มันกลับมาทวงคืน (ปล.เรื่องนี้ลงสองเว็บ)
9.3
เขียนโดย กุหลาบราตรี
วันที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 19.06 น.
14 ตอน
5 วิจารณ์
18.11K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 08.25 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) เหตุการณ์นั้น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“ใครจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นวันนั้นได้บ้าง” มิกซ์พูดขึ้นอย่างหวาดกลัว หลังจากที่เห็นว่าทุกคนสะดุ้งตื่นขึ้นมา
“จำได้” ทุกคนพูดพร้อมกัน
“วันนั้นถ้าฉันห้ามภารโรงไว้เรื่องทั้งหมดก็คงไม่เกิดขึ้น” มิกซ์พูดอย่างสำนึกผิด
“มันสายไปแล้ว!!!” เสียงนั้นแฝงไปด้วยความโกรธแค้น และแม้ว่าจะมีใครสำนึกผิดตอนนี้ก็คงสายไปแล้วจริงๆ
ทุกอย่างเริ่มสงบลง ความมืดเริ่มเข้ามาปกคลุมทั่วห้องเรียน ช่วงเวลานี้ทั้งสี่คนต่างคิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนั้นพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย มันเป็นเหตุการณ์ที่ลืมไม่ลงจริงๆ หรือเป็นเพราะพวกเขาไม่เคยลืมเหตุการณ์นี้ได้เลย
เมื่อวันจบภาคเรียน....
“ทิน งานคืนนี้มาด้วยนะโว้ย”
“เออๆๆ รู้แล้วครับคุณภู” ทินตอบเพื่อนแบบกวนๆ ตามปกติ
งานเลี้ยงจบภาคเรียนปีนี้ถูกจัดขึ้นตามใจนักเรียนโดยที่ทางโรงเรียนทีงบให้แต่ต้องจัดขึ้นเอง ซื้อของเอง ทำอะไรเองทุกอย่าง ไม่มีครู อาจารย์เกี่ยวข้องด้วย และแกนนำในการจัดงานเลี้ยงคืนนี้ก็คือภู ดาว ทิน มิ้ม และมิกซ์
ดาวจัดการเรื่องอาหารในงานเลี้ยงกับมิ้ม ส่วนเรื่องอื่นๆ เขาสามคนจะเป็นคนจัดการเองทั้งหมด ทุกคนตั้งใจกับงานนี้มาก จนถึงเวลาเริ่มงาน....
ทุกอย่างเป็นปกติทุกอย่าง แต่ก็มีฝนตกลงมาอย่างหนักจนต้องหลบเข้ามาพักในห้องเรียนก่อน ระหว่างนั้นมิกซ์ที่ออกมาเข้าห้องน้ำเห็นภารโรงยืนสูบบุหรี่อยู่แถวนั้นคิดว่าคงไม่เป็นไรจึงเข้าห้องน้ำตามปกติ หารู้ไม่ว่าเขาทิ้งบุหรี่ไว้ใกล้ปลั๊กไฟมากๆ
เวลาผ่านไปนานหลายชั่วโมง....อีกไม่กี่นาทีก็ถึงเวลาเที่ยงคืนตรง
“ได้กลิ่นอะไรมั้ย” ดาวถามอย่างสงสัย
“คิดมากน่า คงมีใครแอบสูบบุหรี่” ภูตอบ แต่ดาวไม่คิดว่าเป็นกลิ่นบุหรี่เพราะมันเหมือนกลิ่นไฟไหม้อะไรสักอย่าง
“นั่นควันอะไร” มิ้มที่หันไปเห็นพอดีถามขึ้น
“เฮ้ย! ควันอะไรวะ” มิกซ์พูดอย่างแปลกใจ
ทุกคนหันไปดูเมื่อเห็นว่ามีควันลอยออกมาก็โวยวายกันใหญ่ หลายคนไม่สนใจ แต่ดาว มิ้ม มิกซ์ และภูมีคนโทรตามให้กลับบ้านจึงรีบฉลองให้สะใจก่อนที่จะกลับบ้าน
“อะไรวะ พวกนี้พ่อแม่โทรตามซะแล้ว”ทินพูดแหย่
“เออๆ ต้องกลับแล้วโว้ย” มิกซ์ตอบกลับ
ทั้งสี่กลับบ้านพร้อมกัน แล้วก็ไม่รู้เลยว่าคืนนั้นเกิดอะไรขึ้นบ้าง....จนกระทั่งในตอนเช้า...
‘จากเหตุการณ์ไฟไหม้โรงเรียนกาวินวิทยา ทำให้ต้องรีบทุบอาคารเก่าสร้างอาคารใหม่ เพราะกลัวว่าเปิดเทอมปีหน้าจะสร้างไม่ทัน เหตุการณ์นี้โชคดีที่ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ’
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ