สามใจหนึ่งฝัน
เขียนโดย api3api
วันที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 23.52 น.
แก้ไขเมื่อ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 09.10 น. โดย เจ้าของนิยาย
9) ชายในชุดสูท เรื่องอันตรายแห่งวงการมายา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ บริษัทโทเดลลิ่งจำกัด พจน์ ลุงนนท์ เดินมากับชายในชุดสูท ทั้งสองกำลังปรึกษากันบางอย่าง
"พี่พจน์ ที่ผ่านมาผมไม่เคยถามและสงสัยในการตัดสินใจของพี่เลย แต่ครั้งนี้ผมขอถามหน่อยว่าพี่มั่นใจกับเด็กคนนั้นแค่ใหน"
พจน์หยุดเดินเขาหันกลับมาจีบไม้จีบมือ
"นราเทพ เชื่อเจ้สิคะเชื่อเจ้ สายตาเจ้มองคนไม่เคยผิดพลาด เด็กคนนั้นใสซื่อและมีอุดมการณ์แถมยังเชื่อมั่นในตนเอง มันฉายแววชัดอยู่แล้วล่ะ รึเทพมีอะไรติดใจอยู่"
หนุ่มหล่อในชุดสูทวางมาดนิ่งเขาส่ายหน้าแต่ยังมองพจน์ไม่วางตา
"เปล่าพี่ ผมก็แค่สงสัยว่าพี่คิดดีแล้วหรือที่จะจ่ายงานนี้ให้เด็กคนนั้น"
"ไม่ พี่ไม่ได้จ่ายงานให้นะ งานชิ้นนี้แคสหน้ากล้องลืมแล้วหรือจ้ะ ได้ไม่ได้มันขึ้นอยู่กับฝีมือของเขาพี่แค่ให้โอกาส"
ชายหนุ่มพยักหน้า
"งั้นเพื่อทำสิ่งที่พี่คาดหวังให้เป็นจริง เทพต้องเป็นผู้จัดการส่วนตัวให้เธอ"
นราเทพหยุดกึกเขา เขามองหน้าพจน์ที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม
"น่าสนุกดีนี่พี่พจน์ งั้นผมจะทำหน้าที่เก่าของผมให้ล่ะกัน พี่ไม่กลัวผมทำลายเพชรเม็ดงามของพี่เหรอ"
"พี่รู้ว่าเทพไม่ทำ อีกอย่างเพชรมันแข็งที่สุดในโลกนะจ้ะที่รัก"
พจน์ขยิบตา ปิ้ง ปิ้ง นราเทพยิ้มเจื่อนกับอีโมชั่นของพจน์ ลุงนนท์
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::;;;;;;::::::::::::::::::::::::::
ที่ชมรมพัฒนาสิ่งแว้ดล้อม เปิ้ล กิ่ง เหมียว อยู่หน้าชั้นอธิบายแผนการงานปลูกป่าที่จะมาถึงในเดือนหน้า
" ครูวิสาสุดหน้ารักของพวกเราคอนเฟิร์มมาแล้วนะ ว่า จะไปเป็นครูพี่เลี้ยงให้พวกเราในงานปลูกป่าที่โคราชด้วย เอ้าพวกเราปรบมือ"
สมาชิกชมรมปรบมือกันเสียงดังครูสาวตัวเล็กนั่งยิ้มอยู่บนเก้าอี้ กิ่งเดินไปจูงมือคุณครูขึ้นมาจากเก้าอี้ ครูสาวยืนอยู่หน้าชั้น
"หลังจากปลูกป่าเสร็จจะมีทริปชมฟาร์มโคนม ของปิยะดาด้วย ขอให้วันนั้นพวกเราจะให้ความร่วมมือกันนะจ้ะ อย่าให้เสียชื่อเด็กกรุงเทพล่ะ"
ทุกคนปรบมือตอบรับ เหมียวกับกิ่งมองเปิ้ลแบ้วทำหน้าเจื่อนใส่กัน
"ยิ่งรู้จักยิ่งรวยเหมียวเอ๋ย ยัยเปิ้ลเนี่ย"
"เอาน่าแถบนั้นมีไร่มีสวนมันก็ปกติแหละ"
สองสาวพูดปลอบใจกันเองไม่ได้นึกอิจฉาเพื่อนแต่นึกไม่ถึง
"บ้านเปิ้ลไม่ใหญ่หรอกนะ คิดว่าพวกเราพักกันหมดไม่ไหว งั้นขอเป็นห้องละสามคน น่าจะพอดี"
กิ่งกับเหมียวได้ยินอย่างนั้นสองสาวหันหน้าเข้าหากันอีกรอบ
"บ้านรึวังวะ"
เปิ้ลสะดุ้งเมื่อมือถือดังขึ้น เธอยกมันขึ้นมาเป็น พจน์โทรเข้า เปิ้ลขอตัวรับ แล้วยิ้มสวย
"ค่ะ พี่พจน์เปิ้ลจะรอพี่มารับ"
"ใครโทรมา แฟนเหรอ"
กิ่งถาม เปิ้ลยิ้มแล้วส่ายหน้า
"ไม่ใช่แฟน แฟนเปิ้ลอยู่โคราช"
"ห้ะ"กิ่งสะดุ้งกับคำสุดท้ายของเปิ้ลแต่เปิ้ลก็พูดเรื่องอื่น
"พี่พจน์โทรมา จะมารับไปโรงเรียนการแสดง"
กิ่งพยักหน้าแต่เธอยังสงสัยว่าคำสุดท้ายฟังผิดรึเปล่า
++++++++++
รถหรูสีดำมาจอดอยู่หน้าตึกสองท่ามกลางสายตาของเหล่านักเรียนสาวๆ พวกเธอกำลังกรี้ดชายในชุดสูท
เปิ้ลเดินมาหาพจน์ที่นั่งอยู่ในรถ เมื่อเปิ้ลขึ้นรถนราเทพก็ขับรถออกมาทันที
"พี่พจน์รอเปิ้ลอยู่หน้าโรงเรียนก็ได้นะคะ เปิ้ลเขิน"
พจน์หัวเราะ สายตาเปิ้ลจับจ้องไปยังชายในชุดสูทเขาขับรถเงียบไม่พูดจา
"พี่นราเทพเนี่ยเงียบจังเลย พูดอะไรกับเปิ้ลบ้างก็ได้นะคะ"
นราเทพยังนิ่งเปิ้ลเลยแสดงอาการไม่พอใจ
"นับจากนี้ไปผมคือผู้จัดการส่วนตัวของคุณ เพราะฉะนั้นตารางงานทุกอย่างผมจะจัดการแทนพี่พจน์ การรักษาระยะห่างระหว่างดารากับผู้จัดการถือเป็นสิ่งสำคัญ"
เปิ้ลมองพจน์ที่นั่งยิ้มอยู่แล้วมองชายในชุดสูทเหมือนเดิม
"วงการนี้พลาดนิดเดียวคือจบ นิ่งเรื่องชู้สาวนักข่าวยิ่งชื่นชอบ ต่อให้มันไม่เป็นความจริงก็ตาม โปรดเข้าใจด้วย"
เปิ้ลทำหน้าบูด พจน์ ล้วงกระเป๋าเอาบทภาพยนต์ปึกใหญ่ออกมา
"เปิ้ล เราจะมีการแคสหน้ากล้องหนังใหญ่ เจ้อยากให้เราไปลองดู"
"หนังใหญ่แต่เปิ้ลพึ่งจะเข้ามาแค่ไม่นานเองนะคะจะดีเหรอ"
พจน์กุมมือเปิ้ลแล้วพยักหน้า
"เป้าหมายของเปิ้ลคือรวมกลุ่มรักษาธรรมชาติใช่ใหม พี่เห็นว่าหนังเรื่องนี้มันเหมาะกับอุดมการณ์ของหนู จะได้เป็นสโลแกนไงจ๊ะ"
เปิ้ลถือบทไว้ในมือทำหน้าหนักใจ
"แต่ทั้งนี้ต้องแคสหน้ากล้องผ่าน ต่อไปนี้จะเป็นหน้าที่ของผมที่จะขัดเกลาคุณ เตรียมใจไว้ให้ดีๆล่ะกัน"
เปิ้ลฮึดสู้ พลางคิดในใจ
"ฉันไม่ได้เป็นเจ้าหน้าที่อุทธยาน ฉันไม่ได้เป็นผู้นำพวกใหน แต่ฉันจะปกป้องป่าในแบบของฉัน"
//////////////////////////////////////////////
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ