สามใจหนึ่งฝัน
เขียนโดย api3api
วันที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 23.52 น.
แก้ไขเมื่อ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 09.10 น. โดย เจ้าของนิยาย
11) ตอนพิเศษ ศึก20ทมิฬตอนที่สอง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเสียงสวดคาถาภาษาลีในงานศพของเจ้าหน้าที่ หน่วยลาดตะเวนของอุทธยานยืนสงบนิ่งทำความเคารพให้กับโลงเปล่าที่คลุมด้วยธงชาติสามสี พยัคเห็นครอบครัวของผู้ตายเศร้าโศกเขาก็รู้สึกเสียใจไม่น้อย
แม้แต่ร่างก็ไม่สามารถนำกลับมาได้
คืนนั้นพยัคนั่งคิดคนเดียวที่ม้านั่งในอุทธยาน เขาล้วงเอาของที่เป็ดเจอก่อนตายมาดู
มีดสั้นโบวี่อย่างดีและมันสลักชื่อไว้ชัดเจน
ไสวมองเพื่อนอยู่ห่าง ครั้งนี้สไวเลือกที่จะให้เพื่อนอยู่เพียงลำพัง
รุ่งเช้าพยัคก็เดินออกจากอุทธยานแต่เช้า
โรงพนันที่อยู่ไม่ไกลจากหมู่บ้านเป็นของไอ้จ้อยลูกชายกำนันฉะ เป็นนักเลงประจำหมู่บ้าน ไอ้จ้อยเป็นคู่อริกับพยัคมาตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว วันนี้มันเดินมากับสมุนคู่ใจ
"พี่ ได้ยินว่าไอ้พวกเฝ้าป่ามันตายไปคนนึง"
ไอ้มงคลสมุนคู่ใจพูดกับลูกพี่มันที่เดินยิ้มอย่างสะใจ
แต่ทั้วสองก็หยุดเดินเพราะพยัคยืนขวางทางอยู่
"พี่ เล่นมันเลยใหม"
"ยัง รอก่อน เฮ้ยมึงมีอะไรรึเปล่าวะพยัค"
ไอ้จ้อยตะโกนถามชายหนุ่มที่สีหน้าเอาเรื่องเจาไม่ตอบแต่โยนมีดสั้นมาแทบตีนของมัน ไอ้จ้อยมองมีดสั้นแล้วมองหน้าพยัค
"กูเอามาคืนมึง ไอ้จ้อย"
พยัคพูดจบก็เดินหันหลังกลับอุทธยานทิ้งให้ไอ้จ่อยยืนกัดฟันอยู่เบื้องหลัง
"พยัค มึงต้องเจอกูสักวันแน่"
....................................................................
พยัคเดินยังไม่ถึงจุดหมายก็เห็นไสวดักรออยู่
"ข้าสงสัยมานานแล้วพยัค"
พยัคตกใจแต่เขายืนเงียบฟังไสวพูดต่อ
"เอ็งกับหมอคบกันจริงๆด้วย"
พยัคถอนหายใจ และส่ายหัวที่เขาคิดหาสาระกับสไว
"เอ็งไปใหนมา ทางนั้นมันโรงพนัน รึว่าของที่เอ็งเก็บมามันเกี่ยวกับไอ้จ้อย"
พยัคทำท่าขึงขังที่รู้ว่าไสวก็จริงจังเป็นเหมือนกัน
"เราเจองานช้างแล้วไสว อันนั้นมันของไอ้จ้อย"
พยัคพูตามความจริง
"กูว่ากูต้องรีบหาเมียแล้วล่ะพยัค บอกตามตรงกูกลัวตายห่าก่อนเห็นหน้าเมียว่ะ"
ไสวหัวเราะ พยัคยิ้ม เขาคิดในใจว่าวันนี้ไสวเพื่อนของเขาพูดจาน่าฟังที่สุดแล้ว
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ