สามใจหนึ่งฝัน

"ห๊ะ หนูน่ะเหรอคะจะได้ถ่ายนิตยสาร"
เปิ้ลร้องอย่างตกใจเมื่อมีคนที่เหมือนจะเป็นแมวมองอะไรซักอย่างมาทาบทามขณะตัวเองกำลังจะสั่งไอติมกินรอแม่มารับกลับบ้านที่หน้าสถานีBTSแห่งหนึ่ง
         "อุ๊ยใช่ฮ้า คุณพี่มองคนไม่มีผิดซักคน คุณน้องสวยใสไร้เครื่องสำอางค์ขนาดนี้ รับรอง เพอร์เฟคฮ้า"
เปิ้ลรับนามบัตรมาอย่างงงๆวันต่อมาเธอก็เอามันมาโชว์ที่ชมรม
          "ห้า ดารา เธอเนี่ยนะ"
กิ่งกับเหมียวร้องออกมาพร้อมกันด้วยความเหลือเชื่อเปิ้ลรีบจุ๊ปากด้วยความเขินอาย
        "เบาๆซี่ อีกอย่างอาจจะโดนหลอกก็ได้ มิจฉาชีพมันเยอะจะตายไป"
       กิ่งหยิบนามบัตรมาดูพลิกไปพลิกมาแล้วลองกัดอีกต่างหาก
         "ไอ้กิ่งทำอะไร สกปรกว่ะ" เหมียวรีบแย่งนามบัตรออกมาเช็ดผ้า
          "ชัดเลย ของจริง  พี่ พจน์ ลุงนนท์ คนนี้ปั้นดารามานักต่อนักแล้ว เชื่อกิ่ง ลองเลยเปิ้ล"
        กิ่งพูดมาตามตรงแต่เปิ้ลไม่แน่ใจนัก ไม่รู้ว่ามันจะดีใหม
          "เหมียวว่าน่าจะลองไปดูนะ ถ้าไม่ผ่านยังไงก็ถือว่สเป็นประสบการณ์ไง"
        กิ่งยืนขึ้นแล้วจับกรรไกรตัดหญ้าวางลงต่อหน้าทุกคน
         "ใช่ และนี่ไงความเป็นจริง เคียร์เลย พุ่มไม้ตรงนู้น"
เปิ้ลกิ่งเหมียวพัฒนาสิ่งแว้ดล้อมอย่างเคย สมาชิกในตอนนี้จำเป็นอย่างมาก เพราะคำขอเรื่องปลูกป่าไม่ผ่านเนื่องจากมีคนน้อยเกินไป
          เปิ้ลกลับมาบ้านทรงจีนของแม่วันนี้แม่เธอกลับช้าเนื่องจากติดประชุม 
        "อ้าว หมวยลื้อกลับมาแล้วเหรอ"
        "ม้า กินข้าว เปิ้ลทำกับข้าวเองเลยน่ะ"
แม่ของเปิ้ลมองอย่างมีเลศนัยแล้วอมยิ้ม ทั้งสองทานข้าวเสร็จ แล้วมานั่งดูทีวีกัน   เปิ้ลย่องมาข้างหลังแล้วบีบนวดบ่าไหล่ให้ผู้เป็นแม่
         "ลื้อมีอะไรก็พูดออกมาเลย เอาอกเอาใจ แสดงว่ามีอะไรอยากได้แน่นอน"
         เปิ้ลยิ้มแหะๆเพราะโดนแม่รู้ทัน เธอหอบตุ๊กตาหมีแล้วมานอนตักแม่
         "ม้า ม้าว่าอั๊วสวยปะ"
เปิ้ลเอาตุ๊กตาปิดปากเวลาพูดด้วยความเขินอาย ผู้เป็นแม่ทำท่างง
          "มีคนจะให้เปิ้ลถ่ายนิตยสาร ม้าจะว่าใหมอ่ะ"
ผู้เป็นแม่ยิ้มแล้วเอามือลูบหัวลูกสาวคนสวย
          "เอาสิ อีหมวยม้าน่ารักขนาดนี้ เขาต้องชอบใจแน่ๆ"
         เปิ้ลจุ๊บแก้มคุณแม่เป็นการใหญ่ คุณนายฮง ลูบแก้มด้วยรอยยิ้ม
          "ขอบคุณค่ะ ม้า"
วันต่อมาเป็นวันเสาร์ เปิ้ล กิ่ง เหมียว สามสาวได้มุ่งหน้าสู่สตูดิโอตามนามบัตร
          "ฮึ้ย จะได้เจอดาราใหมนี่ อั้มเงี้ย มาริโอ้เนี่ย"
กิ่งกอดตัวเองฝันหวานแต่ต้องหยุดฝันหวานเพราะสายตาเพื่อนๆมองแปลก
           "สวัสดีค่ะ พี่พจน์นัดค่ะ"
เปิ้ลยื่นนามบัตรให้ตรงประชาสัมพันธ์ พนักงานยิ้มหวานให้ขึ้นลิฟท์ขึ้นข้างบน
           เมื่อขึ้นมาถึง พจน์ ลุงนนท์ ได้รออยู่แล้ว
            "ทางนี้เลยฮ้าหนูเปิ้ล อ้ะ เพื่อนๆด้วยนะคะ"
สามสาวเดินตามพจน์ไป กิ่งยิ้มหน้าบานเพราะเธอเห็นดาราหลายคน จนเหมียวตีมือ
              "เต้ยอ่ะ   นั่นๆ  กรี้ด เป้ย"
"เดี๋ยวเหอะยัยบ้านนอก เดี๋ยวเขาก็โยนออกไปหรอก"
       เหมียวกระซิบพร้อมบิดเนื้อ กิ่งหยุดด้วยอาการเซ็ง
เปิ้ลเดินออกมาจากห้องแต่งตัวทำเอาเพื่อนๆมองตาค้าง
              "ไอ้เปิ้ล ธรรมดาก็ว่าน่ารักแล้ว แต่นี่..มากอ่ะ"
กิ่งมองเพื่อนด้วยความปราบปลื้ม เหมียวควักกระดาษปากกาออกมา
                 "ทำอะไรวะ"
                 "ขอลายเซ็นมัน เผื่อมันดัง"
 
เปิ้ลถ่ายรูปไปหลายรูป และเปลี่ยนชุดไปหลายชุด
เวลาผ่านไปเป็นชั่วโมงจึงเสร็จสิ้น
              เปิ้ลเดินออกมาหาเพื่อนพร้อมกับพี่พจน์ และผูชายในชุดสูท
            "ป่ะ พวกเรา กลับกัน"
กิ่งยังปลื้มความหล่อของชายในชุดสูทอยู่จนเหมียวลากแขนออกมา
          สามวันต่อมา นิตยสารที่มีเปิ้ลขึ้นน่าปกก็วางแผง
 สามสาวนั่งดู เปิ้ลเขินเลยปล่อยให้กิ่งเป็นคนอ่าน
          "หนูเปิ้ลอินเตอร์ จากรั้วนานาชาติ ฮึ้ย"
          "อย่าอ่านออกเสียงซิ ฉันอาย"
 
           "รักป่าไม้สีเขียว งานอดิเรกปลูกป่า จุ๊ๆๆ"
    เปิ้ลพยายามแย่งนิตยสารแต่กิ่งไวกว่า
 
           "ตอนนี้ชมรมอยากได้สมาชิกเพิ่มค่ะ เอ๋?"
กิ่งหยุดอ่านมองหน้าเปิ้ล เปิ้ลยิ้มอย่างมีความหมาย
    เหมียวสะดุ้งและวิ่งที่ประตูชมรมหน้าตาตื่น
            "เยอะมาก   กิ่ง เปิ้ล คนมาเยอะแยะเลย"
 
เหล่านักเรียนที่ได้อ่ารนิตยสารต่างพากันมาขอเข้าชมรมเป็นจำนวนมากจนแทบแจกใบสมัครไม่ทัน หลังเหตุการผ่านไป กิ่งนอนยิ้มน้ำตาไหล
            "สุดยอด ไม่เคยได้สมาชิกเยอะอย่างนี้มาก่อนเลย"
             เหมียวก็สะอื้นเช่นกัน
           "ได้ไปปลูกป่าแล้ว ดีจังเลย"
เปิ้ลยิ้มและถอนหายใจโล่งอกนึกถึงคำถามของพี่พจน์ที่ไม่ได้เล่าให้กิ่ง กับ เหมียวฟัง
 
           "สมมุตินะ ถ้าเกิดเปิ้ลได้เป็นดาราดังแล้วเนี่ย สิ่งแรกอยากจะทำอะไร"
         เปิ้ลยิ้มและคิดว่าคำตอบของตัวเองตอนนั้นดีและตรงกับใจที่สุดแล้ว
              "เปิ้ลจะพาทุกๆคนปลูกป่าค่ะ"
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++