I know as a friend.

          เมื่อวานเจมก็กลับบ้านไปกับแฟนของเขา ผมเลยต้องกลับคนเดียวอีกตามเคย เห้ยยยย ! เช้าวันนี้เพื่อนๆก็พากันลอกการบ้านให้วุ่น ส่วนกลุ่มผม จิว มาย ทัน นั่งเม้าเรื่องของชาวบ้านจนไม่รู้เลยว่าครูกำลังสอนอะไร 
     คาบเรียนแรกของวันนี้ผ่านไปอย่างรวดเร็วผมรู้สึกว่าเหมือนอยู่คนเดียว เพราะไอ้สามคนนั้นมันก็คุยกันไม่ยอมหยุดและอีกคนในกลุ่มผมคือเจมวันนี้เขาก็อยู่กับแฟนทั้งวันเลย เซ็งอย่างบอกไม่ถูกเลย = =' 
"เห้ย ! เป็นไรนิ" เสียงนั้นเป็นของเด็กใหม่ครับเพิ่งย้ายเข้ามาตอนเทอมสองนี้เอง จริงๆผมอยากให้เป็นเสียงของเขาคนนั้นมากกว่าแต่ก็ไม่เป็นไรไม่ได้อยู่คนเดียวทั้งวันก็โอเคเเล้ว มั้ง
"เป็นอะไร ! ถามไปหลายรอบเเล้วนะ" มันเพิ่งถามเป็นรอบที่สองเองนะ ช่างเถอะ
"เซ็งๆนะ อ่าวเเล้วเพื่อนอ่ะ?"

"อยู่ตรงนู้นกันนะ เห็นว่านั่งอยู่คนเดียวเลยจะมานั่งคุยเป็นเพื่อน"

"แล้ว รง จะไม่ว่าไง"
"ไม่เกี่ยวอะไรกับไอ้รง มันเป็นสิทธิของเรานิที่จะคุยกับนาย"
ผมได้แต่ส่งยิ้มแห้งๆคืนให้ไปไม่อย่างจะเถียงอะไรมากกับน้ำแข็ง