SOTUS พี่ว้ากครับ...ผมรักพี่

intro

____________________________________________

ตึก ตึก ตึก

ผลั่ก

“โอ้ย!!!” แรงกระแทกชนจากคนที่วิ่งสวนอย่างไม่ระวังส่งผลให้ร่างผมเซ จนสุดท้ายก็ล้มแหมะอยู่กับพื้น

“เห้ยไรวะ เดินยังไงเนี่ย” เงยหน้ามองร่างสูง หน้าตาหล่อจัด ผมที่เซอนิดๆแต่ก็ยังดูเท่อยู่ดีรับกับใบหน้าคม ปากกระจับได้รูปกับจมูกโด่งเป็นสันสวย แต่คำพูดที่ออกมาจากริมฝีปากหยักลึกนั้นทำให้ลืมความหล่อไปแทบหมด

“เดินชนคนอื่นเขาขอโทษซักคำก็ไม่มี นี่ยังจะมาด่าอีกเหรอวะ หา!!!!!” หล่อก็หล่อเหอะเรื่องแบบนี้คนอย่างไอ้ไนน์ไม่ยอมหรอกเว้ย

“อ้าว นี่!!!” ร่างสูงยกมือชี้หน้าอย่างเอาเรื่อง แต่ก็ถูกเพื่อนอีกคนดึงไปซะก่อน

“ช่างมันเหอะไอ้ซิก ไปช่วยไอ้ฟิวส์ก่อน!” ร่างสูงพยักหน้าเป็นอันเข้าใจ หันมามองหน้าผมนิ่งๆก่อนจะวิ่งตามเพื่อนตัวเองไป

บ้าเอ้ย!

“เฮ้ย...”

ผมร้องเบาๆเมื่อเห็นบัตรอะไรสักอย่างตกอยู่ใกล้ๆกับที่ผมล้ม เมื่อหยิบมาดูก็แทบช็อค มันเป็นบัตรนักศึกษาของไอ้คนที่ชนผม

เขาเรียนคณะวิศวะ ม.เดียวกันด้วย ถ้าเป็นรุ่นพี่งั้นก็แสดงว่า....

ไม่แน่เขาอาจจะเป็นพี่ว้ากด้วยน่ะสิ!

ก็ดี พี่ว้ากก็พี่ว้ากเถอะ ทำตัวไม่ดีใส่ผมก่อนทำไมล่ะ?

to be continue...