขาน่ารักแบบนี้แหละ
"แล้วทำไมต้องให้ฉันไปด้วยฮะ ทำไมไม่ให้ยัย....มิร่าไปหล่ะ"เอ่ยเชื่อยัยมิร่าก็รู้สึกเศร้าขึ้นมาทันที ฉันว่าฉันชอบเขาจริงๆแล้วหล่ะ
"ก็เธอคือคนที่สำคัญอีกคนนิ ไปนะไปนะมินซอง"ฉันคือคนสำคัญงั้นหรอ...
เขินอ่ะ
"ไปก็ได้ ฉันไม่ได้ไปเชียร์นายหรอกนะแค่ไปเป็นเพื่อนพี่มินโฮกับกอซอง ตั้งหาก(มั้ง)"
"อืม แค่เธอไปไว้มีเพื่อนให้ฉันกวนประสาทก็ดีแล้ว แต่เธอต้องนั่งในสนามนะ"อ้าว! คิดอะไรของเขาอยู่เนี่ยถ้าฉันโดนลูกฟุตบอลแตะขึ้นมาใครจะรับผิดชอบฮะ
"นี่นายถ้าฉันโดนลูกบอลเตะอัดหน้าแล้วจะทำไงแล้วอีกอย่างกรรมการจะยอมให้ฉันนั่งในสนามหรอก นายคิดยังไงฮะแล้วนายจะเเตะบอลยังไง"
"เธอคิดว่า.... ยัยบ๋องเอ๋ย ฉันให้เธอไปนั่งข้างสนามตรงจุดพักของฉันเธอนี่มัน..."นายยูนเอามือดึงจมูกฉัน "โอ๊ย! เจ็บนะใครจะไปรู้เหล่า"เขายิ้ม
♫เสียงโทรศัพท์ของฉัน♫
ที่แท้แม่ก็โทรมา
"คะแม่ มีอะไรหรอคะ"
'มินซองลูกอยู่ไหนคะ 6โมงเย็นแล้วนะยังไม่กลับบ้านหรอ'6โมงเย็นตายแล้วยังไม่ได้ทำการบ้านเลยอ่ะ ทำไงดี
"คะแม่ หนูจะกลับ สวัสดีคะ แล้วเจอกันที่บ้านนะคะ"
"ยูนฉันไปก่อนนะแล้วพรุ่งนี้เจอกัน"ฉันพูดแบบหวานที่ไม่เคยพูดกับใครมาก่อน
"อืม แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะ บ๊ายบาย"ฉันและนายยูนจอมหวานนั่นยกมือบ๊ายยาบพร้อมกัน
ฉันหันหลังแล้วเดินไปหน้าโรงเรียนฉันแอบยิ้มด้วยอ่ารู้สึกมีความสุขมาก
ณ บ้านของฉัน
เขาน่ารักมากจนฉันรักเขาฉันรู้ตัวแล้วว่าฉันรักยูน ฉันยิ้มแล้วเหม่อลอย
"ยัยมินซอง มินซอง ยัยลีมินซอง"
"คะ คะพี่มินโฮ จะเสียงดังทำไมคะ"ตกใจหมดเลย
"เธอเหม่ออะไรของเธอ ไปไหนมากฮะ แล้วนี้เวลากิน้าวนะยิ้มอยู่ได้"พี่มินโฮนิถามเยอะจัง
"ไม่มีไรหรอกพี่ ฉันก็คิดเรื่อยเปลื่อยน่ะ อย่าสนใจเลย"ฉันพูดแบบนี้เพราะไม่อยากตอบ
"มินโฮ พรุ่งนี้ยูนจะแข่งหรอกลูก"แม่พูดขึ้น
"ครับ ผมจะกลับดึกหน่อยนะครับ กอซองก็ไปครับแต่ไม่รู้ว่าคนแถวนี้จะไปไหม"
"ไป ฉันไปด้วยคะ"ฉันรีบตอบอย่างไว
"ป้าไม่เคยเห็นคุณหนูเคยไปดูฟุตบอลเลยนะคะ"ป้าจางพูดแบบนี้หมายความว่ายังไงเนี่ย
"นั่นสิ แม่ก็ว่ายังงั้นมันแปลกมากเลยนะมินซอง"แม่ก็ช่วยป้าจางเค้นคำตาบอีกแล้ว
"ไม่มีอะไรเลยคะ ก็เพื่อนรักของหนูไปนี่คะหนูก็ไม่รู้จะไปไหน"เป็นเหตุผลที่ดีมาก
"อ๋อ พี่ก็คิดว่าแกจะไปหายูนสะอีก"ไอ้พี่บ้า รู้ทันฉันอีกแล้ว5 555
"พี่นี่มั่วจริงๆเลย"ง่วงจังพรุ่งนี้ไปโรงเรียนแต่เช้าดีกว่า
"หนูไปนอนก่อนนะคะแม่ ป้าจาง ฝันดีคะ"
"ความจริงเป็นยังไงกันแน่ ฮะ แกยังไม่ตอบพี่เลยนะ 55555"ทุกคนในบ้านขำอะไรอ่า
"พี่มั่วจริงๆ ไม่ไปด้วยแล้วไปนอนดีกว่า"
..............................................................................................................
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
