Susan Mona ลิลลี่สีขาวที่ร่วงโรย

     วันนี้เป็นวันคริสมาสต์อีฟ ภายในเมืองได้จัดงานรื่นเริงตามท้องถนน ซูซานแอบหนีออกมาเที่ยวในงานนี้ด้วย นี้เป็นครั้งแรกที่เธอได้ออกมาข้างนอก ทำให้เธอรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก

     แต่ด้วยการที่เธอแต่งตัวโดดเด่นกว่าคนอื่น จึงทำให้เธอตกเป็นเป้าสายตาของชาวบ้าน

          "หญิงสาวคนนั้นเป็นใครกัน"

          "คุณหนูบ้านใดกันช่างงามเหลือเกิน"

          "ใช่คุณหนูตระกลูโมน่าหรือปล่าว เห็นเขาบอกว่าเธอเป็นคนขี้โรค ไม่ออกไปไหนมาไหนเลยนิ"

     แม้ว่าชาวบ้านจะนินทากันยังไงซูซานก็ไม่ใส่ใจกับคำเหล่านั้นและเที่ยวชมดูงานในเมืองอย่างตื่นเต้น แต่เพราะร่างกายที่อ่อนแอของเธอนั้น ทำให้ต้องมานั่งพักที่ม้านั่งกลางเมือง เพราะความเหนื่อยล้า

     ทางด้านของอาร์เธอร์ที่ออกมาเดินเล่นในเมือง เขาได้พบกับซูซานโดยบังเอิญ ด้วยความสงสัยในความไม่คุ้นหน้าของหญิงสาวทำให้เขาคิดที่จะเดินเข้าไปหาเธอ แต่แล้วเธอก็หายไปจากระยะสายตา เขามีความรู้สึกว่าอยากจะทำความรู้จักกับหญิงสาวนิรนามคนนั้น และสมองก็ทำตามคำสั่งให้ขาทั้งสองข้างพาร่างของเขาออกเดินตามหาเธอ

     ในที่สุดเขาก็เจอเธอนั่งอยู่ที่ม้านั่งกลางเมืองแต่สีหน้าเธอดูไม่ค่อยสู้ดีนัก เขาจึงตัดสินใจเดินเข้าไปหาเธอเพื่อถามไถ่อาการ แต่ยังไม่ทันถึงตัวเธอ เธอก็ล้มลงบนม้านั่งเขารีบวิ่งเข้าไปประคองและเรียกเธอเบาๆ

          "คุณหนูๆ เป็นอะไรหรือปล่าว"

     แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับกลับมา เขาจึงตัดสินใจพาเธอกลับไปที่ คฤหาสน์โนแอล