SOTUS พี่ว้ากครับ...ผมรักพี่

5

____________________________________________

 

“ปีหนึ่งทั้งหมดรวม!!!!”

 

เสียงพี่ว้ากดังขึ้น แค่นั้นแหละทุกคนที่นั่งแยกกันอยู่ตอนแรก กลับมารวมใจรักสามัคคีกันทันที วิ่งกันอย่างวิ่งไว อนาคตไม่แน่พวกผมอาจจะไปโค้นแชมป์ยูเซน โบลต์ก็ได้นะ แหม่ ให้วิ่งซะ นี่ขนาดวิ่งกันแทบตายยังมีคนโดนเรื่องเข้าช้านะ

 

“คุณชื่ออะไร ทำไมช้า” ประโยคเดิมและเดียวกันกับเมื่อวาน แต่เสียดายครับคนโดนไม่กูครับพี่ซิกโว้ย กูไม่โดนโว้ย555555555555555555555555555555555555555

 

“อนาวิล คณากรครับ” เสียงจากคนที่โดนว้ากไปตอบกลับมานิ่งๆ ต่างกับผมที่คราวที่แล้วยังอึกอักอยู่เลย ไหนขอดูหน้าชัดๆหน่อยนะฮาร์ฟ

 

แอลฟา งั้นเหรอ?

 

“ทำไมถึงมาช้า!!” พี่ซิกถามอีกครั้ง แต่จำได้ว่าเมื่อวานพี่ซิกเป็นคนวิ่งเข้าไปอุ้มแอลเองไม่ใช่เหรอ? แล้วทำไมทำเหมือนไม่รู้จักกันแบบนี้ล่ะ หรือว่าที่ผมคิดไว้ว่าแอลฟาต้องมีความสัมพันธ์กับใครระหว่างพี่โจอี้กับพี่ซิก ก็ต้องเป็นพี่โจอี้ดิ เพราะถ้าเป็นแฟนพี่ซิก พี่ซิกคงไม่นิ่งใส่แบบนี้หรอกใช่ป่ะ

 

แอลฟาเป็นแฟนพี่โจอี้เหรอ?

 

แล้วไอ้สีไม้เพื่อนกูล่ะครับพี่โจอี้!!!!!!!!!! ละทำไงล่ะทีนี้ ผมควรจะต่อต้านพี่โจอี้ที่มาม้อใส่ไอ้ไม้ใช่ไหม? อืมเค เรื่องแบบนี้เกือบถนัด ถ้าไม่ติดว่าเรื่องเสือกเก่งกว่าอะนะ

 

“ผมเจ็บขาครับ เลยเดินช้า” แอลฟาตอบเสียงแผ่วลงไปกว่าเดิม

 

“ไปนั่งซะ” พี่ซิกพูดบอกอย่างเรียบๆ

 

แล้วทำไมไม่โดนทำโทษอะ เขาบอกเขาเจ็บขาก็เชื่องั้นดิ โห่ไรวะ ผมแค่สายเองอะพี่ ไม่แฟร์อ่ะไม่แฟร์

และดูเหมือนพี่ซิกจะรู้ว่าผมคิดอะไรอยู่เลยพูดเหมือนจะแก้ต่างให้ตัวเอง หรือว่ากูคิดไปเองวะห๊ะ

 

“ถ้าพวกคุณเป็นอะไรก็แค่บอกผม ถ้าคุณมีเหตุผลที่ดีพอผมก็รับฟัง ไม่ใช่เอะอะก็ทำโทษหรือจะว้ากใส่พวกคุณอย่างเดียว แต่ถ้าทำผิดจริงๆคุณก็ควรยอมรับด้วย” จึกอะมันจึก รักนะฉึกๆเลยอะ พูดงี้ตัวๆเลยดีกว่า ดูก็รู้ว่าน้ำเสียงพี่ซิกประชดผมขนาดไหน ผมจึงหันไปปรึกษากับเพื่อนรักผู้มักการนอนอย่างไอ้สีไม้เป็นต้น เออดีอ่ะได้ข่าวว่าเมื่อคืนนอนเร็วไม่ใช่เหรอวะ แล้วนี่ทำไมจะหลับ?

 

“ไอ้สีไม้ๆ” ผมเรียกเบาๆพร้อมกับสะกิดไหล่มันเบาๆ ตาที่ดูลอยๆเหมือนไม่ได้หลับได้นอน อืมดีงั้นโยนบทไปให้มันแล้วกัน อยากรู้อะไรก็ถามเอานะๆ เลขเด็ดสองสามงวดก็ถามเอาไว้เป็นแหล่งทำมาหากิน เคนะ

 

 

 

 

“ไอ้สีไม้ๆ” เสียงเรียกเบาๆพร้อมกับตีนควายสะกิดเบาๆข้างตัว เอ้านี่โยนบทมาละเหรอ โทษๆครับ ไม่ได้เตรียมตัว อืมดีนะให้พระเอกมาทีหลัง อันที่จริงผมต้องออกก่อนนะ พระเอกอ่ะพระเอก โอเคมาแนะนำตัวก่อนเลยแล้วกัน ผมชื่อสีไม้นะ อย่าถามนะยี่ห้ออะไร มึงจะมาสเตอร์ คอลลีน คอลเกตก็แล้วแต่ศรัทธาครับ ณ จุดๆนี้ นะฮาร์ฟ

 

เออลืมเล่าไป ผมหล่อ พ่อรวย ที่สำคัญไม่เล็กนะครับ อืม ยังไงต่ออะยังไม่เคยมีบทกับเขา ก็อย่างว่านะคิวมันเยอะ เมื่อคืนกับญาญ่าจัดว่าเด็ดมากเลยทีเดียวเชียวขอให้ลองดูครับ แล้วๆเออเล่าถึงแฝดผมหน่อยละกันสงสารแม่งไม่ค่อยมีบท งี้แหละไม่ค่อยหล่อ

 

แฝดน้องผมชื่อไอ้สีน้ำครับ เป็นแฝดกับหน้าเหมือนกันแต่ผมหล่อมาก หน้าแม่งจะติ๋มๆอ่ะ ตุ๊ดชิบหาย ไอ้ไนน์ชอบด่ามันว่าฟายบ่อยๆ แต่ไม่รู้ทำไมผมกลับรู้สึกเหมือนโดนด่าเองทุกที เออๆพอละพูดมากว่ะ กลับเข้าเรื่องดีกว่า

 

“หือ?” ผมหันไปตอบรับไอ้ไนน์เบาๆ พร้อมกับตาที่จะปิดแหล่ไม่ปิดแหล่ สาเหตุนี่ไม่ต้องพูดถึง เรื่องมันเศร้าขอเหล้าเข้มๆครับ

 

อันที่จริงมันเกิดจากคนจังไรคนนึง แต่ไม่ขอเอ่ยนามละกัน สงสารอ่ะไม่อยากประจาร ก็นะ ประเด็นคือกูไม่รู้นะงับว่ามันคือใคร เรื่องของเรื่องคือเมื่อคืน ก่อนไอ้ไนน์มันจะโทรมา มันมีคนโทรมาก่อนและเหมือนว่าเบอร์นี้มันเคยโทรมาแล้วไง ผมเลยก็เลยรับ แล้ว......

 

ย้อนเหตุการณ์เมื่อคืน..

 

“ฮัลโหลครับ”

 

(สีไม้ใช่ไหมครับ?)

 

“ครับ แล้วนั่นใคร?” ผมถามออกไปด้วยความสงสัย แต่บอกเลยผมไม่ชอบคุยกับคนที่ไม่รู้จักหรอกนะ โรคจิตรึเปล่าก็ไม่รู้

 

(แป๊บนึงนะครับ…) ไม่ทันที่ผมจะได้พูดอะไรต่อปลายสายก็ตัดบท ก่อนจะมีเสียงอะไรกุกักตามมา เห้ยอย่าลึ่งนะเว้ย ไม่ขำไม่เล่นนี่พูดเลย

 

“นี่...!!!”

 

(เปิดเพลงเพื่อเพิ่มอรรถรสในการรับชิมนะแคะ)

 

(…รู้ไหมว่ามีคนตกหลุมรักคุณกี่คนแล้วจากการที่คุณแค่ยิ้มให้ และยิ่งตอนคุณหันมา จ้องมองตาและทักทาย ในหัวใจมันแทบละลายจนเกือบถึงจุดอันตราย และอยากจะขอให้คุณ…)

 

ผมหยุดฟังนิ่ง ทุกคำพูดของผมถูกกลืนหายไปหมดทันทีที่มีเสียงกีต้าห์ดังขึ้นเบาๆเป็นจังหวะเพลง ก่อนจะตามมาด้วยเสียงร้องคลอไปตามเพลง

 

(…หยุดหยุดแค่นี้ก่อน ในใจผมร้อน จนทนไม่ไหว จะรักคุณแล้ว หยุดหยุดใจไว้บ้าง ห้ามใจเอาไว้ ต้องเตือนตัวเอง คนน่ารักมักใจร้ายกันทุกคน…)

 

เสียงเพลงและเสียงร้องยังคงบรรเลงต่อไปเรื่อยๆ

 

(…หยุดหยุดแค่นี้ก่อน ในใจผมร้อนจนทนไม่ไหว จะรักคุณแล้วหยุดหยุดใจไว้บ้าง ห้ามใจเอาไว้ต้องเตือนตัวเอง คนน่ารักมักใจร้ายคนน่ารักมักใจร้าย ยกเว้นคุณ…)

 

ตึกตัก ตึกตัก

 

มันไม่ใช่ครั้งแรกที่มีผู้ชายมาจีบผม...

 

ใช่...แต่นี่เป็นครั้งแรก ที่มีคนมาร้องเพลงให้ผมฟัง...

 

ทั้งๆที่ผมยังไม่รู้เลยว่าคนที่ผมคุยอยู่ด้วยตอนนี้คือใคร!!!!!!!!!!!

 

(สีไม้ครับ)

 

“…”

 

“ตอบพี่หน่อยสิครับ” พี่…งั้นเหรอ?

 

“จะ จะให้ผมตอบอะไรคุณ จู่ๆคุณก็มาร้องเพลงบ้าบอๆ ทั้งๆที่ผมไม่ได้รู้จักคุณ ถามจริงๆนี่โรคจิตป่ะชอบแกล้งคนอื่นไปทั่วเนี่ย ว่างมากก็ไปอ่านหนังสือเถอะไป๊ ไม่ต้องโทรมาละนะ!” ผมรัวไปเป็นชุดก่อนจะกดตัดสายทันที อ่าห๊ะใช่ หญิงแม่ผมเคยสอนไว้ว่า อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจคน จะจนกำแพง เออๆนั้นแหละ

 

ผมจัดการปิดโทรศัพท์ไปทันที ลุกขึ้นไปหยิบผ้าขนหนูไปอาบน้ำ ส่วนโทรศัพท์ก็ปิดไว้อย่างนั้น

 

 

 

ตื้ด! ตื้ด! 1ข้อความใหม่

 

ตื้ด! ตื้ด! 2ข้อความใหม่

 

ตื้ด! ตื้ด! 3ข้อความใหม่

 

ตื้ด! ตื้ด! 4ข้อความใหม่

 

ตื้ด! ตื้ด! 5ข้อความใหม่

 

..

 

ตื้ด! ตื้ด! 54ข้อความใหม่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

ข้อความที่เข้ามาทันทีที่ผมเปิดเครื่องทำให้โทรศัพท์เครื่องหรูของผมสั่นครืดเป็นเวลานาน สั่นแบบ...ใช้แทนไวเบรเตอร์ได้ทันที กระชับ ฉับไว

55555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555

55555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555

 

ผมเปิดอ่านข้อความที่เข้ามาดูคร่าวๆ ปะป๊าทุกคนยังปกติดีอยู่ใช่ม๊ายยยยยยยยย มีใครรถคว่ำตายรึเปล่าเอ่ยยยยยยย ไม่มีเนอะ

 

0888888888 โทรหาคุณเมื่อ xx/xx/xx,19.00. this number called you

 

0888888888 โทรหาคุณเมื่อ xx/xx/xx,20.11. this number called you

 

..

 

08888888888 โทรหาคุณเมื่อ xx/xx/xx,21.21. this number called you!!!!!!!!!!!!

 

เริ่มจะรู้แล้วว่าใครตาย ผมว่าไอ้โรคจิตนั่นแหละ ตายแน่มึงตายคาโทรศัพท์นั่นแหละ โทรมาขนาดนี้ให้ตายเถอะรูบิ้น

 

Rrrrrrrrrrrrrrr

 

ให้ตายเถอะสตีฟเสียม เอ้ย จอบ เออๆนั่นแหละ ถ้าเป็นไอ้โรคจิตนั่นโทรมาอีกแล้วว่ะทำไงดีวะ ทำไงดีๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

“อะไรอีกวะ บอกว่าอย่าโทรมาแล้วไง!!!” มือสั่นกดรับก่อนจะทำใจดีสู้เสือกรอกเสียงลงไปอย่างจริงจังและค่อนข้างดัง เอาละวะเป็นไงเป็นกัน

 

(อีกอะไรวะ กูพึ่งโทรหามึงนะไอ้ไม้) เสียงจากปลายสายที่ตอบกลับมาผิดไปจากเดิมอยู่มากโข ยกโทรศัพท์มาดูที่หน้าจอทันที

 

 ‘ไนน์’

 

เอ้าชิบหายแล้ว เพื่อนกูนี่หว่า ผมจึงลดน้ำเสียงลงเปลี่ยนเป็นพูดปกติ ไอ้ไนน์โทรมาถามเรื่องย้ายไปอยู่หอซึ่งคือสิ่งที่มันใฝ่ฝันมาตั้งแต่เรียนมอปลาย คติไอบีลีฟไอแคนฟลายที่กลอกหูผมเช้าเย็น ยังคงก้องอยู่ในสมองผมทุกวันนี้ มองไปบนฟ้าก็มีแต่ประโยคนี้เต็มไปหมด เออดี เรื่องเรียนไม่จำ

 

ผมคุยกับมันไปเรื่อยจนแต่ก็ขอวางสายมันก็โดยให้เหตุผลไปว่าผมจะนอนแล้ว แต่ความจริงมันไม่ใช่ไง ผมอยากจะรู้เหมือนกันว่าถ้าผมวางโทรศัพท์ไว้เฉยๆมันจะโทรมาอีกไหม

 

Rrrrrrrrrrrrrrr

 

พรึ่บ!

 

มือเรียวๆของผมคว้าโทรศัพท์ที่วางอยู่ข้างๆขึ้นมาทันที คิดไว้ไม่ผิดโทรมาอีกแล้วจนได้ TOT อย่าถามว่าผมรู้ได้ไง เมมไว้สิครับ คนฉลาดมักไม่พลาดหลายๆครั้ง

 

ผมวางโทรศัพท์กลับไว้ที่เดิมแล้วล้มตัวลงนอนบนเตียงกว้าง จัดแจงปิดเสียงโทรศัพท์แต่ก็ตั้งสั่นไว้ เอาละวะไม่รับหรอก พรุ่งนี้ต้องรีบตื่น นอนเว้ยๆๆๆๆๆๆๆ

 

เวลา 23.25 น.

 

ผมยังคงพลิกตัวไปพลิกตัวมา ผมว่าอันที่จริงไอ้โรคจิตนั่นคงหยุดโทรไปนานแล้ว แต่ไม่รู้ทำไมคนที่จะกลายเป็นบ้านแทนคือผมอะ เออนี่จะบ้าละ ไม่รู้กลัวหรือระแวง และการรีบนอนของผมก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย สรุปคือผมก็นอนไม่หลับอยู่ดี บอกกันตรงๆเลยว่าไอสัดกูจะบ้าตายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย TOT

 

 

 

 

กลับเข้าสู่ปัจจุบันที่มีไรต์เตอร์สุดสวยลอยคออยู่..

 

ผมกลับเข้าสู่ญาณสมาธิและสติสู่ปัจจุบันที่มีหัวข้ออะไรที่ไม่ค่อยตรงความจริงสักเท่าไหร่ แต่ไม่เป็นไรยังดีที่มันให้ผมเป็นพระเอก เคๆก่อนที่จะออกทะเลไปไกลเราต้องกลับเข้าสู่สถานการณ์ปัจจุบันเพราะผมว่ายน้ำไม่เป็นเดี๋ยวจม 55555555555555555555555555555555โอ้ยขัมว่ะ

 

ผมสดุ้งหลุดออกจากภวังค์ความคิดของตัวเองจากแรงหยิกจากคนข้างๆ เอ้าไนน์ครับ หยิกกูทำไม TOT

 

“เจ็บนะเว้ย!” ตีมันไปดังเพี๊ยะเบาๆหนึ่งที นี่ไม่ใช่มุ้งมิ้งอะไรกันหรอก ถ้าเสียงดังเดี๋ยวพี่ว้ากแม่งมาลากคอไปประหารท่ามกลางหมู่มวลผีเสื้อ...

 

ถุย! พูดซะน่ารักเลย เออเอาเป็นว่าไม่อยากถูกพี่ว้ากมันเพ่งเล็งก็พอ แค่สีหัวตัวเองนี่ก็สุดใจละ

 

“ก็เรียกละไม่ตอบเอง”

 

“เออๆมีไร”

 

“กูอยากถามว่าทำไมมึงถึงจะหลับ เออๆช่างแม่งกูมีเรื่องสำคัญกว่า”ไอ้ไนน์พูดพร้อมทำหน้าเนือยๆ เป็นไรครับไอ้ตุ๊ด

 

“ว่ามาครับแสรด”

 

“คือ....พ่องมึงปล่อยละนะแค๊บสาด” ไอ้ไนน์พูดประโยคหลังคำว่าคือนี่ไม่เรียกว่าพูดนะ เรียกว่าตะโกนใส่หน้ากูเลยดีกว่าครับ ว่าแต่อะไรนะปล่อยแล้ว

 

ผมหันไปมองสภาพแวดล้อมก็พบว่า....

 

ว่างเปล่า...

 

ไอ้ห่าคนไปไหนหมดครับแสรดดดดดดดดดดดดดดดดด เอ้านี่กูนั่งตากลมเล่นเหรอ หมายถึงตากลมอะ เออคือ ตาก ลม ไม่ใช่ตา กลมนะครับ เล่นอะไรวะ55555555555555555555555555555555

 

“มึงเป็นไรเนี่ย” ไอ้ไนน์ถามด้วยใบหน้าประดุจหมางง

 

“กูถอดญาณไปล่าไททัน” ผมตอบไปหน้านิ่งๆ ยักไหล่แบบเปล่าครับกูหล่อ

 

 

 

TBC...

 

5555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555พอๆ

ข้ากลับมาแล้ว เร็วมาก 

5555555555555555555555555555555555555555555

ไม่เป็นไรอย่างน้อยแค่คุณชอบก็พอครับไม่เครียด ชอบไม่ชอบตรงไหนบอกกันด้ายยยยยยยย

ปล.มีต่อจากนี้ อยากรู้ว่าไททันของสีไม้คืออะไรต้องติดตามครับ

ปลอีกอัน.หนึ่งเม้น = หนึ่งกำลังใจ๋ แต้งeyebrowทุกคนอีกครั้งครับ