[Fic Fairy Tail] ปาฎิหาริย์รัก

                                                  6
                    วันที่1รอบคัดเลือกคู่ที่2 เซเบอร์ทูธVSไอเซนวอลด์
     "งั้นฉันไปก่อนน่ะ"ลูซี่พูด
     "อืม" เอลซ่าและนัตสึขานรับ
     หลังจากนั้นเกรย์แล้วลูซี่ก็เดินไปซื้อของ เดินทามทางที่มีป้ายบอกทาง และในที่สุดพวกเขาก็มาถึงร้านอาหารร้านใหญ่ และแถวนี้ก็มีร้านอาหารอีกมากมาย ซึ่งเป็นร้านอาหารของวิทยาลัยต่างเข้ามาเปิดขายกันในนี้ และที่พวกเขายืนอยู่หน้าร้านของแฟรี่เทล และอีกแอย่างก็เป็นร้านประจำของพวกเขา
 
     "สวัสดีจ้า เชิ... อ้าว ลูซี่กับเกรย์นี่น่ามานี่มา"คุณโพร์ลิวซิก้า เจ้าของร้านอาหารแห้งนี้นี่เอง ปกติเราจะเนียกเขาว่าป้าซิก้านะ ป้าซิก้าพาเรามาที่โต๊ะข้างค้าวเตอร์
     "ป้าค่ะ ขอเหมือนเดิมยกทีมเลยน่ะค่ะ"
     "อ้อ แล้วก็ของนัตสึ..."
     "2 จานใช่มั๊ยละ"
     "ครับ ขอแบบใส่กล่องน่ะครับ"
     "ได้จะ รอเดียวน่ะจ๊ะ"
     "ดูสิเกรย์ถึงจะคนละวิทยาลัยแต่ที่นี่ก็ป๊อบเหมือนกันเนอะ"
     เกรย์หันไปตามที่ลูซี่บอกและมันก็จริงอย่างที่ลูซี่ว่า เกรย์เห็นพวกของทาร์ทารอสและ แฟนธ่อม ลอร์ดก็ด้วย
     "หึหึ ใครใครที่ได้มารองกินอาหารที่นี่ ก็ต้องติดใจในฝีมือของป้าซิก้าอยู่แล้ว เธอยังไม่ชินอีกหรอ"
     "จะว่างั้นก็ใช่นะน่ะ"
     ผ่านไป15นาทีอาหารที่พวกเราสั้งไว้ก็ได้ (เฮ้อ...บางทีมีคนติดใจร้านป้ามากไปมันก็ไม่ดีเหมือนกันน่ะ : เกรย์)
     "นี่จะ นี่จะ ขอโทษน่ะที่ให้รอนาน"
     "ไม่เป็นไรครับ" เพราะมันใช่คำว่านาน มันไม่พอครับ มันต้อง โ-ค-ต-ร-น-า-น-เ-ล-ย-เ-ว้-ย!!! แถมยังต้องจ่ายราคาเติมอีกก็น่ะ ถ้าเมื่อก่อน ป้านะโคตรใจดีเลย ป้าแกชอบแถมนะ
     "นี่คะเงิน"
     "ขอบใจจะ ป้าแถมไส้กรอดให้ชุดนึงน่ะ"
     ตรูขอถอนคำพูด
     "ขอบคุณมากคะ"
     หลังจากนั้นเกรยและลูซี่ก็บอกลาป้าซิก้า และเดินไปยังขอบสนามประลอง เกรย์เดินเอาอาหารไปให้พวกเอลซ่ากิน และตอนนี้การประรองก็ได้เริ่มขึ้นแล้ว ขณะนี้เหลือเวลาอยู่แค่8-9นาที
 
ทางด้านสนามประรอง
 
     "เอาละครับ ตอนนี้ก็ผ่านไปแล้ว 57 นาทีน่ะครับ ทางด้านวิทยาลัยไอเซนวอลค์ยังเหลือคนอยู่3คน เป็นชายทั้งหมด(อันที่จริง ก็มีแต่ผู้ชายนะน่ะ -_-;;)ส่วยทางด้านเซเบอรูทูธ นั้นเหลืออยู่เพียงคนเดียว แถมยังเป็นผู้หญิงด้วยน่ะครับ รู้สึกเธอจะชื่อ ยุคิโน หรือ ยูคิโนะ นี่ละครับ"
 
     "แค่ผู้หญิงเพียงคนเดียวจะเอาชนะผู้ชายตั้ง 3 คนได้เหร้อออ"ยาจิม่า
     "ผมคิดว่าอย่าดูถูกเธอจะดีกว่าน่ะครับ หึหึ ^^" ราฮาลพูดอย่างเคือง เพราะอะไรน่ะหรอก็มาดูถูกแฟนของเขานี่ \\อย่ามาดูถูกสุดที่รักของผมน่ะ เดียวก็จับให้เซปกินซะหรอก (เซป คือสิงโต สัตว์ประจำหน่วยของสภาเวทย์นั้นแหละ)//ราฮาลคิดในใจ
     ตอนนี่ยูคิโนะได้ใช่เวทย์ควบคุมดินเข้าต่อสู้ คาเงยาม่าใช่เวทย์เงาจับคนยิงธนูที่เป็นดิน ที่ยูคิโนะควบคุม เสร็จเอลิกอร์ก็ใช้เวทบ์ลม เป่าลมเข้าหายูคิโนะจากทางด้านหลัง แต่ยูคิโนะใช่ดินป้องกันไว้และใช้ดินกลบเอลิกอีร์จนขยับไม่ได้ หรือก็คือแพ้แล้วเพราะต่อสู้ไม่ได้ยูคิโนะหันกับไปมองคาเงยาม่า ที่ตอนนี้โดนเธอจับอยู่ คาเงยาม่าใช้มือที่ตอนนี้เริ่มขยับได้แล้วร่ายเวทย์เพื่อโจมตียูคิโนะ แต่สิ่งที่คาเงยาม่าต้องการไม่ใช่โจมตีให้อีกฝ่ายล้มลง แต่เป็นการเปิดช่องโหวให้เบียร์ดได้โจมตี และถ้าเป็นไปตามแผนนี้ ผ่ายของคาเงยาม่าก็จะชนะ แต่เขาจะรู้มั้ยน่ะว่ายูคิโนะรู้แล้วว่าจะใช้ไม้นี่เล่นงานเธอ ยูคิโนะใช้มือข้างขวาที่อยู่ข้างตัวจับแส้ เตรียบตัวรับมือกับลูกปีนเวทย์ที่อีกฝ่ายจะใช้โจมตี
     "โอ้!!!"
นั้นน่าจะเป็นสัญญาณที่คาเงยาม่าส่งให้อีกคนสิน่ะ
ปัง!!!
ตูมมมม!!!
.....................................................................
_______________________
........................................................................
ตูมมมมมมม!!!!!!
 
     เสียงนี้เกิดจากลูกปืนของเบียร์ดปะทะกับกระจกที่กั้นระหว่างในสนามและนอกสนาม และที่ลูกปืนไปปะทะกับกระจกเพราะยูคิโนะใช่แส้ตวัดรัดข้อมือที่อีกฝ่ายจับปืนและสลัดไปที่ขอบสนาม จนเกิดเสียงตูม และยูคิโนะก็สลัดคนใช้เวทย์เงาไปทางคนที่กำลังจะลุกขึ้น แต่ก็ต้องล้มลงไปอีกครั้งเพราะแรงกระแทกจากอีกคน คมที่ใช่เวทย์ปืนลม สลบเมือบไปแล้ว แต่คนที่ใช้เวทย์เงายังไม่สลบมันทั้งรู้สึกแค้น ทั้งอับอาย ฝ่ายของมันที่เหลืออยู่มีตั้ง3 คนแต่นังคนนั้นกับจัดการไปแล้วตั้ง 2 คนแถมฝ่ายนั้นยังมีแค่ผู้หญิงเพียงคนเดียงกับเอาชนะไม่ได้
     "นายจะยอมแพ้มั้ย?"
     "ไม่มีวันซะหรอก"
     คาเงยาม่าพูดเสร็จก็วิ่งเข้าหายูคิโนะ และใช้เวทย์ของตนจับขาของยูคิโนะไว้เพื่อไม่ให้หนีไปไหนได้
     "ถ้าฉันจะแพ้ ก็ต่อเมื่อฉันตายแล้วเท่าน้านนนนนน"
     คาเงยาม่าคว้าปืนของเบียร์ดมาและลั่งไกปืน(เขียนถูกเปล่าว่ะ-_-;;)
ปัง!!!เปรี๊ยง!!!
     ยูคิโนะหลบลูกปืนและใช้แส้ตวัดเข้าที่สีข้างและรัดมือของคาเงยาม่าไว้
     "ฉันไม่รู้หรอกน่ะว่าที่วิทยาลัยนายสอนยังไง"
     "..."
     "ถึงได้เอาชีวิตมาเดิมพันในการแข่ง"
     "..."
     "แต่ที่วิทยาลัยฉันนะไม่ว่าจะได้รับชัยชนะหรือพ้ายแพ้ก็ตาม"
     "..."
     "ก็จะต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป"
     "ฮึก...ได้อยู่วิทยาลัยที่ดีสิน่ะน้องพี่ Y^Y"
     "ขอบคุณคะ พี่คาเงยาม่า^^" (อ๋อ ไรเตอร์ขอแก้อะไรนิดนึงนะ คือว่า คาเงยาม่าเป็นลูกพี่ลูกน้องกับยูคิโนะ)
     "จบแล้วครับ ทีมที่ได้รับคัตเลือกคือทีมเซเบอร์ทูธครับ"
     "ผมบอกแล้วว่าอย่าได้ดูถูกเธอ"ราฮาล
     "นั้นละสิน่ะ ฮะฮ่า"ยาจิม่า
     "เอาละครับเราจะพักกันอีกครั้ง ถึงจะไม่อย่ากพักก็ตามเถอะ"\\แล้วมาบอกทำไมย่ะ//ไรเตอร์คิด ไม่ดิอยากพูดมันออกไปเลยมากกว่า แต่ทำไม่ได้เดียวบาลโต้จะไม่ช่วยทำงาน คุณผู้อ่านก็อย่าไปบอกบาลโต้น่ะเดียวมันจะงอน \\ตูได้ยินน่ะ นี่อุสามาช่วยโดยไม่คิดค่าตัวเลยน่ะ//บาลโต้ ขอโทด ไรเตอร์จะไม่(ให้นายได้ยิน)อีกแล้วT^T \\ช่วยเอาวงเล็บด้วย//บาลโต้ กับเข้าเรื่องไปได้แล้วไป๊ สำหรับรีดเดอร์ก็ขอให้รอกันหน่อยน่ะค่ะ เดียวจะมาอัพต่อให้ และ...เม้นกันหน่อยน่ะค่ะ  แล้วจะมาอัพให้ค่ะ