ปีศาจที่รัก <3

          เช้าวันหนึ่งของวันแรกที่เปิดภาคเรียนฉันเดินออกจากบ้านเดินมาเรื่อยๆ เพื่อไปโรงเรียน วันนี้เป็นเช้าที่สดใสเหลือเกิน ฉันรู้สึกตื่นเต้นที่จะได้เจอเพื่อนๆ แต่ฉันกลับมาหยุดเดินอยู่ที่บ้านทรงยุโรปหลังหนึ่ง ซึ่งล้อมรอบไปด้วยดอกกุหลาบต่างสีงามตา ฉันชอบดอกกุฆลาบมากๆ เลย พอเหลือบมองไปทั่วๆ ฉันกลับมองเห็นผู้ชายคนหนึ่งสูงราวๆ 180-185 cm ผิวสีขาวซีดราวกับศพ ดวงตาที่แสนจะเย็นชาที่จ้องมองมาทางฉัน และเขาสวมชุดนักเรียน ของโรงเรียน MYC เหมือนกับฉันด้วย ฉันคิดอะไรเผลินๆ ไปชั่วขณะ จู่ๆ ผู้ชายคนนั้นก็หายไปต่อหน้าต่อตา ฉันแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองเลย อยู่ๆ ก็มีคนมาสกิดฉัน ฉันที่ยังอยู่ในผวังความคิดของตัวเองถึงกับสะดุ้งเฮือก 

"ฮันนี่พาย!! เธอมาทำอะไรที่นี่น่ะ" ฉันค่อยๆ เหลือบไปมองที่ต้นเสียง

"โมลี่ ตกใจหมดเลย"ที่แท้ก็ยัยโมลี่เพื่อนสนิทของฉันนี่เอง

"ไม่รีบไปโรงเรียนเดี๋ยวจะสายนะ" ยัยโมลี่พูดพลางเดินไปข้างหน้า ส่วนฉันก็เดินตามยัยโมลี่ เย้!! ถึงโรงเรียนแล้ว

กรี๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

เสียงออดดังขึ้น พวกนักเรียนทุกคนต่างรีบเดินกันมาเข้าแถว ฉันวิ่งไปชนกับอะไรบางอย่างฉันค่อยๆ เงยหน้าขึ้นฉันตกใจมากเพราะคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า คือ คนที่ฉันเจอในคฤหาสน์หลังงามแห่งนั้น

"ขอโทษค่ะ" ฉันก้มหัวลงแล้วพูดคำว่าขอโทษ ส่วนเขาก็ไม่ได้พูดอะไรหรอกเดินไปเฉยเลย ไม่เห็นฉันหรือไงนะ จะเย็นชาไปไหนค่ะพ่อคุณ  แล้วพอเข้ามาในห้องเรียนฉันก็พบว่าฉันต้องมานั่งกับนายเย็นชาบ้าเนี่ยนะ ฉันต้องเป็นบ้าตายแน่ๆ เลยวันๆ ได้แต่ เงียบ เงียบแล้วก็เงียบ

เซ็งงงงงง 

โปรดติดตามตอนต่อไป

http://www.youtube.com/watch?v=4030-dw6Fbs