[Fic Fairy Tail] ปาฎิหาริย์รัก

31

ความจริงของพิธีกรรมโบราณ

            ทางด้านเอลซ่า

            "เจราล" เอลซ่าที่ได้แต่เดินตามเจราลมานานพูดขึ้น "นายจะพาฉันไปไหน?"

            "ห๊ะ!" เจราลตกใจนิดหน่อนที่เอลซ่าถามว่าจะพาเธอไปไหน "เอ่อ... คือ.. คือฉัน..." เจราลพูดติดขัดนิดหน่อย เพราะไม่รู้จะเอาอะไรเป็นข้ออ้างดี

            "นี่นาย... อย่าบอกน่ะว่า..."

            "อะ อืม" เจราลที่โดนสายตาของเอลซ่าเข้าไปถึงกับยอมรับความจริง "คือ.. คือฉัน.."

            "บอกมาน่ะ" เอลซ่าเร่งเล้าให้เจราลพูดความจริงออกมา จนสุดท้ายเจราลก็ยอมพูดเรื่องทั้งหมด

            "เธอจำเรื่องเมื่อตอนเที่ยงได้มั้ย ที่ท่านผู้นำบอกว่าพวกเธอคือแขกคนสำคัญ" เอลซ่าฟังแล้วก็พยักหน้า จากนั้นเจราลก็พูดต่อ "พิธีกรรมโบราณของที่นี่จะถูกจัดขึ้นทุกๆ เจ็ดปี พิธีโบราณนี้ คนในหมู่บ้านเรียกกันว่า 'เซ่นไหว้ราชันปีศาจ' "

            "เซ่นไหว้ราชันปีศาจ?" เอลซ่าทวนคำ

            "ใช่ เซ่นไหว้ราชันปีศาจ นั้นก็คือการเอามนุษย์ไปไว้ที่แท่นทำพิธี มีทั้งหมดหกเสา เมื่อเตรียมการทั้งหมดเสร็จสิ้น ก็จะให้ผู้นำของหมู่บ้าน ท่องคาถาอันเชิญราชันปีศาจให้มารับมนุษย์ทั้งหกคน จากนั้นก็จะร้องเพลงส่งวิญญาณจนกว่าราชันปีศาจจะเอามนุษย์ไป"

            เอลซ่าฟังแล้วก็ช็อคไป จากนั้นก็ใช่สมองประมวลผลว่าทำไปเพื่ออะไร บางที นี่อาจจะเป็นการโดนบังคับจากผู้ที่ได้ชื่อว่าราชันที่เจราลบอก หรือเพราะผู้ที่เป็นราชันอาจจะแข็งแกร่งจนชาวบ้านกลัว หรืออาจจะมีเงื่อนไขอะไรบางอย่าง ที่ผู้นำอาจจะไปตกลงกับผู้ที่เป็นราชันก็ได้ แต่...จะทำไปเพื่ออะไรล่ะ

            "นี่ แล้วนายรู้ไหม ว่าทำไปทำไมนะ?"

            "ฉันไม่รู้หรอก เรื่องนั้นถูกปิดเป็นความลับ ไม่มีใครรู้ นอกจากผู้นำ แล้วก็ชาวบ้านบางส่วนเท่านั้น"

            นี่มันเรื่องอะไรกัน ราชันปีศาจคือใคร แล้วยังต้องมีมนุษย์อีกหกคน หกคน.... หก! "เจราล อย่าบอกน่ะว่า ปีนี้ เป็นปีที่เจ็ดนะ?"

            "อืม ใช่" เจรนาลตอบแบบไม่ลังเลปนลังเล

            "งะ งั้น อย่าบอกนะ ว่าคนที่ต้องถูกมัดกับเสาทั้งหกต้น คือเพื่อนของฉันนะ?" เอลซ่าแทบจะตะโกนถามเจราล

            เจราลหน้าถอดสี ใช่แล้ว นั้นคือเรื่องจริง ชาวบ้านทุกคนล้วนแต่คิดตรงกัน มีเพียงพวกเจราลเท่านั้นที่ขัดแย้งความคิดที่จะให้พวกของเอลซ่าถูกเอาไปเป็นเครื่องเซ่นให้กับราชันปีศาจ แต่ชาวบ้านไม่ยอม เพราะไม่เช่นนั้น ชาวบ้านทุกคนต้องโดนทารุณจนต้องจากบททดสอบของผู้นำ หากใครทดไม่ไหว ก็จะถูกส่งให้เป็นเครื่องเซ่นในพิธีเซ่นไหว้ราชันปีศาจ แต่เพราะเจราลขอให้ละเว้นเอลซ่า ผู้นำของหมู่บ้านจึงให้  ไม่ว่ายังไง อย่างน้อยก็ได้เครื่องไปครบแล้ว เจราลจึงพาเอลซ่าแยกออกมาจากเพื่อนของเธอ นี่คือเหตุผลทั้งหมดของเจราล เมื่อเอลซ่าไก้ยินก็ตกใจ ถึงการทำของเจราลจะเป็นการช่วยเธอไม่ให้เธอกลายเป็นเครื่องเซ่นไหว้ของราชันปีศาจ แต่มันเท่ากับว่าเธอละทิ้งเพื่อนทั้งหกคน แถมหนึ่งในนั้นยังเป็นน้องชายต่างแม่ของเธอด้วย เอลซ่าจึงเดินกลับไปตามหาเพื่อนๆ ที่เดินแขกทางกันไปเมื่อเกือบชั่วโมงก่อน

            "จะไปไหนน่ะเอลซ่า" เจราลที่เห็นเอลซ่าหันหลังให้ เตรียมพร้อมที่จะเดินกลับไป เพื่อช่วยเพื่อนของตน ร้องถามขึ้น

            เอลซ่าหยุดฝีเท้า แล้วหันกลับไปพูด "ไปช่วยเพื่อนและน้องของฉัน" เอลซ่าใช่เสียงที่ทุ้มต่ำกว่าปกกติ(มันก็แค่สำหรับเจราล)พูดอย่างเย็นชา จากนั้นก็เดินออกไป แต่เจราลวิ่งตามมาดักหน้าเอลซ่าไว้ "จะทำอะไรของนาย?"

            "ฉันต่างหากที่ควรพูด เธอคิดจะทำอะไร?" เจราลตวาดกลับ

            "ช่วยเพื่อน" เอลซ่าตอบไปอย่างไม่ลังเลแม้แต่น้อย

            "ช่วยเพื่อน แล้วเธอไม่เห็นความสำคัญของตัวเองบ้างหรือไง ถ้าเกิดเธอไปช่วยพวกเขา แต่เธอดันตาย เธอคิดว่าพวกนั้นจะดีใจไหม?" เจราลตวาดอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ทำเอาเอลซ่าตัวแข็งทื่อ เอลซ่าก้มหน้าลง เธอรู้สึกกดดัน ถ้าธอไม่ไป เพื่อนและน้องต้องตายแน่ แต่ถ้าเธอไป ทุกคนก็มีสิทธิที่จะรอดมากกว่าอยู่เฉยๆ ถึงตายก็ยอม ขอแค่ได้ร่วมสู้กับพวกนั้นอีกสักครั้ง

            เอลซ่าเงยหน้าขึ้นแล้วยิ้มให้เจราลพร้อมกับพูดว่า "ฉันจะไป ถึงต้องตายก็ไม่เสียใจ ขอแค่ได้สู้ร่วมกะบพวกนั้นเป็นครั้งสุดท้ายก็พอ"

            เมื่อเจราลได้ยินก็ถึงกับตะลึง นี่มัน... สายสัมพันธ์ของพวกเอลซ่าหนายิ้งกว่าอะไรทั้งนั้น ถึงตัดยังไงก็คงไม่ขาดสิน่ะ เจราลนึกในใจพร้อมกับยิ้มออกมา "งั้น... ให้ฉันไปด้วยน่ะ ถือเป็นการถ่ายโทษที่ฉันไม่คิดจะช่วยพวกนั้นน่ะ"

            "เจ ราล" เอลซ่าน้ำตาแทบคลอเบา จากนั้นก็พยักหน้ารับ

            "ให้พวกฉันเข้าร่วมด้วยสิ" ด้านหลังของเอลซ่า มีคนปรากฎตัวขึ้น เป็นชายสองหญิงหนึ่ง 

            "ฟอล์ส ชูการ์บอย มิเลียน่า?" เอลซ่าขานชื่อของทั้งสามคน ทั้งสามคนยิ้มให้เอลซ่า "พวกนายจะไปด้วยหรอ?"

            "อืม ก็พวกเราเป็นเพื่อนกันนี่ ถึงจะแค่อาทิตย์กว่าๆ ก็เถอะ" มิเลียน่าพูดขึ้น

            "ใช่ๆ" ชูการ์บอยและฟอล์สพูดเสริม เอลซ่ายิ้มขอคุณทั้งสามคนจากใจจริง

            หลังจากนั้นทั้งห้าคนก็เดินกลับไปยังที่ที่แยกกับพวกเกรย์ แต่กลับไปพบใครเลย ฟอล์สมองดูนาฬิกา และพบว่ามันเป็นเวลาห้าโมงครั้ง

            "แย่แล้ว พิธีกรรมจะเริ่มแล้วละ ส่งสัย พวกนั้นจะโดนจับมัดติดกับเสาพิธีไปแล้ว รีบไปเถอะ" ฟอล์สพูดแล้วออกตัววิ่งไปในหมู่บ้านสีเงิน คนที่เหลือเห็นดังนั้น จึงวิ่งตามฟอล์สไป