Say Love ฉันรักนายมือกลองสุดหล่อ
9.7
เขียนโดย Popoppa
วันที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 18.28 น.
6 ตอน
9 วิจารณ์
10.81K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2556 18.53 น. โดย เจ้าของนิยาย
5)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ฮือๆ ทำไงดีอ่ายัยพวกเพื่อนบ้าคนฉันผิดนัดกัน
ทุกคนเลยอ่ะ ตอนนี้ฉันก็ถึงห้างแล้วด้วยสิเนี้ยยย!!
เอ๊ะ! จะว่าไปคยองซูโอ้ปป้าออกอลบั้มใหม่นี้น่าา
ลองไปดูที่ร้าน....ตุ๊กแกก่อนดีกว่าเพื่อมีขาย ฉัน
เดินมาจนถึงร้านตุ๊กแก
อู้วหู้ววว~
อยากจะบอกว่าอลบั้มFirst Loveแพงมาก แล้ว
ดันเหลืออันสุดท้ายแล้วด้วย ตังค์ก็เอามาแค่300
เอง อลบั้มราคาตั้ง500 ฉันจะไปเอาตังค์ที่ไหน??
"เฮ้ออ~"ฉันถอนหายใจ เมื่อมองอลบั้มของ
คยองซูประมาณสิบกว่านาที และคิดว่าจะกลับบ้าน
"อ้าวว เธอไม่ซื้อหรอ?"เสียงของผู้ชายคน
หนึ่งดังขึ้นทำให้ฉันต้องหันกลับไปมอง
บอกฉันสินี้คนหรือเทพบุตร ทำไมหล่ออย่างงี้
เขาเป็นผู้ชายรุ่นประมาณคร่าวเดียวกับฉัน ตัวสูง
กว่าฉันมากทำให้ฉันต้องเงยหน้ามอง อุ๊บส์! หล่อ
หล่อเวอร์
"ก็พอดีว่าฉันเอาเงินมาไม่พออ่ะ"อุ้ยเขิน
ได้คุยกะคนหล่อ
"หืมม? งั้นหรอ? ยืมฉันก่อนไหม?"หืมอะไรนะ
เค้าจะให้ยืม ถ้าฉันยืมก็ต้องมาเจอเค้าอีกแน่ๆ
"ได้จริงๆ หรอ >///<"
"ได้สิ เท่าไรล่ะ" อุ้ยคนหล่อใจดี
"เออ 200 หน่ะ"พอฉัพูดเสร็จปุ๊บ เค้าก็ล่วงกระเป๋ากางเกงยีนส์สีเข้มนั้น
"นี่อะ"เค้ายืนเงินมาให้ฉัน ไอ้ฉันก็มือสั่นหงิกๆเลยกส่าจะได้ก็ปาไปนาทีหนึ่ง -.,-
"ฮ่าๆ เธอนี่น่ารักดีนะเนี้ย"อีตาบ้าชมกันไม่บอกก่อนเลย เขินเฟ้ยยย
"ฮ่าๆ ขอบคุณ แล้วฉะ..ฉันจะคืนเงินนายได้ยังไงอ่า?"
"อืม....ขอเบอร์เธอหน่อยสิ"
"ห๊าาา? อะไรนะ!!!"ฉันตะโกนเสียงดัง
"จุ๊ๆ อย่าเสียงดังสิ ฉันแค่ขอเบอร์เธอเอาไว้
นัดสถานที่อะไรอย่างงี้"อ๋อไอ้เราก็นึกว่าจะจีบ ×0×
"082xxxxxxx"
"เอาไว้เจอนกัน บายย"
มีคนอย่างงี้อยู่ในโลกจริงๆหรอเนี้ย นี้มันเรื่องจริง
นะไม่ใช่นิยายย
เย้ๆกลับมาอัพให้แล้วน้าา ถึงจะช้าไปหน่อย
แต่ก็ยังดีกว่าไม่อัพใช่ม้ะ??
ทุกคนเลยอ่ะ ตอนนี้ฉันก็ถึงห้างแล้วด้วยสิเนี้ยยย!!
เอ๊ะ! จะว่าไปคยองซูโอ้ปป้าออกอลบั้มใหม่นี้น่าา
ลองไปดูที่ร้าน....ตุ๊กแกก่อนดีกว่าเพื่อมีขาย ฉัน
เดินมาจนถึงร้านตุ๊กแก
อู้วหู้ววว~
อยากจะบอกว่าอลบั้มFirst Loveแพงมาก แล้ว
ดันเหลืออันสุดท้ายแล้วด้วย ตังค์ก็เอามาแค่300
เอง อลบั้มราคาตั้ง500 ฉันจะไปเอาตังค์ที่ไหน??
"เฮ้ออ~"ฉันถอนหายใจ เมื่อมองอลบั้มของ
คยองซูประมาณสิบกว่านาที และคิดว่าจะกลับบ้าน
"อ้าวว เธอไม่ซื้อหรอ?"เสียงของผู้ชายคน
หนึ่งดังขึ้นทำให้ฉันต้องหันกลับไปมอง
บอกฉันสินี้คนหรือเทพบุตร ทำไมหล่ออย่างงี้
เขาเป็นผู้ชายรุ่นประมาณคร่าวเดียวกับฉัน ตัวสูง
กว่าฉันมากทำให้ฉันต้องเงยหน้ามอง อุ๊บส์! หล่อ
หล่อเวอร์
"ก็พอดีว่าฉันเอาเงินมาไม่พออ่ะ"อุ้ยเขิน
ได้คุยกะคนหล่อ
"หืมม? งั้นหรอ? ยืมฉันก่อนไหม?"หืมอะไรนะ
เค้าจะให้ยืม ถ้าฉันยืมก็ต้องมาเจอเค้าอีกแน่ๆ
"ได้จริงๆ หรอ >///<"
"ได้สิ เท่าไรล่ะ" อุ้ยคนหล่อใจดี
"เออ 200 หน่ะ"พอฉัพูดเสร็จปุ๊บ เค้าก็ล่วงกระเป๋ากางเกงยีนส์สีเข้มนั้น
"นี่อะ"เค้ายืนเงินมาให้ฉัน ไอ้ฉันก็มือสั่นหงิกๆเลยกส่าจะได้ก็ปาไปนาทีหนึ่ง -.,-
"ฮ่าๆ เธอนี่น่ารักดีนะเนี้ย"อีตาบ้าชมกันไม่บอกก่อนเลย เขินเฟ้ยยย
"ฮ่าๆ ขอบคุณ แล้วฉะ..ฉันจะคืนเงินนายได้ยังไงอ่า?"
"อืม....ขอเบอร์เธอหน่อยสิ"
"ห๊าาา? อะไรนะ!!!"ฉันตะโกนเสียงดัง
"จุ๊ๆ อย่าเสียงดังสิ ฉันแค่ขอเบอร์เธอเอาไว้
นัดสถานที่อะไรอย่างงี้"อ๋อไอ้เราก็นึกว่าจะจีบ ×0×
"082xxxxxxx"
"เอาไว้เจอนกัน บายย"
มีคนอย่างงี้อยู่ในโลกจริงๆหรอเนี้ย นี้มันเรื่องจริง
นะไม่ใช่นิยายย
เย้ๆกลับมาอัพให้แล้วน้าา ถึงจะช้าไปหน่อย
แต่ก็ยังดีกว่าไม่อัพใช่ม้ะ??
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ